Sabah yine her zaman ki gibi erkenden uyanıp sabah rütinimi gerçekleştirdim Eve doğru tempolu koşu ile ilerliyordum binanın giriş kapısında Takemichi göreseye kadar sorunsuzdu günüm.
Takemichi umursamadan binanın kapısını açmak için kapıyı itirceğim sıra Takemichi kapıyi açmamı engek bir hareketle kapıya hareket uyguladı. Birbirimize dik dik bakarken anladım konuşacağı yok...
Yn:Noldu Takemichi? Sevgilini üzdüm diye hesap sormaya mı geldin?
Takemichi:Yn bu sen olmasın sen böyle bir kız değilsin. Senin yaptıklarını affedebiliriz çete olarak bu saaten önce olaylar daha fazla karışmadan geri aramıza dön. Seni öz-
Yn:Ne affından bahsediyosun sen?
Takemichi'nin yaralı yüzüne doğru ciddi bir bakışla gömleğinin yakalarından tutuo duvara yapıştırdım.
Takemichi kesik kesik konuşarak...
Takemichi:Yn...Mikey...M-mikey kayıp baji'nin cenazesinden sonra bir daha kimse onu görmedi iletişimde kuramadık.
Yn:Napiyim Takemichi! Seni şuan ölesiye dövmüyorsam, abimin hatrına say yaşanmış günlere say tamam mı!
Takemichi:Yn bak gerçekten üzgünüm abin için olanlar için ama...sen çetenin bir üyesisin sen bizim çetenin bir parçasısın sen olmadan biz eksiğiz.
Yn:Takemichi siz asıl şimdi fazlalıktan kurtuldunuz.
Diyerek yakasından ellerimi çekip kapıyı açıp yolda büfeden aldığım lalipopu geri ağzımda geveleyip kafamı yana döndürerek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yn:O Mikey'in eksikliği olmasın.
Dedim.
Takemichi arkamdan durmam için yalvarsa da onun saçma affından sonra ciddiye alamamıştım.
Evde ev ödevlerimi yapacatım. Bu olaylar ve yaşananlardan sonra toparlanmam gerekirdi bugün cumartesiydi ama pazartesiden itibaren geri okula başlıcaktım düzenli gitmeye. Piskoloğumun sayesinde 1,5 haftalık rapor almıştım. Piskolağada yaklaşık 1,5 hafta ömce başlayıp rapor alıp bittirmiştim.
Ev ödevleri ve konu eksikliklerimi gidermem 3,5 saatimi almıştı öğle yemeğimi yapıp yemiştim. Annemgil Tayland'a fuara gittmişlardi.
Evde sıkılıp hava almak için her zaman gittiğim kafa dinlediğim yere gitmek için hazırlandım çantama resim defterim, boya kalemlerim, okuma kitabım ve uzanmak için bir piknik örtüsü vb. Şeyler alıp çantama sokuşturup evden attım kendimi
Bisikletime binip her zamanki uzandığım çimenlerin üzerine kurulup uzandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantama sokuşturduğum malbec şarapı çantamdan çıkartım bu evden arakladığım abimin en sevdiği şaraptı. Ona bu şişeyi ben doğum gününde ona ben almıştım ama o içmeye zaman bulamadan...
Şarabı özel güne saklamıştı benim iyi dövüşçü, iyi gitar çalabilen onun gibi onun çok seveceği biriyle ve en önemlisi benim aşık olduğum adamla en mutlu günümde. O vakit düğnümün gecesinde odamızı basıp bunu içeceğimize söz verdurtmişti. Ama buna ben sadece gülmüştüm. Evlenme gibi bir hayalim yoktu. Ben bir kere zaten aşık olmuştum bir daha aşık olmıcağıma inanıyordum çünkü aşk, beni yıpratmıştı. Artık o kalbimi hızlandıran benim yanaklarımı kızartan kişiye nefretten başka bir duygu beslemiyordum(yani beslemicektim)
Şarabımı yudumlarken bir yandan çizim karalıyordum.
Kendim ile güzel bir vakit geçirmiştim geri eşyalarımı çantama katıp eve gittmiştim saat eve geldiğimde geç olmuştu nerdeyse 10'a gelmişti fazlasıyla oyalanarak sürmüştüm bisikleti. Bisikletle etrafı seyrederek bakınarak çeveremdeki şeyleri ilk defa bu kadar dikkatle bakmıştım.
Yatağa girip kitabımı alıp kaldığım yerden okumaya başladım. Gözlerimin yorulmasıyla kitabımı yatağımın yanındaki komadine bırakıp uykuya daldım.
