ne yapmalıyım? düşüp kafamı kıracağımı bildiğim halde o sahaya girmeli miyim yoksa çıkmasını bekleyip sonrasında konuşmalı mı?
flashback ~4 hafta önce~
"hadi kook gidelim işte, uzatma. minjae çok istiyor." jiminin ısrarlarına dayanamayıp kabul etmiştim. kız kardeşi, caddenin ordaki avmde buz pateni yapmak istiyordu. inanın bana bir kere annemle o avmye gitmiştik ve buz patenin olduğu kat o kadar soğuktu ki bir an bayılacağım sandım. soğuktan nefret ederdim. ama bilmiyordum ki küçük bir kızın ısrarı beni hayatımın aşkıyla tanıştıracak.
minjae jiminle benim ortamda ellerimizi tutarak zıplaya zıplaya ilerliyordu. en sonunda buz pateninin olduğu kata vardığımızda derin bir nefes verip üstümdeki ceketle iyice sarıldım.
küçük çocukların neşeli çığlıkları birbirine karışırken gülümsedim. insanın içini ısıtıyordu çocuklar. minjae ve jimin de sahada insanların arasına karışmış kayarlarken gözüm birine çarptı.
giydiği simsiyah kıyafetleri, siyah pateni, esmer teni ve masmavi saçları. kaç saat orda kaldık bilmiyorum ama gözüm ondan başkasını görmedi o gün ve ben o günden sonra sırf onu görmek için her gün bir bahane uydurarak ya annemle ya jimin ve minjae ile ya da tek başıma gittim o alışveriş merkezine.
flashback ends
tabiki adımımı atar atmaz kaymıştım ama yakınımda olduğu için beni tutması çok da zor değildi. temas için heyecanlanmamalıydım, işi buydu. herkesle büyük küçük temas içindeydi.
"ah merhaba ben jungkook." küçük bir gülümseme sunup esmer tenliye baktım.
"merhaba jungkook, taehyung." sesinin bu kadar derin olacağını asla tahmin etmezdim.
"şey ben her hafta arkadaşım ve kız kardeşiyle geliyorum da merak ettim nasıl bir şey diye." salla jungkook, salla ki tutsun.
"ilk defa yapacaksan baya zordur. kaymaktan çok ayaklarını içe doğru çapraz tut ve bıçakları sert bir şekilde yere vurarak yürümeye çalış. seni tutacağım."
dediği şeyleri uygularken sadece ayaklarıma odaklıydı. yüzüme çok nadir bakmış onda da bakışları çok donuktu.
bunları düşünürken kaymamla yere yapışmam bir oldu.
ağlak bir şekilde "beni tutacağını söylemiştin." dudaklarımı büzüp suratına baktım. ciddiliğimi sorgularken arkasını dönüp kahkaha attı birden. emin olun ben de eriyip bu buzlar arasına karıştım.
bana döndüğünde ifadesiz suratı tekrar gün yüzüne çıkmıştı. elini uzatıp beni kaldırdı."beş yaşındaki çocuklar bile senin gibi mızmızlanmıyor. bebek misin sen, hm?"
umalım da kendi konuşması böyledir. yoksa benimle flört ettiğini düşünecektim. "beş yaşındaki çocukların böyle şeylerde kondisyonu daha iyidir. yani ben öyle düşünüyorum."
biraz daha kayıp düşmelerden sonra kapanma saatinin geldiğini söyledi. ama ben gitmek istemiyordum ki. sabaha kadar kayardım burda onunla birlikte. kuğu gibiydi. çok güzel süzülüyordu.
eşyalarımı toparlayıp ayakkabımı giydikten sonra "yarın tekrar geleceğim taehyung." o da hazırlanmış, burdaki son çalışan olduğu için kontrol yapıyordu. "hafta sonları çalışıyorum jungkook." diyip uzun saçları altından bir bakış atıp uzaklaştı.
ne yani? bana tekrar gelmemi mi söyledi? ya da onun çalıştığı günler gelmemi söyledi?
kafamı sallayıp avmden çıktım. eve girdiğimde anneme minik bir öpücük verip odama ilerledim. bugün olanları sindirmem gerekiyordu.
ice cold baby taekook👇🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
