meyus.

•

ben sana mecburum bilemezsin.
••••••••
genç kadının uykuya dalmasıyla elektrikler hemen gelmişti. Serdar mumu alıp söndürdükten sonra komidinlerden birinin içine koydu. Odasına çıkıp bir battaniye alarak Zehra'nın üstüne örttü. Karşıdaki koltuğa oturarak kafasını geriye yaslayıp uyuyan kadını izlemeye başladı. Sebepsiz yere hüzünlü bir şarkıyı onun sesinden dinlemenin nasıl olacağını merak etti. Kafasına bu düşüncenin gelmesinin sebebini çok iyi biliyordu genç adam. Askılıkta duran montunun cebinden müzik çaları, ve kulaklığını aldı. Ezberlediği tını kulaklarına dolunca gözlerini kapattı.

artık senin olmadığın bu ev
benim cehennemimdir.
bıraktığın bir yarım hayat
benim tesellimdir.

gözyaşlarım akmıyor artık
gözyaşlarım senindir
bak çocuklar hiç gülmüyor artık
bunun suçu benimdir.

"sesi titreyecek" dedi genç adam.
doğruydu.

Ah içimde..

sen giderken eğilen yüzüm
benim acizliğimdir
bastığın her kaldırım taşı
senin cinayetindir

durdurmuyor, hiç durmuyor artık
zaman felaketimdir
her gün can alıp, her yeni gün veren
umut benim zehrimdir

Ah içimde

"ağlamaya başlayacak" diye fısıldadı bu sefer Serdar. Bu da doğruydu.

kırık dökük bir can
yitik bitik bir kalp
yanık yenik bir aşk var
içimde

zifir siyah bir his
feryat figan bir ses
emanet bir nefes var
içimde

ah içim hep.

buruk.

••••••••
Zehra açtı önce gözlerini o evde. Koltukta iki büklüm uyuduğundan vücudunda ufak bir ağrı vardı. Koltukta oturur pozisyona gelirken üstüne örtülen battaniyeyi farketti. Serdar salonda olmadığına göre odasındaydı. Genç kadın battaniyeyi katlayarak koltuğun üstüne koyup banyoya gitti. Dün gece aklına geldiğinde gerginlikle yüzünü yıkadı. Banyodan çıktığında seslerden Serdar'ın aşağıya indiğini anladı.

"Günaydın."

sakince cevap verdi genç kadın.

"günaydın."

"Aç mısın?"

"kahvaltı hazırlayacaktım şimdi."

"dün gecede uyudun yemekte getirmiştim ama."

Zehra başını salladı. Mutfağa girerek hem Serdar'a hem de kendisine sandviç hazırlamaya başladı

"Ben yapardım zahmet etmeseydin"

"sorun değil."

Bir kaç dakikaya sandviçleri hazırlayıp getirdi. Serdar sandviçi yerken Zehra bir şeyler söylemek istiyordu.

—z; Serdar.

—s; efendim?

—z; dün gece-

—s; sorun yok unutalım dün geceyi.

"unutalım" diye cevap verdi Zehra. Ardından sandviçini yiyemeyeceğini anlayınca paketleyip dolaba koyarak odasına çıktı. Üstünü giyip saçlarını yaptıktan sonra kafeye gitmek için hazır olduğuna karar vererek aşağı indi.

—s; hazır mısın?

—z; hazırım çıkalım.

Arabaya bindiklerinde ikisi de konuşmadılar bir süre. Sessizliği bozan zehraydı.