Exo Series #1 *Do Kyungsoo*When KARMA get even (Completed)

Chapter 4 *The Mystery?*

"you mean to say. My son will be temporarily IMPOTENT?"-yan yung salitang una kung narinig nung magising ako. Shit! Who are they talking about? Is it me?! I tried to sit on the bed but i can't move my left leg. Damn!

"argh! Fuck! I cant move my leg! And you're telling me that i'll be an impotent!? Thats bullshit!" i hissed.

"relax son"

"how can i relax in this situation mom?! Damn!"

"Don't shout at your mom kyungsoo. It wont help" dad said with authority. But i just shrugged "how long it will take bernard?" he continued

"i still don't know, mangilan ngilan lang naman kasi ang nagkakaroon ng ganyang case, at iba iba din ang length of recovery nila. But in his case, it will probably takes a year-"

"A YEAR?!" i said in disbelief! Damn it! I can't imagine my life without having sex for a YEAR?!

"temporary lang naman oppa, wag ka ng mai'stress di maganda yan para sayo. Look at you, hindi lang naman yang ano mo ang nadamage eh, so ok lang yan konting tiis lang kyungie" i glared at selein when she told that

"No! Gawan mo to ng paraan tito!" i demanded pero umiling iling lang sya

"im sorry kyungsoo. But i can't do something about that. Magpahinga ka nalang muna. Maybe it will help" Hindi nalang ako umimik tang'na! Eto na ba? Eto na ba yung sinasabi nilang karma?! No! No way!
-----

"Nay ok ka lang ba? Sigurado ka bang kaya mo na talaga? Wala na ba talagang masakit sayo? Namumutla kapa eh" tanong ko habang kumakain kami ng hapunan,

"oo naman anak, maayos na talaga ang pakiramdam ko. Wala na akong sakit kaya hayaan nyo na akong kumilos kilos. Nakakabagot kayang nakahiga lang mag hapon magdamag, pakiramdam ko nga mas lalo pa akong magkakasakit pag ganon eh, Wag na kayong mag alala sakin. Ok na ok na talaga ako"

"Naku ate. Feeling ko talaga sinasabi lang yan ni nanay kasi ayaw nyang pinoproblema natin sya. Tsk, alam mu naman yan, matigas ang ulo" naiiling pang sabi ni christine

"oo nga nay. Tingnan mo nga at mukha ka pang matamlay talaga kahit manalamin ka pa. Kailangan nyo parin po ng pahinga, umamin nga po kayo? Nagpapakamatay ka ba"

"ano ka ba steven! Syempre hindi. Kayo talaga. Ayos na nga ang pakiramdam ko" pangungumbinsi padin ni nanay samin

"Oh sige, basta nay kapag may naramdaman ka, sabihin mo agad sa amin ha? At tsaka wag mo din gaanong papagurin sarili mo" sabi ko nalang

"tsaka nay tandaan mo to ah. Kahit pumayag na si ate naomi na kumilos kilos ka, Di padin kami papayag na ikaw na ang magdedeliver ng mga puto mo, wag matigas ang ulo nay. Mahal ang gamot! At mahal ka din namin" natawa nalang kami nung tumayo pa si jhoana at pinamewangan si nanay. Loko talaga tong batang to.

Pagkatapos naming kumain, sinigurado ko namang nakainom na ng gamot si nanay at pinagpahinga ko na sya agad,

pagkatapos, Inayos ko narin yung mga gamit ko at naligo na. Mag aalas dyes na kasi, hihintayin ko nalang na sunduin ako ni jay. sabay din kasi kaming pumapasok eh, nakakatakot kasing magbyahe mag isa lalo ngayon at uso ang rape, baka mamaya madali pa ako neto, aba ayoko naman ah! Mamatay kaya akong virgin.

"ate?"narinig kong tawag ni christine sa labas ng kwarto ko habang kumakatok.

"pasok ka"

"ate, alam ko na wala kapang nagiging boypren, at alam ko din na dahil yun kay tatay. Galit ka pa rin ba talaga sakanya?" tanong nya pagkaupo na pagkaupo nya palang sa kama ko. Napaisip naman tuloy ako bigla. Galit nga ba ako kay tatay?