"Cahil Kız"

CH/8

Multimedia : Aras,
Evren,
Güney.

Multiplay:
Model-Değmesin Ellerimiz.
Model-Pembe Mezarlık.
Duman-Bu aşk beni yorar.

(Duman-Bu aşk beni yorar'ı sonlara doğru dinleyin.Süper!)

Oradan çıkıp,otoparka ilerledim.

Bir ihtimal Aras'ı görebilirdim.

"Selin!"

Tanımadığım sese dönmedim.
Devam ettim,devam etti.

"Baban!"

Bu sefer durmuştum hemen döndüm.

"Devam et."

Dedim soğuk bir tonda.

"Ben senin amcanım,babanın kardeşi,cena-"

"NEDEN ŞİMDİ ÇIKTIN KARŞIMA? YILLAR SONRA! MİRAS MI KALDI BANA! O YUZDEN Nİ GELDİN?!"

"Hayır amcacım.Sana babanın bana söylediklerini söylemem lazım.Oturalım mk bir yerde?"

"Eğer yalan söylüyorsan,seni kendi ellerimle öldürürüm!"

"Hadi gel.Bildiğim çok güzel bir yer var."

Cevap vermedim ve amcam olarak bildiğim adamı takip ettim.

Arabasına binip binmemekte tereddüt etsem de binmeye karar verdim.

"Bana güvenebilirsin tatlım."

"İğrençsin,tatlım." Diyince koca ve içten bir kahkaha attı.

***

"Geldiiik" dedi neşeli bir tonda.

Hayır Bu adamı anlamıyorum!
Babamın cenazesine geldi mi bilmiyorum ama babam öldükten sonra yanımıza hic gelmedi.Üstelik evden kaçtıgımdan da haberdardı!

"Birşey ister misin? Ben latte alacağım.Buranın latte'si çok güzel olur."

"Dökül bakalım,Evren bey."

"Bunu duymamış olayım,ben senin amcanım.Aslında abin amca çok yaşlı duruyorda."

"Bak Evren.Seninle aynı ortamda bile bulunmak istemiyorum.Bir an önce dökül."

"Bak Selin." Dedi o da beni taklit ederek

"Baban öldüğünde ben Newyork'taydım.Hakkımda bir dava açılmıştı.O yüzden şehir dışına çıkışım yasaklandı.Avukatlarımı devreye sokup,cenaze için izin aldım.Tam 1 günüm vardı.Zaten oraya vardığım da anca yetişebilmiştim.
Dua'mı edip hemen havalimanına gittim.Newyork"a en erken giden tek uçak olduğu için gitmek zorunda kaldım.
Dava,benin aleyhime çıktı.
3 ay özel cezaevinde kaldım.Meğersem,parayla şahit tutmuşlar.Adamlarım,yalancı şahitleri konuşturdu.
Bende çıktım.Ancak,karşı taraf peşimi bırakmadı.
Anneni aradım kaç sefer ama telefonlar yüzüme kapatıldı.Senin de telefonun yoktu.Mektup gönderdim.Cevap gelmedi.Birkaç defa daha gönderince,annen göndermemem gerektiğini,eğer bir daha arayıp sorarsam Selin'i yani seni teyzenin yanına göndereceğini söyledi.Bir daha karışmadım.Ama bu böyle kalmadı.Türkiye'den en sağlam ve güvendiğim adamlarımı tutup seni korumalarını ve yardıma ihtiyacın olduğunda yanında olmalarını söyledim.Selin.Ben seni hep izledim güzel yeğenim.Sen bana abimin biricik emanetisin.Sana zarar gelsin ister miyim? Seni yalnız bırakmak ister miyim hiç?Şimdi Türkiye'ye döndüm.Geri de kalan zor günlerin hesabını sormaya,acısını çıkarmaya geldim.Eğer sen 'evet' dersen,adamlarım değil,ben yanında olurum.Yeter ki sen evet de."

Söyledikleri karşısında göz yaşlarımı tutamadım.

"Sana nasıl inanmalıyım?" Dedim sert tutmaya çalıştığım ama boğazımda takılı kalan sesimle.