Verilen binlerce yıllık mücadelenin ardından İblis Kralı'nın uzun zamandır hazırlandığı işgali başlattığı gece insanlık hayal dahi edemeyecekleri bir vahşeti iliklerine kadar hissedecek , çoktan yeryüzünden silinmiş olmayı dileyeceklerdi . Söylenece...
''Terzinin kendi söküğünü dikemediği çok doğruymuş. Bir zamanlar herkesi şifa veren kadın şifaya muhtaç olunca ona ihtiyacı olan şeyi vermek de fazlasıyla zormuş. Benden her ne kadar nefret ediyor olsa da , ortak amaçlarımız var. Aynı şey için savaş vermek yıllardır konuşmaktan kaçtığın biri için , seni bütün gece uyutmayabiliyor. ''
''Usta Ubuyashiki bana ertesi akşam Tamayo isimli bir iblisi aramam için emir verdi. Yanımda Sanemi'nin olacağını bilmek çok sinir bozucuyken aynı zamanda iblisi öldürmek yerine merkeze getirmemiz gerektiğini söyledi. Yanımda öyle bir ruh hastasıyla bu göreve çıkmak baştan başarısızlık. Artık bu savaşı ne kadar sürdürebiliriz onu bile bilmiyorum. İblisleri yenmek için başka iblislerden medet umar hale geldik. Tamayo'yu öldürmememiz onun yardımını alabilmek içinmiş. Bir tarafta birkaç saatlik bile olsa güneşe karşı koyabilen ve sayıları katlanmış iblisler bir tarafta iblisleri öldürmek için bir iblise yalvaran , liderinin otoritesinin sarsıldığı , ekip içi iletişimin kalmadığı bir grup savaşçı.''
''Aslında hiçbir zaman gerçek bir işbirliği içinde duygularımızı arka plana koyup işimize odaklanamamıştık. Sanemi , Obanai , Shinobu ... Anlaşılmaz tavırlar , gereksiz agresiflik ... Zaten sevdiğim her şeyi kaybettiğim bu dünyada , hayata tutunmamı sağlayan tek amacım insanlığı iblislerin tehlikesinden kurtarmak ve gece başlarını yastığa rahat koymalarını sağlamaktı. Bunu yapabilecek en güçlü insanlar yani Hashira'lar ile beraber savaşmaya yemin edip bu yola baş koymuştum. Baş koyduğum yoldaysa beni geçmişimle vuran bir takım arkadaşım var. Kendimi bildiğimden beri dışlanmak , sevdiklerimi koruyamamak , sevmek ama sevilmemek gerçekten beni yoruyor. 2 yıl önce bir karlı kış gününde Tanjiro ve Nezuko isimli iki altın kalpli çocuğu bulmasaydım çoktan bir gemiye binip sonsuza dek kaybolurdum. Bazen buradaki varlığımın tek nedeni onları korumak zorunda olmam gibi hissediyorum. Sevdiğim bir kişiyi daha yitirmenin korkusu nefesimi kesiyor , korkudan gözlerim doluyor. Fakat daha ne kadar süre sabredebilirim emin değilim. ''
Tüm bunlar Giyu'nun aklından geçerken birde 4 yıl önce Hashira toplantısı sonrası gönderildikleri bir görevde Shinobu ile ettiği kavgada Shinobu'nun ona söylediği sözler hala canını yakıyordu.
- 4 Yıl Önce / Owakudani Dağı -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hashira toplantısı sonrası Owakudani Dağının yamaçlarındaki bir kırsalda devriye gezilmesi görevi Shinobu ve Giyu'ya düşmüştü. İkilinin görevi bir gece boyunca etrafın güvenliğinden emin olmak ve sabah dönmekti. Akşam karanlık çökmeden hemen önce oraya varmayı başarabilmişlerdi. Aralarında tek bir kelimelik konuşma geçmeden çoktan bir saat geçmiş çevrede önceki günlerde bir şüpheli olay yaşanıp yaşanmadığını öğrenmek için yakındaki bir mahalleye yönelmeyi düşündü Giyu.
Zaten devriye görevlerinde iki kişi asla yan yana olmaz , ayrılırlardı böylece gözlemlediklerini alan daha fazla olurdu. Bu yüzden Giyu yamaçın dikleştiği yerdeki mağaralara giden yoldan sola sapıp aşağı inmeye başladı. Ancak Giyu'nun bunu haber vermeden yapması görev arkadaşını yeteri kadar sinirlendirmişti. Bir süre anlamsızca ve küçümseyici gözlerle onu izledikten sonra seslendi.
