Selaam canlarım~ sizi yeni bir bölüm ile karşılıyorum.
Bölümü okuyup yorumlarınızı yazarsanız sevinirim.
O zaman bölüm sonunda görüşmek üzere.
𝕊𝕒𝕓𝕒𝕙
𝐆ü𝐧𝐞ş𝐢𝐧 𝐲ü𝐳ü𝐦𝐞 𝐯𝐮𝐫𝐚𝐧 ışı𝐤𝐥𝐚𝐫ı 𝐢𝐥𝐞 𝐠ö𝐳ü𝐦ü 𝐚ç𝐦ış𝐭ı𝐦. İç𝐞𝐫𝐢𝐝𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐧 𝐬𝐞𝐬𝐥𝐞𝐫𝐞 𝐫𝐚ğ𝐦𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐲𝐞𝐧𝐢 𝐮𝐲𝐚𝐧𝐦ış𝐭ı𝐦.
İç𝐞𝐫𝐢𝐝𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐧 𝐬𝐞𝐬𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐦𝐞𝐫𝐚𝐤ı 𝐢𝐥𝐞 ö𝐧𝐜𝐞 𝐲𝐚𝐭𝐚𝐤𝐭𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐥𝐤𝐭ı𝐦 𝐯𝐞 𝐤𝐚𝐩ı𝐲𝐚 𝐝𝐨ğ𝐫𝐮 𝐲ö𝐧𝐞𝐥𝐝𝐢𝐦.
𝐁𝐢𝐳𝐢𝐦𝐤𝐢𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐮𝐲𝐚𝐧ı𝐤 𝐨𝐥𝐝𝐮ğ𝐮𝐧𝐮 𝐠ö𝐫ü𝐧𝐜𝐞 ş𝐚şı𝐫𝐝ı𝐦 çü𝐧𝐤ü 𝐨𝐧𝐥𝐚𝐫ı 𝐡𝐞𝐩 𝐛𝐞𝐧 𝐤𝐚𝐥𝐝ı𝐫ı𝐫𝐝ı𝐦. 𝐁𝐮𝐠ü𝐧 𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐤𝐚𝐥𝐤𝐦ış𝐥𝐚𝐫𝐝ı, 𝐲𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫ı𝐧𝐚 𝐝𝐨ğ𝐫𝐮 𝐠𝐢𝐭𝐭𝐢𝐦.
"𝐄𝐫𝐤𝐞𝐧𝐜𝐢𝐬𝐢𝐧𝐢𝐳 𝐛𝐮𝐠ü𝐧 𝐛𝐚𝐤ı𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦𝐝𝐚." 𝐝𝐞𝐝𝐢𝐦.
𝐇𝐞𝐩𝐬𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐠ö𝐳𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐛𝐞𝐧𝐢𝐦 ü𝐬𝐭ü𝐦𝐝𝐞, 𝐲𝐚𝐧 𝐲𝐚𝐧𝐚 𝐬ı𝐫𝐚𝐲𝐚 𝐠𝐢𝐫𝐦𝐢ş ş𝐞𝐤𝐢𝐥𝐝𝐞 𝐝𝐮𝐫𝐮𝐲𝐨𝐫𝐥𝐚𝐫𝐝ı. 𝐒𝐚𝐧𝐤𝐢 𝐚𝐫𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫ı𝐧𝐝𝐚 𝐛𝐢𝐫ş𝐞𝐲 𝐬𝐚𝐤𝐥ı𝐲𝐨𝐫𝐥𝐚𝐫𝐝ı 𝐛𝐨𝐲𝐥𝐚𝐫ı𝐧𝐝𝐚𝐧 𝐝𝐨𝐥𝐚𝐲ı 𝐡𝐢ç𝐛𝐢𝐫 ş𝐞𝐲 𝐠ö𝐫𝐞𝐦𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦.
𝐁𝐢𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐑ü𝐳𝐠𝐚𝐫'ı𝐧 𝐨𝐥𝐦𝐚𝐝ığı𝐧ı 𝐟𝐚𝐫𝐤 𝐞𝐭𝐭𝐢𝐦. "𝐑ü𝐳𝐠𝐚𝐫 𝐧𝐞𝐫𝐝𝐞?" 𝐝𝐞𝐝𝐢𝐦. 𝐀𝐦𝐚 𝐡𝐚𝐥𝐚 𝐡𝐢ç𝐛𝐢𝐫𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐬𝐞𝐬 çı𝐤𝐦ı𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮 𝐯𝐞 𝐛𝐢𝐫 𝐚𝐧𝐝𝐚 𝐚𝐲𝐚𝐤𝐥𝐚𝐫ı𝐦ı𝐧 𝐲𝐞𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐤𝐞𝐬𝐢𝐥𝐝𝐢ğ𝐢𝐧𝐢 𝐟𝐚𝐫𝐤 𝐞𝐭𝐭𝐢𝐦.
𝐀𝐧ı𝐧 ş𝐨𝐤𝐮𝐲𝐥𝐚 𝐬𝐚𝐝𝐞𝐜𝐞 𝐛𝐮𝐧𝐮 𝐲𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐑ü𝐳𝐠𝐚𝐫'𝐚 𝐠ü𝐥ü𝐦𝐬𝐞𝐝𝐢𝐦 𝐯𝐞 ç𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐚𝐫ı𝐧 𝐚𝐫𝐤𝐚𝐬ı𝐧𝐝𝐚 𝐤𝐢 𝐠ü𝐳𝐞𝐥 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐲ı 𝐠ö𝐬𝐭𝐞𝐫𝐝𝐢 𝐛𝐚𝐧𝐚.
𝐄𝐫𝐤𝐞𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐤𝐚𝐥𝐤𝐦ış𝐥𝐚𝐫 𝐯𝐞 𝐤𝐚𝐡𝐯𝐚𝐥𝐭ı 𝐡𝐚𝐳ı𝐫𝐥𝐚𝐦ış𝐥𝐚𝐫𝐝ı. 𝐒𝐚𝐝𝐞𝐜𝐞 𝐤𝐚𝐡𝐯𝐚𝐥𝐭ı𝐲𝐥𝐚 𝐤𝐚𝐥𝐦𝐚𝐦ış 𝐀𝐝𝐚'𝐧ı𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐜𝐞ğ𝐢𝐧𝐢 𝐛𝐢𝐥𝐝𝐢𝐤𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐢ç𝐢𝐧 𝐲𝐞𝐦𝐞𝐤𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐲𝐚𝐯𝐚ş𝐭𝐚𝐧 𝐡𝐚𝐳ı𝐫𝐥𝐚𝐦𝐚𝐲𝐚 𝐛𝐚ş𝐥𝐚𝐦ış𝐥𝐚𝐫𝐝ı.
Ö𝐧𝐜𝐞 𝐡𝐞𝐩 𝐛𝐞𝐫𝐚𝐛𝐞𝐫 𝐤𝐚𝐡𝐯𝐚𝐥𝐭ı 𝐲𝐚𝐩𝐦ış𝐭ı𝐤.
"𝐘𝐚 ç𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐚𝐫 𝐬𝐢𝐳 𝐛𝐞𝐧 𝐝ü𝐧 𝐠𝐞𝐜𝐞 ç𝐨𝐤 𝐲𝐨𝐫𝐮𝐥𝐝𝐮𝐦 𝐝𝐢𝐲𝐞 𝐬𝐚𝐛𝐚𝐡 𝐡𝐚𝐳ı𝐫𝐥ı𝐤 𝐦ı 𝐲𝐚𝐩𝐭ı𝐧ı𝐳 𝐲𝐚𝐚." 𝐝𝐮𝐲𝐠𝐮𝐥𝐚𝐧𝐦ış𝐭ı𝐦 𝐯𝐞 𝐛𝐮 𝐚𝐧ı 𝐛𝐨𝐳𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐩ı 𝐳𝐢𝐥𝐢 𝐨𝐥𝐦𝐮ş𝐭𝐮.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beşizler
Teen FictionBiz 5 kardeş birbirine destek çıkan, birbirini kollayan 5 kardeştik. Zaman zaman küsmüş, zaman zaman tekrar bir olmuştuk. Ama bunlar bizim aramızda ki bağı asla koparamazdı. Bu hikaye beşiz olan kardeşlerin macare ile aksiyon'un gizeme karışmış...
