PART 01
යුන්ගි පහත් ස්වරයෙන් මුමුණන ගමන් ඔමේගාවගේ මුහුණට වැටුණ කොණ්ඩය කන පිටුපස රැඳෙව්වා.
"ස..මා.වෙන්න..රා..රාජකීය..ඇල්...ෆා.."
ඇය තොල් වලින් ආයාචනා කලේ අත් පිටිපස්සට තියා ගැට ගසා තිබුණු නිසා.
යුන්ගි මද වේලාවක් බලා සිට ඈත් වී පුරුදු ගාම්භීර ලීලාවෙන් කතා කලා
"අනිවාර්යයෙන්ම ඒ මා නම් ඔබට සමාව දෙනවා.ඒත් මට සමාවෙන්න.ඒ මං නෙවෙයි.."
යුන්ගි කාමරයෙන් පිටව දොරටු වසා මද වේලාවකින් මාලිගය ඉස්සරහට ආවා.ආයෙත් හැරිලා මාලිගය දෙස බැලූ රාජකීය ඇල්ෆා ඔමේගා තරුණිය සිය අතේ ගුලි කල අවපැහැ කඩදාසිය දෙස බලා සිටියා.
සමාවෙන්න රාජකීය ඇල්ෆා.. මං එයට අසමත් වුනා.එයට ගැලපෙන්නෙ ජිමින්ව!
එයාට එය කරන්න බැරි නම් කාටවත් ම බැරි වෙවී..!
එයා මේ වෙද්දි මාලිගයට ඇවිත්.කරුණාකර ඔහුව ගන්න වංශ නිවාසයෙ බටහිර දොරටුවෙන්.ඒත් එයාව ආරක්ෂා කරන්න.ඔබ දන්නවා ඔහු විශේෂයි..
සමාවෙන්න මෙතනින් නවතිනවට..
ඒකයි ඒ කොළයෙ තිබුන පණිවිඩය.රාජකීය ඇල්ෆාට එයාලට උදව් කරපු ඒ ඔමේගා තරුණිය බේර ගන්න ඕනි වුනත් එයාට කරන්න පුළුවන් දෙයක් ඉතුරු වෙලා තිබුනෙ නැහැ.
ඇය ඔමේගාවන් අතරින් ලස්සනම කෙනෙක්.ඒකයි යුන්ගිලා විශ්වාස කලේ ලයිකන් කින්ග්ගෙ හිත ගස්සන්න එයාට පුළුවන් වෙයි කියලා.ඒත් ඒකත් කෙළවර වුනේ මරණයෙන්.ඒ නිසා එයාලා තීරණය කලා අන්තිම තුරුම්පුව සෙල්ලම් කරන්න..
PART 03
"එයාට අත තියන්න කවුද අවසර දුන්නෙ ?!! "
යුන්ගි බෝල ඇස් තියන කෙනාගෙ අතින් ඇදලා තමන්ගෙ පිටිපස්සට ගත්තේ පුළුන් වගේ ලේසියෙන්.
ඒක කොච්චර ඉක්මනට වුනාද කියනවා නම් බීටා ආරක්ෂකයෝ දෙන්නට හිතා ගන්නත් බැරි වුනා.