Terbiyesiz

1.1

Furkan'dan,

Ellerimi başımın arasına almış,az ötemdeki denizi izlerken aynı anda kafamdaki düşüncelerle boğuşuyordum.Saatlerdir sahilin eski bankındaydım.Kimseyle konuşmadan sadece ruhsuz gibi oturuyordum.Ve bunların yanı sıra kalbimdeki ağırlıkta nefes almamı engelliyordu.

Dalgaların kıyıya her vuruşunda çıkardıgı ses kulaklarımda çınlarken,hakim olamadığım titreyen ellerimle bir sigara yaktım.Saat çoktan 12'yi geçmiş olduğundan havanın hafif bir serinliği vardı.Ateş ilk başlarda yanmasada sonra sigarımın ucunu yaktı ve içindeki zehri çekmemi sağladı.

Her seferinde bu son diyerek içtiğim sigarının bilmem kaçıncı paketini bitiriyordum.Üflediğim sigara dumanı havaya doğru süzülmüştü ki,çalan telefonum ile bakışlarım yere indi.Cebimden çıkartıp arayan isme baktım.O değildi,Erkan abi arıyordu.

Ne kadar açmak istemesemde aklıma onun bulunduğu düsüncesi geldiği için aramayı yanıtladım.

"Alo,Furkan neredesin?"sesinin tonu oldukça sakin olan adama cevap vermek için etrafa baktım.

"Her zamanki yerin biraz aşağısındaki sahildeyim.Duru'dan bi' haber mi var?"

Telefonun diğer ucundan sert bir nefes sesi geldi.Ve telefon yüzüme kapandı.Gergin olduğumunda dolayı ellerim titremeye devam ediyordu.Doğrusu benim yüzümden onun başına bir şey gelmesinden korkuyordum.

Dakikalar sonunda Erkan abinin bedeni yanımdaki boş yere oturdu.Elindeki hırkayı bana uzatıp kucağıma bıraktığında üşüdüğümü de yeni farkediyordum.Lakin Duru'nun da bu halde olduğunu düşünmek hırkaya bakmak bile istememe neden olmuştu.

"Hayrola,pişman mı oldun?"dedi Erkan abi alaylı bir ses tonuyla.Gözlerim elimde bitmesine az kalmış olam sigarayla kesişince onu yere atıp bir yenisini yaktım.Bir dal da Erkan abiye uzattım.

"Galiba abi..."

Yanımdaki adam elini omzuma atıp sertçe pat patladı.Mahallemizin en olgunu olduğundan bir derdim olduğunda hep yanına giderdim.Bu yüzden Duru'ya ne denli aşık olduğumu çok iyi bilirdi.Şimdi de  yaptığım yanlışi yüzüme vurmaktan asla çekinmiyordu.

"Noldu oğlum sana?Önceden böyle bir olay olsa dinlemeden etmezdin.Hele de Duru'dan bahsediyoruz.Yıllarını verdin o kıza.Şimdi en ufak olayda ne diye böyle yaptın?"

Gözlerim yavaştan dolarken onun o güzelim yüzü aklıma geldi.Evden gitmeden önceki son hali,dolu gözleri ve son sözleri...

Burnumu sertçe çekip Erkan abiye döndüm.Elindeki sigaradan çektiği dumanı geri bırakırken bana bakmasada benim ona baktığımın farkındaydı.

"Ne zaman döner?"diye sordum ama Erkan abi bunu umursamadı.Elindeki telefonu alıp saate baktı.Bende böylece saati görmüş oldum.

"Deniz olayın aslını öğrenince deliye döndü,saatlerdir onu arıyor.Diğerleride onunla beraber her yere bakıyorlar ama şu ana kadar bulunmadı.Bundan sonrası ne olur bilemem."sesindeki karamsarlık dahi gözlerimin kararmasına yetmişti.Yine de kafamı iki yana sallayarak kendime gelmeye çalıştım.

"Abi yalvarırım bulun onu.Ben onsuz naparım Allah aşkına..."Erkan abi sinirle bana dönüp yakamı kavradı.

"Kendine gel Furkan!Başlatma şimdi aşkına da adam akıllı konuş.Ne bokuma kıza öyle davrandın,ha?! Seni kaç kere uyardım.Eğer Duru'ya zarar verirsen Allah yarattı demem seni mahvederim dedim.Şimdi geçmişsin karşıma abi,abi.Sikerim seni de abini de!"Erkan abi beni geriye fırlatıp uzaklaştığında bir kaç damla gözümden düştü.Lakin bu yetmemiş olacakki biraz daha sinirlendi ve konuşmaya devam etti.

"O Deniz denen ite de,hepinize de teker teker söyledim.Sevecekseniz adam gibi sevin,kırmayın,üzmeyin demedim mi?!"onun da gözleri dolmuştu.Titreyen elleri ile gözlerini silip az öncekinden tamamen farklı sesiyle konuştu.

"Ben kaç yıl önce bu yüzden sevdiğim kadını kaybettim.Yıllardır vicdan azabıyla yaşıyorum.Boşuna mı sizinle böyle konuşuyorum sanıyorsunuz?"

Biraz yaklaşıp kollarımı Erkan abiye sardım.O sadece sırtımı sıvazlamakla yetinip benden uzaklaştığında elini de telefonuna attı.

Onun yapacağı işini bitirmesini beklemek yerine bir yeni sigara daha yaktım.Aynı zamanda da Erkan abi bana seslendi.

"Bir daha kırıcak mısın lan kızı?"sesi bir daha yaparsam beni öldürecekmiş gibiydi.

"Yaparsam Allah bin belamı versin abi."dedim.Erkan abi güldü ve başını iki yana salladı.Elindeki telefondan bir şeyler yazdı.Anında bana bildirim geldiğinde bende telefonumu aldım.

"Duru burada,benim evimde kalıyor.Biraz ateşi vardı eve geldiğinde ama şimdi uyuttum.Eğer gidiceksen yanına..." oturduğum yerden anında kalkıp sigara fırlattım ve heyecanla neler yapacağımi şaşırdım.

Erkan abi kolumu kavrayıp beni durdurdu.

"Bir dinlesene lan deli! Tek bir yanlışında keserim pipini adam ol.Hadi bas git şimdi."komutuyla tüm hızımla koşmaya başladım.Arkamdan seslenen Erkan abiyi duymazdan geldim.Öyle ki şu an bana tır çarpsa,yine o halimle kalkar Duru'nun yanına giderdim.

***

Sonunda Erkan abinin evinin önüne geldiğimde soluklanmak için buraz duraksadım.Evi yakın olduğundan hızli gelmiştim ama şimdi ölücek gibiydim.

Yeterince dinlenip evin kapısına ilerledim.Erkan abi,evin paspasının altında bir anahtar olacağından bahsetmişti.Üstüne bastığım paspası kaldırıp anahtarı çıkarttığımdaysa heyecandan ellerim titriyordu.

Bir kaç denemenin ardından sonunda kapıyı açmayı başarmıştım.O an nefesim kesilir gibi oldu.İçeri girmekte kararsızdım çünkü tepkisinden korkuyordum.Beni gördüğünde mutlu olmayacağı kesindi.Ama en azından konuşmak için bir şansım olucaktı.

Eve girdiğim ilk an içerisi kapkaranlıktı.Mutfaktan koridora yansıyan davlumbaz ışığı sayesinde önümü görebiliyorken evde sessizlikte hakimdi.Erkan abi uyuduğunu söylesede uyumayacağından adım kadar emindim.

Koridorun mermer zemininde attığım sessiz adımlar bir kapının önünde durduğunda içeri girip girmemekte kararsızdım.Bu sebeple risk almak yerine kapıyı 2 kez tıklattım ve ses gelmesini bekledim.

Ancak bu bekleyişim beklenmedik bir saldırıyla sonuçlandı.

Birinin kafama vurduğu nesne sonucu hızla arkamı döndüm.Karanlık karşımdaki bedeni görmemi engellesede buram buram yayılan kiraz kokusu kim olduğunu anlamama engel olamadı.

Elinde tuttuğu sopayı kavrayıp yere atarken,kendisini de hemen arkasındaki duvara yasladım.Küçük bedeni artık benimle duvar arasında duruyor ve dengesiz solukları yüzüme vurup beni alt üst ediyordu.