By Chance

Chapter 7

Ang chapter na ito ay iikot lamang kay Francis Yvan Galvez a.k.a. Kiko.
This chapter is dedicated to
DianeFigueroa6
Happy reading guys!
★★★★★★★★★★★★★★★★★★

Nagmamadaling bumaba ng sasakyan si Kiko ng maipark ang kotse sa basement parking lot ng tinutuluyang condominium building.

Good evening po sir.
Bati ng guard ng building na nagroronda sa basement.

Good evening. Matipid naman niyang sagot.
Nang makarating sa pad ay dagli siyang nagpalit ng damit. Matapos nito ay kumuha siya ng beer in can sa ref at umupo sa study table. Binuksan niya ang laptop at nagsign in sa isang social networking site.

Search

Cassandra Aleia Buenaflor

Enter

Agad nakita ni Francis ang resulta ng nais niyang makuha.

Kinlick niya ang profile ng dalaga at nagsimulang i vew ang mga public posts and photos nito.

Sa loob ng anim na taon na di tayo nagkita at wala man lamang balita sa isa't isa, how ironic na bigla na lamang nangyari sa atin ang ganito Cass.

Nagsimula na ring inumin ni Francis ang kanyang beer.
Isa isa niyang binasa ang mga post ng dalaga. Sa dami ng mga naka post sa wall nito, may isang nakapagbigay sa kanya ng hindi inaasahang burst of emostions.

"Minsan masasabi nating unfair ang buhay....yung tipong nagpakabait ka naman,wala kang tinapakan o sinaktan na tao. Naging mabuti at masunurin ka namang anak, mapagkakatiwalaan at magiliw na kaibigan. Mapagmahal na kapatid at nagmahal ka naman ng totoo. Kaso kahit anung pagpapakabuti mo, nagawa ka pading dayain ng pagkakataon at paglaruan ng buhay. Walang warning....walang pasintabi...sa isang iglap mawawala sayo lahat ng mga pinakaiingtan at pinaka mamahal mo.
Wala kang masisi dahil ikaw mismo ay naniwalang di kanila iiwan. Iiyak ka ng iiyak na parang walang bukas. Pakiramdam mo unti-unti kang pinapatay ng sakit pero araw-araw kang gumigising. It hurts like hell..pero I have no choice. I have to move on...and I'm  willing to do so....
Kaso ang tanong kelan??? Ano ang masmadali ang lumimot o maghintay?"

Cass posted that status 4years after I left....All the while I...thought she moved on and she has a better life like what I am seeing now...but this post was so different that I really feel guilty. I am so sorry Cass for all the things I said and done. I always blamed myself for everything I've done.
But I have no choice....

Sunud-sunod na lagok ng beer hanggang sa naka ilang lata na siya.
nagising nalaman siya kinabuksan dahil sa walang patid na tunog ng celphone niya.

Hello?

Good morning sir pogi.

Oh Diane, why did you call early?

Sorry po sir, kaso po hinihintay napo kayo ng team.

What team?

Sir yung team na gagawa ng commercial project diba po sasama kayo?

Yeah right ngayon nga pala yon 8 ang usapan diba?

Opo eh...sir..9 a.m. napo.

What????!!!!!!

Shit!

Halos lundagin ni Kiko ang pagitan ng kama at banyo.
Dali-dali siyang naligo at halos magkandarapa pa siya sa pagmamadaling mag-ayos ng sarili.

Tell them I'm on my way.
Damn it!!!!!damn this traffic jam!!!!

Inis na inis ang Kiko habang patuloy na tinatahak ang daan papuntang opisina.

Sorry I'm late..

Apologies accepted SIR!!!!!

At binigyan ni Cass ng nakakalokong ngiti si Kiko.

Shall we go SIR????????
Dugtong pa ng dalaga.

Oo na late na tsss....ganun ka padi Cassandra bossy as ever.
Pero hakata namang wala ka agad nasabi ng nakita mo ako. Do I look so damn good today? Hay Cass, I know yoy so well
..katukad ngayon you secretly bite your lower lip..tensed ka Cass...and I know the reason behind that tension building on you...Bulong ni Kiko sa sarili.

After you my lady. At umakto pa ito na tila nagbibigay pugay sa isang prinsesa.

Si Caloy ang huling lumabas sa conference room. Bibitbitin na sana niya ang luggage ng may mapansin siyang kumikinang sa sahig.

A heart shaped locket.

Dinampot niya ito at dagling binuksan.

Sabi ko na nga ba hindi ako nagkamali...pero bakit....bakit hanggang ngayon ay nasa kanya parin ito...she said she lost it in the river...

FLASHBACK

Shhhh.....don't be sad hon...hindi mo naman ginusto yung nangyari..tumaob ang bangka buti nga walang masamang nangyari sayo ehh...

Pero bigay mo sakin yon at pinagipunan mo pa ang pinambili doon...

Its ok I'd rather loose that necklace than loose the one I love.

END OF FLASHBACK

Kiko was still in deep thoughts while walking out the door. Kahit sa loob ng sasakyan ay tahimik parin siya. Agad man itong napansin ng mga kasama, wala namang maglakas ng loob na tanungin siya dahil sa seryosong ekspresyon na nakarehistro sa kanyang muka.

Pandalas din ang tingin niya kay Cass sa salamin.

Why is she keeping a memory of me kung lahat ng mga bagay na binigay ko sa kanya noon ay ibinalik nya..

Nais itanong ni Kiko kay Cass ang bagay na natuklasan. Ilang beses siyang nagattempt pero pinipigilan siya ng matinding kaba.

Damn it! I wanna know why, but I can't..isa pa I don't want this guys know something about our past our fateful past.

This is not the right time.
I just want to enjoy spending this weekend with her. Sana with only her...

Can't help it...a grinn is slowly forming on his lips.

Nung makita niya sa salamin na abalang nakatingin sa labas si Cass, nagkaroon siya npagkakayaon na titigan ang mukha nito.

Despite those makeup and accessories you still look as the same Cass...that innocence I see in your eyes is the same as the time I last saw your face.

You've grown...and I think you've been doing good this past years base on what I am seeing right now. Pero dagli niyang naalala ang nabasa niyang post ng nagdaang gabi. Hindi niya maintindihan..marami siyang nais itanong pero nagpasya na siyang ipagpaliban na muna ang mga gumugulo sa kanyang isipan.

You still doesn't know na nawawala ito...maybe I will just keep it until malaman ko kung bakit. Saka gusto ko rin malaman if.....

You still hate me for what had happen.