Unicode
"လူကြီး ဘာအရသာနဲ့စားမလဲ
ဘာကြိုက်လဲ"
သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ ရေခဲမုန့်အရသာရွေးရင်းလှမ်းမေးနေတဲ့ ကောင်လေးက တကယ့်ကလေးလေးလိုပဲ ထူးခြားတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူဒီကလေးကိုချစ်လို့မရဘူး တားမြစ်ချက်တစ်ခုလိုပဲ အတိတ်ကအကြောင်းအရာတွေက သူ့ကိုစည်းခြားထားတယ်။
"လူကြီး မေးနေတာလဲမဖြေဘူး"
"ချောကလပ်"
"မထင်ရဘူးနော်"
"ဘာပြောလိုက်တာလဲ"
"ဟင့်အင်း ဦးလေး ချောကလပ်နှစ်ပွဲပေးနော် ပွဲကြီးလုပ်ပေး လူကြီးလာ ဟိုဘက်သွားထိုင်မယ်"
လျိုစစ်မင် ချင်းပိစိဆွဲခေါ်ရာလိုက်နေရတော့သည်။ သူ့ကိုကြောက်ရကောင်းမှန်းမေ့နေသလားပဲ။ အငြိုးအတေးတွေသာမရှိရင် အရာအားလုံးလှပနေမယ်ထင်တယ်။
*အားလျန် ဟိုမိန်းမ ဘာလုပ်နေလဲ*
[Hostတို့အခြေနေစောင့်ကြည့်နေပါတယ်]
*နည်းနည်းလောက် သွေးအန်ခိုင်းကြမလား*
[ဟီးးးး Hostသဘော]
"အ့! လူကြီး ကျွန်တော့်လည်ပင်းမှာအကောင်ကြီးလားမသိဘူး ကျွန်တော်ကြောက်တယ် ဟင့်"
သူ့လည်ပင်းသူအုပ်ပြီး မျက်ရည်အဝဲသားနဲ့ပြောနေတဲ့ ချင်းပိုင်ရှဲ့ကြောင့် လျိုစစ်မင် ဗြာများရတော့သည်။ ဒီကလေးပြောနေပုံက တကယ်ပဲအရမ်းကြောက်နေပုံရတာကြောင့် အုပ်ထားတဲ့လက်ကိုဖယ်ပြီး လည်ပင်းနားကိုတိုးကပ်ပြီးကြည့်တော့ ရုတ်တရက်ရှေ့တိုးပြီး သူ့ပုခုံးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်တဲ့ ပိုင်ရှဲ့ကြောင့် ပိုင်ရှဲ့လည်တိုင်နဲ့စစ်မင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေထိစပ်သွားသည်။ အဝေးကကြည့်မယ်ဆို သူ့ဘက်ကတမင်နမ်းလိုက်တဲ့ပုံစံမျိုးဖြစ်နေလိမ့်မည်။
"အာ.....သွေ့....သွေ့ပုချိ လူကြီး
ကျွန်တော်ကြောက်လို့"
"အဟမ်းး အင်း"
ပိုင်ရှဲ့အနေရခက်နေတဲ့သူ့လူကြီးပုံစံကိုကြည့်ပြီး ကြိတ်ရယ်နေမိသည်။ ဒီလူကြီး
ဒီလောက်တောင်ရှက်တတ်တာလား တကယ်တမ်းဆို သူကမှရှက်ရမယ့်လူကို။
YOU ARE READING
Systemကငါတို့ကိုအောင်သွယ်ပေးတယ်(Systemကငါတို႔ကိုေအာင္သြယ္ေပးတယ္)
FanfictionUnicode+Zawgyi Start Date= 15,4,2022 End Date= 28.9.2023
