နွံ [Mud]

အပိုင်း ၈

  "ယောက်ကျားလို့ခေါ်.....။ဒါမှမဟုတ်....ကိုကိုလို့ခေါ်...။

တိတ်ဆိတ်မှုရှိနေတဲ့ အိမ်တော်ထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်နေတယ်။ညတိုင်း ညတိုင်း ကောင်လေးနှစ်ယောက်က စိတ်လိုလက်ရနှစ်ဦးသဘောတူ sexကိုလုပ်တယ်။ sexလုပ်တိုင်းလဲ ယောက်ကျား...ဒါမှမဟုတ်...ကိုကိုလို့ခေါ်ခိုင်းတယ်။ဒါပေမဲ့ ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ကိုယ်ထဲကို မဝင်သေးဘူး။ သူခေါ်ခိုင်းနေပေမဲ့ ရှောင်းကျန့်ကလဲ မခေါ်ဘူး။ ဝမ်ရိပေါ် သိတယ်။ သူကငတုံးမဟုတ်ဘူး။

" ရိပေါ်.......ငါ့စကားနားထောင်မှာလားလို့"

ဝမ်ရိပေါ်က ခေါက်ဆွဲပြုတ်နေတယ်။ သူရှောင်းကျန့်ရဲ့ အမေးတွေကို အလုပ်နဲ့ဖြေနေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ရှောင်းကျန့်ဘာလိုချင်နေတာလဲ။အဲ့တော့ ဝမ်ရိပေါ် ထုတ်မေးလိုက်တယ်။

"ငါ့အသည်း....မင်းပြော....မင်းရဲ့ဘယ်စကားကိုနားထောင်စေချင်လဲ?"

တကယ်တော့လဲ သူပြောရမှာ ပြောမပြတတ်ဘူး။ သူလန်ဒန်မှာ ကျောင်းတတ်ချင်တယ်။ သူပညာသင်သွားချင်တဲ့ အကြောင်း။

"ကဲ....အသည်းရာ....မင်းစကားငါအကုန်နားထောင်တယ်....ဟုတ်ပြီလား?....ခေါက်ဆွဲစားမယ်"

ခေါက်ဆွဲဆယ်ထဲ့ပေးနေတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့ မျက်နာကိုတစ်ချက်ကြည်လိုက်တယ်။ မျက်နာက ငယ်နေတယ်။ တစ်ခုခုကို အလိုမကျသလိုပဲ။ သူမသိချင်ယောင်ဆောင်နေပြီး ခေါက်ဆွဲသာစားနေလိုက်တယ်။ သူ့စိတ်ထဲ နဲနဲတော့ စိုးရိမ်တယ်။
သူမသိလိုက်ပဲ ရှောင်းကျန့်တစ်ခုခု ဆုံးဖြတ်လိုက်မှာကို။ အဲ့တော့ သူ သတိပေးစကားဆိုလိုက်တယ်။

"အသည်း.....မင်းကငါ့ကို...ဘာဖြစ်စေချင်လဲ....မင်းပြောလိုက်....မင်းအတွက်ငါအားလုံးလုပ်ပေးမယ်"

"ရိပေါ်......ငါ....ငါ....ပညာတော်သင်သွားချင်တယ်"

ရှောင်းကျန့်က ပြောပြီး ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ မျက်နာကို မျက်လုံးပုတ်ပုတ်ခပ်ခပ်လေး နဲ့ကြည့်တယ်။ဝမ်ရိပေါ် က မျက်ခုံးနှစ်ဖတ် အပေါ်ကို ပင့်တင်ပြီး သက်ပြင်းဖွဖွချတယ်။

ရှောင်းကျန့်ကိုသူ ဘာပြန်ပြောရမှန်းတကယ် မသိသေးဘူး။ အဲ့တော့ စားလက်စ ပန်းကန်ကို ဘေစင်ထဲ ပစ်ထဲ့ခဲ့လိုက်တယ်။