Aşk-ı FaMir

Bölüm 3 -Fatih'in çocuğu-

Fatih'ten...
Bu nasıl olurdu, yıllar önce yaptığım bir hatanın bugün bu şekilde karşıma çıkması olağan bir şey değildi nasıl ya hala aklım almıyor ben şimdi baba mıydım ? Hemde kızım vardı 5 yaşında olamazdı böyle bir şey hadi her şey oldu ben bunu Miray'ıma nasıl anlatırdım ne derdim. Aman Allah'ım kesin beni terk edecekti ve boşanacaktı ama çocukluk hatam neden şimdi karşıma çıkıyordu. Herşey üst üste geliyordu. Baba olduğumu bilmek güzeldi hiç koklamadığım öpmediğim oyun oynamadığım bir çocuğun babası olmak nasıl bir şey çok iyi anlıyorum. Ama benim bir yuvam var, karım var, Miray'ım var...

Miray'dan...
Meraktan ölecektim saat 9 olmuştu ama Fatih hala yoktu telefonu kapalıydı. Sekreteri nerede olduğunu bilmiyordu. Delirmek üzereydim ki zil çaldı koştum kapıyı açtım, Fatih kucağıma yığıldı. Ayakta zor duruyordu leş gibi alkol de kokuyordu bu. Ne olmuştu buna ne içmesi ya.
- "Hayatım ? Neyin var neden içtin ?"
F: "Dertliyim Miray'ım dertli bu geceeee"
- "Bu kadar sarhoş ettirecek derdin ne sevgilim ?"
F: "Gitmeden korkuyorum Miray, beni terk etmenden yapayalnız bırakmandan sensizlikten korkuyorum"
- "Hayır sevgilim ben buradayım gitmiyorum bir yere sen söyle bakalım ne oldu ?"
F: "Miray bana bir kahve yap güzelim" dedikten sonra gittim acı bir kahve yaptım içtikten yaklaşık yarım saat sonra kendine gelebilmişti.
F: "Güzelim bak sana söyleyeceklerimin ardından benden nefret edeceğini bilsemde inan bende yeni öğrendim hem bilsem sana neden söylemeyeyim şimdi söyleyeyim değil mi yani. Miray benim çocuğum varmış"

Evet gençler ben Betül, birşeyler yazmaya çalışıyorum ve ilk günden aldığım voteler cidden beni çok mutlu etti ben istiyorum ki daha çok vote yerine yorum olsa ? Beni eleştirseniz hiç olmazsa kendimi değerlendiririm.
Bu arada söz bölümlerin kısalığı hiç yorum ve vote görmediğim için okunmadığımı yazamadığımı düşünüyorum. Yoksa elbette bende uzun yazmaktan keyif duyarım :)