Kiraz Çiçeği Laneti

6. bölüm "Hançer Yemiş Yürekler."

Bölüm şarkısı ;
"Taylor Swift -Bad Blood"

Ekteki fotoğraf : Burak Uras
Cr: Cole Sprouse

İyi okumalarr

"Hep yanımda kalacağına söz ver." Dedi.

"Biliyorsun ben söz veremem." Dedim.

"Benim için bile mi?" Dedi.

"Sana ilk ve son kez söz veriyorum. Bir daha bu cümleyi aklından bile geçirme." Dedim.

"Söz mü?"

"Söz."

🌸

Denizi izlemeye devam ediyorduk. Gözlerim kapanmaya başlamıştı. İstemsizce kendimi uykunun kollarında bulmuştum.

Gözümü açtığımda çadırın içindeydim. Sanırım Burak beni çadıra getirmişti. Her yerim tutulmuş şekilde uyanmak çok kötü bir his. Bir daha çadırda yatmayı kabul edeceğimi sanmıyorum.

Yavaşça doğruldum ve dağınık şekilde yatan Açelya'yı gördüm. Çok komik gözüküyordu. Sarı saçlarının bir tutamı yüzünün üzerine düşmüş şekildeydi. Yavaşça çadırın fermuarını aşağı indirdim ve fermuarı açtım. Gözüme gelen güneş ışınları nedeniyle gözümü kıstım. Sol ayağımla dışarıya bir adım attım. Ardından sağ ayağımı da çıkarıp ayağa kalktım.

Etrafta kimse gözükmüyordu. Tam siyah çadırda biri var mı diye bakmaya giderken biri iki eliyle gözlerimi kapattı.

"NE YAPIYORSUN!" Diye bağırdım.

Ses çıkmadı. Kurtulmaya çalışsam da başarısız olmuştum. Biri gözlerimi ve ellerimi bir kumaş parçasıyla bağlıyordu.

"BURAK! YARDIM ET!" Diye bağırdım.

Fakat yine ses yoktu. Gözlerimi ve ellerimi bağladıktan sonra beni kucağına alıp bir yere götürüyordu. Ve gülme sesleri geliyordu. Açelya ve Ekin'in sesiydi bu.

"YARDIM EDİN!" Diye bağırmıştım.

Daha çok gülme sesleri gelmişti. Bir anda bacaklarımda ıslaklık hissettim. Şu yavaşça tüm bedenimi kaplıyordu. Sanırım denizdeydim. Beni kucağına alan kişi bir anda beni suya bıraktı. Ve denizin dibine düştüm. Ellerim bağlı olduğu için yüzemiyordum. Ani bir şekilde düştüğüm için nefesimi tutmamıştım ve su yutmaya başladım. Eğer bu şakaysa cidden hiç komik değil.

İki kişi bana doğru yüzüyordu. Yüzleri belli değildi.
Biri beni yüzeye doğru çıkartıyordu. Yüzeye çıktığımda nefes alış verişim düzensizdi. Zor da olsa nefesimi düzene sokabilmiştim. Burak beni tutuyordu ve diğer yanımda Bora duruyordu.

"İyi misin?" Diye sordu Burak telaşlı bir şekilde.

Başımı evet anlamında salladım. Beni yavaşça kucağına aldı ve denizden çıkarıp kumların üzerine bıraktı.

"Biraz soluklan güzelim." Dedi Burak.

Açelya ağlayarak yanıma geldi. Yanında Ekin de vardı.

"Çok özür dilerim Eylül böyle olmasını istemezdim. Lütfen affet beni!" Dedi Açelya.

"Sorun yok." Dedim.

Aslında sorun vardı fakat onu üzmek istememiştim.

Açelya kollarını boynuma sarmıştı bende kollarımı omuzuna sardım ve sarıldım.