This is us

CHAPTER 9-MANA

Isang malakas na kalampag na nagmumula sa pintuan ang gumising kay sarah mula sa pagkakatulog.

Nagmadali siyang tumayo at nagtungo sa sala para buksan ang pinto, di niya namalayan nakasunod pala sa kanya si Anika na nagising din dahil sa ingay.

Sarah: sino yan?

Ngunit wala siyang nakuhang sagot, patuloy pa din ito sa pagkatok nv malakas.

Minabuti ni Sarah na buksan na anh pinto. Laging gulat niya ng bumulaga sa kanyang harap si melanie na may hawak na baril at nakatutok iyon sa kanya.

Melanie: akala mo di kita mahahanap!!! Di ako matatahimik hanggang di kita mapapatay!

Sarah: ano pa bang gusto mo nasayo na ang lahat, hindi ako naghabol sa mga mana ng daddy, nagpakalayo ako sa inyo, bakit ba patuloy niyo pa din akong hinahanap

Melanie: hindi ko matanggap na anak ka sa labas ng asawa ko!!! Ikaw anv dahilan ng lahat ng kamalasan sa buhay ko!! Salot ka salot!!! Papatayin kita!!!

Sarah: ikaw ang gumagawa ng ikakamalas mo! Pabayaan niyo nalang ako!!!! Lumayas ka dito layas!!

Melanie: hindi ako aalis hanggang hindi kita napapatay!

Dahan dahang lumapit si melanie kay sarah nakatutok pa din ang baril nito sa kanya. Maya maya pa, walang ano anong pinutok niya ang baril.

Nasaksihan lahat iyon ni anika at dali daling niyakap si sarah.

Isang putok ng barik ang umalingawngaw sa buong kabahayan, kasabay nun ay ang pagbagsak na duguan na katawan ni Anika.

Sarah: Anika!!!!!!!!

..........

Anika: sarah sarah, love,,, gumising ka!!! Love gising nanaginip ka.

Halos mapaupo si sarah, at habol ang hininga ng magising ito. Agad niyang niyakap si Anika, Isang masamang panaginip nanaman.

Umiyak si Sarah habang yakap yakap si Anika,

Anika: kalma na, panaginip lang yun.  Tell me what happened.

Sarah: Love, masamang panaginip, napahamak ka daw dahil sa akin, ayaw konv mangyari yun love, di ko kakayanin, na mawalan nanaman ng mahal sa buhay.

Anika: hindi ako mawawala sayo, pangako ko ito.

Sarah: love, dito ka nalang kaya, wag ka nang sumama sa akin pabalik ng pilipinas.

Anika: sarah napag usapan na natin to, dalawa tayong bubuo ng mga pangarap sa pilipinas, kasama ang pamilya ko na pamilya mo na din.

Sarah: paano pagnapahamak ka, kayo dahil sa akin?

Anika: love, walang mapapahamak, proprotektahan natin ang isat isa. Nakatapos ka na ng pag aaral, oras na para patunayan mo na kaya mong tumayo sa mga sarili mong paa, at kaya mong tuparin anv pangarap mo,pangarap ng nanay at daddy mo para sayo.

Hindi alam ni sarah kung paano magsisimula sa pilipinas, pero desidido siyang bumangon muli. Handa siyang magsimula mula sa mababa  ng walang tinatapakan na tao.

Pag uwe sa pilipinas, agad siyang naghanap ng trabaho, hindi naman siya nahirapan dahil maganda ang kanyang credentials at isa narin ay graduate siya sa america.

Napagkasunduan nila ni Anika na sa bahay  nila mananatili si sarah.

Mabilis lumipas ang mga taon, at sasapit na nga ang ika 25th birthday ni Sarah. Simpleng hapunan lang ang naganap sa bahay nila. Simula ng mamatay ang kanyang ina aya na ni Sarah icelebrate ang kanyang kaarawan, ito ang dahila kaya para sa kanya ordinaryong araw lang iyon .

Kinabukasan isang bisita ang dumating ng di nila inaasaha. Iyon ay si atty. Sandoval ang malapit na kaibigan ng kanyang yumaong ama.

Hindi makapaniwala so Sarah, sa kanyang mga nalaman, na siya ay pinamanahan ng isang kumpanya ng kanya ama.

Ayaw niya iyon tanggapin pero wala na siyang magagawa nakapangalan na sa naya ang lahat ng mga documents.

Kailangan niyang muling ibangon ang kumpanyang iyon na napabayaan na simula ng mamatay ang kanyang ama.

Anika: anong plano mo ngayon?

Sarah: di ko alam, sa totoo lang ayaw ko to, ayaw ko dumating ung araw na guguluhin ako ulit ni Tita melanie dahil dito.

Anika: di ba sabe ni atty, wala namn kaalam alam si Melanie dito. Tsaka bigay sayo ng daddy mo to.

Sarah: alam ko anika, pinagkatiwala ni daddy ito sa akin, pero hindi ko alam kung paano ko to imamanage.

Anika: kaya mo yan, malaki tiwala ko sayo, ganun din ang tiwala ng daddy mo kaya niya ibingay iyo sayo.

Nag isip si sarah ng paraan kung paano niya imamanage ang buong kumpanya.

Hanggang sa pumasok sa isip niya na ipagkatiwala niya sa pamilya ni anika ang pamumuno sa kumpanyang iyon.

Pinlano nila mabuti ang mga gagawin, Papalabasin nila na sila anika ang may ari ng kumpanya, pero mananatili pa rin ito sa pangalan niya.

Iyon ang tanging paraan para hindi siya matunton ni melanie.

Kaya maging hanggang ngayon, ang alam ng mga empleyado ng kumpanya ay ang pamilya ni Anika ang may ari at so Sarah ay isa lamang sa kanilang empleyado.