Beşizler

7.Bölüm İkinci Görev

Selaaam herkese~

Evet yeni bölüm ile karşınızdayımmmm

Oy vermeyi, yorum yapmayı unutmayınnn.

-----------------------------------------------

Aradan 1 hafta gibi bir süre geçmişti Hazar ile birlikte olmamızın üstünden. Bu zaman içerisinde telefondan mesajlaştık, konuştuk, buluştuk falan derken bugün aklıma iş olduğu gelmişti.

Ne vardıda mutluluğuma tuz sürersin ki hayat. Ayıp değil mi yani.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra odama geçtim üstümü değiştim ve hazırlandım çünkü göreve çıkacaktık.

Hazardan mesaj geldiğini gördüm.

Hazar'ımmm~
Bugün buluşsak olur mu?

Evt onu "Hazar'ımmm" diye kaydettim ne var bunda acaba?

Birşey yazmam lazımdı ama ne yazmalıydım. Göreve gittiğimi söyliyemezdim ki görevimin ne olduğunu dahi bilmiyordu.

Kusura bakma çok önemli bir işim var gelemem. Belki başka zaman olur mu?

Gönderildi√√

Mesajı gönderdikten sonra telefonumu çantama attım. Bir an önce evden çıkmamız gerekiyordu, bu seferki görev daha farklıydı çünkü.

Daha farklı bir daha farklı bir yere gidecektik. Bir saniye bölgesi, terk edilmiş.

Burdaki görevimiz orda bizim için saklanmış çantayı almak ve ordaki çeteyi çökertmek olacaktı.

Ama o çete ile neredeyse 5 aydır uğraşıyorduk ve bir türlü çökertemiyorduk. Ele başlarını dahi bulamamıştık.

Adam öyle bir gizlenmiş ki bulmak çok imkansızdı. Adam bir çok operasyondan geçmiş eski haliyle şimdiki halinin arasında çok fark varmış.

Bu yüzden onu bulmak bize zor gelecekti. Ama imkansız değildi.

Evden çıktık, arabaya bindik ve doğru konuma gittik.

Bu sırara Hazar beni defalarca kez aramış, defalarca kez mesaj yazmıştı.

Önce mesajlara baktım.

Başka zaman ne zaman gibi sorular sormuştu, neden gelemiyceğimi, bir sorun olup olmadığını sordu.

Hepsine teker teker cevap verdim. Biraz olsun içi rahatlardı umarım böyle şeylerden hemen telaşlanmamalıydı.

-1,5 saat sonra-
Görev yerimizi gelmiştiştik artık bundan sonrası bizim elimizdeydi. Ya o adamı deşifre edicektik ya da elimizden kaçıracaktık.

Onca çabamızın sonuçu bugün o adam yakalanmak zorunda olacaktı ve hatta yakalanacaktık. Buna emindim.

İçeri doğru ilerlemeye başalamıştık.

Her zaman ki gibi ben, Rüzgar. Erem ve Canbek. Baturay ise en başta oluyordu.

Hızlı adımlarla ilerdedik.

Baturay el, kol işaretleri ile birşey anlatıyordu.

'Arkamdan sessizce gelin.'