Δεν είναι όλες τους ίδιες

Κεφάλαιο 2

Ο ηλιος ανετειλε και οι σκορπισε παντου τις ακτινες του. Ο Steve και η Anastasia κοιμοντουσαν βαθια, επειτα απο την εντονη νυχτα που περασαν. Κατα τις 9:45, ο Steve ξυπνησε. Κοιταξε γυρω του. Επειτα εκανε να σηκωθει, αλλα ειδε πως η Anastasia βρισκοταν στην αγκαλια του και κοιμοταν ακομα. Μην θελοντας να την ενοχλησει ή να ταραξει τον υπνο της, εμεινε εκει που ηταν, κοιταζωντας την. Τα κοκκινα μακρια μαλλια της επεφταν πανω στο προσωπο της, ενω τα χερια της ηταν τοποθετημενα πανω στο στηθος και στους κοιλιακους του Steve. Εκεινος προσπαθησε να μαζεψει τα μαλλια της στην ακρη για να δει το πανεμορφο προσωπο της. Αγγιζοντας την, εκεινη ανοιξε τα ματια της και κοιταξε τον Steve.

-Καλημερα αγαπη μου, ειπε η Anastasia χαμογελωντας με το που ειδε τον Steve.

-Καλημερα μωρο μου, απαντησε ο Steve και της εδωσε ενα απαλο φιλι στα χειλη.

-Τι ωρα ειναι?

-9:55. Ειναι πολυ νωρις ακομα.

-Τι κανουμε λοιπον?

-Μιας και ξυπνησαμε, θα προτεινα να κανουμε ενα ντουζ και μετα να παμε να φαμε το πρωινο μας, το οποιο θα φτιαξω ειδικα για εσενα, ειπε ο Steve και αγκαλιασε την Anastasia.

-Θα μου κανεις μια χαρη πρωτα?, ειπε η Anastasia και κοιταξε τον Steve με εκεινο το αθωο βλεμα της, καθως τα δαχτυλα των χεριων της αγγιζαν απαλα το στηθος του.

-Πες μου.

-Μπορουμε να καθισουμε λιγο παραπανω στο κρεβατι? Εξαλλου... ειναι ακομα πολυ νωρις... Και εχουμε μπροστα μας ολη την μερα...

-Και επιπλεον, δεν εχω προπονηση σημερα, οποτε αυτο σημαινει πως δεν ειναι αναγκη να βιαζομαστε... Επιπλεον, μολις διαβασες το μυαλο μου. Τι θα κανω με εσενα?, ειπε ο Steve κανοντας μια στροφη για να βρεθει πανω απο την Anastasia.

-Δεν γνωριζω. Παντως θα συνεχισω να διαβαζω το μυαλο σου, ο,τι και να κανεις, απαντησε η Anastasia καθως τυλιξε τα χερια της γυρω απο τον αυχενα του Steve.

-Θα σκεφτω κατι, αλλα οχι τωρα. Ειμαι απασχολημενος, ειπε ο Steve και ξεκινησε να φιλαει την Anastasia στον λαιμο της. Εκεινη λυγισε το κεφαλι της προς τα πισω αφηνωντας περισσοτερο χωρο για τον Steve, ο οποιος την φιλουσε παθιασμενα. Εκεινη εκλεισε τα ματια της, απολαμβανοντας την καθε στιγμη. Ο Steve συνεχισε να την φιλαει, και καποια στιγμη ξεκινησε να την φιλαει στα χειλη με πυρινο παθος, οταν ξαφνικα το τηλεφωνο του αρχισε να χτυπαει.

-Δεν θα απαντησεις?, ρωτησε η Anastasia.

-Δεν νομιζω να ειναι αναγκη. Θα βαρεθουν και θα το κλεισουν, απαντησε ο Steve και ξεκινησε παλι να φιλαει την Anastasia. Το τηλεφωνο του ομως συνεχισε να χτυπαει, οποτε και αγανακτησε και αναγκαστηκε να σηκωθει και να απαντησει. Η Anastasia τοποθετησε το κεφαλι της στον ωμο του Steve, καθως εκεινος απαντησε στην κληση.