Chapter 1 Rush hour

772 24 2
                                    


They met in the LRT and in the office, they started liking and fell inlove without knowing each other background.

They were happy, But at some point of time they got to know that their family will get hurt if they stay together.

Because of society and they were not from same background. Then they sacrificed the love for their family.

They stil love each other  but they cant be together.

Can the situation allow them to be together again?  Can their love to each other will stay the same?

Tanch Pov

Sa halos araw araw na dumaan di ko na rin mabilang ang mga job interview na napuntahan ko. At sa lahat ng yun puro " we will call you back" ang naririnig ko. Ang hirap talaga mag apply ng trabaho dito sa pilipinas ang tataas ng standard. Halos mapudpod na lagat ng high heels ko kakalad sa buong metro manila.

Im a college graduate 2 years course lang ang kinuha ko kasi need ko na magtrabaho agad para yung mga kapatid ko naman ang makapag aral.

At ngayong araw panibagong pakikipagsapalaran nanaman sa buong kalye metro manila para lang makapaghanap ng trabaho.

Tanch: Nay, alis na ko may interview po ulit ako ngayon.

Aling tess: mag iingat ka ha, sana nman matanggap ka na ngayon. Mag papasukan na anak kailangan na maienroll ang mga kapatid mo.

Tanch: sana nay, pray lang tayo lagi, laban lang. Alis na po ako.

Dahil sa makati ang interview na pupuntahan ko kailangan kong mag lrt para di malate at hussle kasi kung magjejeep or magbubus ako baka haggard na ako pag dating ko sa interview mas lalong di ako matangap kadalasan sa ganda ko na nga dinadaan kaya lang di pa rin effect.

At dahil rush hour dagsa ang mga tao sa lrt halos lahat ay nagmamadali din makasakay.

Isa si Tanch sa mga taong nakikipag unahang makasakay sa train.

Sa dami ng tao ang nasa loob ng train at nadadagdagan pa sa bawat station na hinihintuan nito, samu't saring amoy na ang maamoy at halos makakadikit  na ang lahat.

Sa kinasamaang palad napatabi si tanch sa isang lalaking umiinom ng kape. At sa pag hinto ng train sa isang station halos mag unahan ang mga papasok at lalabas sa train.

Sa di inaasagang pagkakataon natabi ang kape na hawak ng lalaki at natapon iyon sa sleeves ng damit ni tanch.

Tanch: ay shockssss!!!! Kuya!!!!
(Inis na sabi ni tanch sa lalaking may hawak ng kape)

Lalaki: ay miss sorry di ko sinasadya. May tumulak kasi sa akin

Tanch: kuya alam mo nman kasing lrt to di to coffee shop at hindi to ang tamang oras para uminom ng kape.

Pilit na pinupunasan ni tanch ng panyo ang basa niyang damit halos humawa na dito ang kulay ng kape.

Lalaki: sorry talaga miss.

Tanch: nakakainis naman job interview ko ngayon.( bulong ni Tanch sa sarili).

Nang makalabas sa train si Tanch pilit niya pa din tinutuyo ng panyo a g kanyang damit. Sa mga oras na iyon iniisip niyang wag nalang tumuloy sa interview. Wala nman siyang enough na pera para bumili ng damit para lang sa interview.

Ilang sandali pa may babaeng lumapit sa kanya at may inaabot sa kanyang isang itim na coat.

Sarah: suotin mo to para matakpan yang matsa sa damit mo.

Sa gulat, hindi na nakapagsalita si Tanch nakatitig nalang ito sa babaeng nasa harap niya. Anghel kaya to na magkiligtas sa kanya sa pagkakataong iyon

Sarah: Miss, hoy, ano isusuot mo ba ito para makaattend ka ng interview mo o tatayo ka nalang dyan.

Tanch: ahhh ehhh, ( kinuha ni tanch ang coat na inaabot sa kanya ng babaeng iyon.) Salamat,

Pagkakuha niya ng coat tumalikod agad si sarah kay tanch,

Tanch: teka! Paano ko isosoli sayo to.
 
Pagkarinig nun lumingon si sarah.

Sarah: sayo na yan, pagnagkita ulit tayo dito at natanggap ka sa trabaho ilibre mo nalang ako ng kape.

Naglakad papalayo si Sarah,sumabay siya sa mga taong pababa ng station. Inamoy muna ni Tanch ang coat baho niya iyon sinuot. Napapikit nalang siya habang inaamoy iyon. Habang nakapikit naiimagine niya na kayakap niya ang babaeng may ari ng coat na iyon. Bumalik nalang siya sa realidad ng may bumangga ukit sa kanya.

Tanch: ano ba!

Babaeng bumunggo sa kanya: miss daanan to, kaya wag kang tatayo tayo dyan, tumabi ka kaya.

Tanch: sorry ha!

Nagmadali ng naglakad si Tanch papunta sa interview niya, habang naglalakad iniisip niya pa din ung babaeng may ari ng coat, naiinis siya dahil hindi man lang niya nakuha ung  pangalan nito.

A/N: makakaabot kaya sa interview si Tanch at makuha ang inaasam na trabaho? Magkikita pa kaya sila ng babaeng nagpahiram ng coat sa kanya.

This story is available on my youtube channel Nikkie's Wattpad Stories.

This is usTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon