Accidental Hearts (COMPLETED)

Chapter 1

[Author's note: Currently editing this whole book for a clearer timeline and a much well-structured story. Small changes are to be expected hihiihi.]

-------

The vibration hits so hard, that the floor seems to move with every beat.

Matindi ang kapit ko sa lamesa dahil sa dami ng tao at ininom ko. The neon lighting and my bad eyesight makes my situation even worse.

"Raya!"

I can hear my friends calling me pero nagdidilim na talaga ang mga mata ko. Ilang beses pa akong muntikang matuba dahil palagi akong nadadangi.

Is my drink drugged?!

"Stop overthinking, Hiraya. Deep breaths. Deep breaths." I calmed myself down pero sumasayaw pa rin ang paningin ko.

You know you are wasted when your mind and body feel like floating in an ocean.

Marami pa akong nadadaanang pamilyar na mga mukha na bumabati at humihila sa akin para magpapicture pero hindi ko na talaga maayos and mga salita ko.

I want to puke so bad. I think it's because of that bad mojito mix!

The Dj dropped another beat that makes the crowd even wilder than before. Kung hindi lang dahil sa mga nagkalat na lamesa ay siguradong nagapang na ako sa sahig.

Nangangapa ako ng mahahawakan paalayo sa mga tao nang marinig ko na naman ang pangalan ko.

"Raya!" I rolled my eyes at her sight.

Sabog na ang kaninang makintab at diretsyo nitong buhok. Nagkalat na rin ang kanyang pulang lipstick sa bibig.

I stopped myself from puking when a man, showed up beside her and they started making out. Naramdaman ko na talagang lalabas na ang mga kinain ko kaya dali-dali ko silang iniwan.

"Kukunin ko lang sila Rosie para sabay-sabay na tayo makauwi." malakas na sigaw sakin ni Lav habang nakasabit pa rin sa lalaki.

"Uuwi na ako!Papasundo!" I screamed back.

"Sigurado ka?!" I nodded while balancing with my remaining strength as if I were walking on a tightrope.

"Papasundo ako kay Charles!"

Muntikan pa kaong makabasag ng inumin nang madanggi ko ang isang waiter hindi ko na ito nilingon. Gustong gusto ko na talagang makauwi dahil alam kong ilang minuto nalang ay mawawalan na talaga ako ng malay.

Buhayin mo po ako ngayon Lord, promise hindi na talaga ako iinom.

Hindi siguro magandang ideya na uninom sa bagong lugar.

"Inang Restroom yan, top secret."

I stumbled to the chill bar kung saan may iilan pang nakaupo. Karamihan kasi ng tao ay nasa dance floor or kaya nasa viewing deck.

Walang bar tender kaya sa mga naka upo nalang ako nagtanong. They seem nice.

"Saan po rito ang banyo?" Inupo ko muna ang sarili ko sa stool para bawasan ang pag-ikot ng aking paningin.

Both men looked at me bago tumayo ang isa at natawang umalis. I looked at the one who stay sitted. Instead, naglabas nalaang ito ng phone habang ako naman ay nakatunganga sa tabi niya.

Hindi niya ba ako narinig?

"Kuya, yung Cr! Asan?" Nagulat ata siya sa sigaw ko at sa lapit ng mukha ko sa tenga niya.