Kiraz Çiçeği Laneti

2. bölüm "Özgürlüğe atılan ilk adım."

Gökyüzüne baktım ve yıldızları seyrettim. Hepsi ışıl ışıl parlıyordu. Bunu sonsuza kadar yapabilirdim. Komidinin üzerinde duran kitabımı aldım ve okumaya başladım.

Kitabımı okumaya devam ederken aşağıdan bağırış sesleri geldi.

Hızlıca aşağı indim. Ve karşımdaki manzara çok tuhaftı..

                                  🌸

Her zaman fazlasıyla sakin olan annemi ayakta ve Burakla tartışırken gördüm. Burak sinirli bir şekilde anneme bakıyordu. Yavaş adımlarla salona girdim ve kenara geçip onları izlemeye başladım.

"Eylül artık 19 yaşında ona küçük bir çocukmuş gibi davranmayı lütfen bırakın. Onunda özgür olmaya hakkı var fakat sizin yüzünüzden izinsiz evden dışarı bile çıkamıyor. Kızına biraz değer veriyorsan lütfen dediklerimi dikkate al." dedi Burak.

Annem bir süre ona baktı. Burak ilk defa ona karşı gelmişti şaşırsa da belli etmedi. Daha sonra sinirli bir şekilde Burak'a bakarak;

"Ne zamandır bana karşı çıkar oldun sen? Bizim sorunumuz seni ilgilendirmez. Haddini aşma!" dedi yüksek sesle.

İkisini ilk defa bu şekilde gördüm. Rüyada olup olmadığımı kontrol etmek için kolumu yavaşça sıktım. Gerçekmiş! Burak konuşmaya başladı.

"Bide Eylül'e tasma tak istersen? daha kolay kontrol edersin böyle zor oluyordur her an kaçma tehlikesiyle yaşamak, gerçi kızına yaptığın baskının tasmadan bir farkı yok ama neyse."dedi

Annem bağırarak;

"ÇIK DIŞARI TERBİYESİZ!" dedi.

Burak gerçekten de çok haklıydı ama annemin ona terbiyesiz demesi çok saçmaydı. Bende dayanamadım ve;

"Her gerçekleri söyleyen terbiyesiz mi oluyor?" dedim.

Burak sinirli ve hızlı bir şekilde evden çıktı ve kapıyı sertçe çarptı.

Annem beni kolumdan tutup merdivenlere doğru sürükledi ve daha sonra odama itti ve kapıyı kitledi. Sanki şimdi kaçamayacağım saçmalığa bak.

Yatağa oturdum ve dışarıyı izlerken bir anda camda Burak'ın kafasını gördüm. Bir anlık korkuyla küfür ettim. Burak duyduğu küfürle şaşkın bir şekilde bakmaya başladı. Pencereyi açtım ve onu odaya aldım.

" Korkuttun beni APTAL!" dedim.

İşaret parmağını dudağımın üzerine koyarak sus işareti yaptı bende parmağını azıcık (!) ısırdım.

"Diş değil testere sanki "

"Abartma. Penceremin önünde ne işin var senin?" dedim.

" Ben Spiderman'im bilmiyor musun?"dedi sırıtarak.

"Ha ha ha çok komiksin. Söylesene niye geldin ve neden annemle tartışıyordunuz?" diye sordum.

"Benimle kampa gelmek ister misin Kiraz Çiçeğim?" dedi pat diye.

" Ne! Kamp mı?" dedim heyecanla.

"Hmhm kamp. Bu gece yola çıkıyoruz Bartın'a" dedi.

İçimden hayır demek geçti çünkü annemin tepkisi bı anda gözümün önünden geçti. Hayatı o değil ben yaşıyordum neden onun kararlarına göre hareket edecektim ki?