රෑ වෙද්දි රාජකීය මංගල්යය ගන්න හැමදේම ලෑස්ති වෙලා තිබුනා.ඒක මුළු රාජධානියටම ලොකු උත්සවයක්.රාජකීය කිචන් එකෙන් මාලිගාවට වගේම වංශ නිවාසයටත් එක්ක කෑම හැදුවා.
මාලිගාව දවල් ඔටුණු පැළඳවීමෙ ඩෙකරේෂන් වෙනස් කරලා මංගල්යක් විදිහට ලැහැස්ති වුනේ හරි ඉක්මනට.ආයෙමත් ඔමේගාවන් වගේම බීටාවරු මහන්සි වුනා.
ජිමින්ට ලොකු මහන්සියක් දැනුනා.එයාව ආයෙමත් වෙනස් විදිහකට ඩ්රස් කරද්දි ජිමින් මූණත් බෙරි කරන් අඬන්න ඔන්න මෙන්න හිටියෙ.ඒත් එයාට බේරුමක් නම් තිබුනෙ නෑ..රාත්රිය උදා වෙනවත් එක්කම මුළු මාලිගාවම සම්පූර්ණයෙන්ම හෙවන් එකක් වගේ ලස්සනට හැඩ වුනා.ජන්කුක් බැල්කනි එකෙන් එළියට ආවෙ ලොකු හුස්මක් අරන් සැහැල්ලු වෙන්න.එයාගෙ හිත ගොඩක් කළබල වෙලා තිබුනා.
"අපි මේ කරන දේ හරිද ජේකේ? " ජන්කුක් එයාගෙ වුල්ෆ්ගෙන් ඇහුවෙ රාජධානිය පුරා බලන ගමන්..
"ඔයා ඇයි ඒ ගැන ප්රශ්න කරන්නෙ?" ජේකේ ජන්කුක් එක්ක මයින්ඩ් එකෙන් සම්බන්ධ වුනා..
"මට බයයි.. එයා අපේ මේට් තමයි නම්? ලූනා අපිට තව මේට් කෙනෙක් විදිහට මෙයා එවලා නම්..? "
"එවලා නම් අපිට වෙන්නෙ එයාට එයාගෙ තැන දෙන්න.." ජේකේ කෙලින්ම කිව්වා..ඒත් ජන්කුක් හිටියෙ දෙගිඩියාවෙන්.
"ඒත් ඔයා දන්නවා ඇයි අපි සූහා ඒ විදිහට උද්යානයෙ හංගන් ඉන්නෙ කියලා ජේකේ.."
"ඔව් මං දන්නවා.අපි එයාගෙ පණ ගන්න උත්සහ කරනවා.මං ඒක නවත්තමු කිව්වෙ නෑනෙ.ඔයා විතරක් නෙවෙයි එයාට ආදරේ කලේ..මමත් ආදරේ කලා.." ජේකේ කියවන් ගියෙ සියුම් තරහකුත් එක්ක.