"Aşk sadece kalbi kırılanlar içindir..."
Bu oydu lay kafamı kaldırdığım gibi geri indirdim kimsenin beni böyle görmesini istemiyordum. Ama o boynumdan tutup kafamı kaldırdı.
"Ne istiyorsun"
"Sadece neden ağlıyorsun onu soracaktım"
"Seni ilgilendirmez"
"Sıra arkadaşıyız biz söle"
"Sıra arkadaşıymış götümü ye ben gidiyorum"
Yavaşça ayağa kalktım ve onu umursamadan yanından geçtim ama kolumu tutup beni duvara yasladı.
"Sana soru sordum ve sen bana GÖTÜMÜ YE mi diyorsun?"
"Bırak beni cevap vermek istemiyorum"
"Bana bak iyilik yapıp sordum sen küfür ettin özür dile"
"Ya sen özür dilettirme hasta mısın? Her şeye özür dile diyorsun neden bu kadar aptalsın"
Lay, suho'nun son söylediği söze çok sinirlenip kollarını daha çok sıkıp duvara vurdu ve suho'dan bir inleme kazandı.
"Güzel inliyorsun iyi çocuk ahha"
"Şerefsiz sen!"
O sırada çatının kapısı açıldı ve sehun içeri girdi.
"Burda ne yapıyorsunuz deminden beri seni aradım suho"
"Neden beni arıyorsun ki sevgilini tek bırakmasaydın"
"Sevgilim değil diyorum hem ne ergen kızlar gibi sinirleniyorsun sanki benim sevgilim sensin"
"Ergen kız sensin ibne senle konuşmak istemiyorum kaybol"
"Sen benimle geliyorsun"
Sehun suho'nun kolunu tuttu ve kendine doğru çekti ama lay suho'nun diğer elini bırakmadı.
"Bıraksana"
"Senle konuşmak istemediğini söyledi duymadın mı?"
"Bırak şerefsiz sevgilin değil arkadaşın hiç değil ne karışıyorsun"
Aniden suho lafa atlayarak
"Sehun bırak kolumu o benim ben-"
"Benim ne?"
"O benim sevgilim"
"NEE!"
"Okula geldiğinden beri sevgiliyiz dimi lay"
Suho lütfen bakışlarını lay'e yolladı ama lay anlamamış gibi bakıyordu.
"Suho hani sevgiliydiniz bişey söylemiyor haaha"
"Biz sevgiliyiz" Lay iç çekerek söylemişti.
"Kanıtla size inanmıyorum"
"Sehunnn ne diyorsun se-"
Lay suho'nun laflarını küçük bir öpücükle susturmuştu. Ve sehun'a dönerek
"Memnun musun?"
