CONFESSION 101
~
POV: KALIEGH PIÑERA
Thursday, a day to go. Hindi ako handa sa mga mangyayari pero kahit pa ayaw ko, kailangan naming subukan. Baka lang, bka eto ang hinihintay namin na pagkakataon para bumalik ang totoong dad namin ng kapatid ko.
Gayumpaman, kahit pa gaano ako ginugulo ng bagay na ito. Hindi ko kakalimutang mag focus sa sarili ko.
This morning, Van kissed me sa pisngi. Baon ko daw sa school, which I did the same. Kaya naman ginanahan ako na maglayag na mula sa bahay.
Right at the spot, hindi nga ako nagkakamali kasi nandoon na naman si Luca. Hindi ko alam kung bakit andoon na naman siya.
Like tell, me doon ba siya natutulog, bakit kahit ano pang aga ang gawin ko para maunahan ko siya ay andon pa rin siya?
"Ba't mo ba ako laging hinihintay? Like kulang pa ay sunduin mo na ako sa bahay namin?" Nagtataka kong tanong sa kaniya.
"Ano? Susunduin na ba kita?" Nangingiti na naman siya. Ba't nakakaluwag ng pait at durog ang ngiti niya?
"Tara na."
"Tara na?" Inulit niya ito. Parang duda pa sa sinabi ko.
"Hindi, diyan ka lang," inis na saad ko.
"Wow! Natututo ka nang maging mabait ah," pangungutya niya. "Tara na," ulit pa niya sa pangatlong beses. Dudang duda parin sa sinabi ko kanina.
"Aba'y diyan ka na! Wag kang sumabay kung ayaw mo!!" Sigaw ko sa kaniya.
"Eto na tatahimik na, sasabay na nga eh."
Sa araw na ito ang unang beses na magkalevel at parehong pareho mula pattern of speed ng paglalakad namin.
"Gwapo ba ako?"
"Diba sabi mo tatahimik ka na?! Pero dahil nagtanong ka eto ang sagot. Hindi ka gwapo," simpleng saad ko.
"Hmmm," reklamo niya. "Sabi nila pag sinabi ng mga babae na hindi, yung kabaliktaran tlaga yung ibig sabihin nila."
I poked a face. Sinong sinungaling ang nag imbento niyan. "Well, in that case, oo gwapo ka. Kasing gwapo ng unggoy!" Pigil tawa ako sa sarili kong biro.
Nang takpan niya ang bibig ko. "Cgeh, tumawa ka pa," utos niya habang pilit ko namang pinipigil ang sarili pero lumalabas parin. Nang tanggalin niya ang kamay niya ay bumulwak yung tawa ko.
May iilang beses na tumigil ako tas titingin sa kaniya at tatawa ulit.
"Kali, ang ganda mo pala lalo pag tumatawa ka," saad niya.
I stopped from laughing and chinesely closed my eyes. Stared at him. "Hoo sinasabi mo lang yan para tumigil ako," tas nang napatingin uli ako sa kaniya ay napatawa ako.
Nang makarating kami sa school ay gusto ko siya lalong inisin lalo pa't shiniship ng ilan ang love team niyang Luffy eto ay Luca at Sophie. Kung sino man yung nakaisip neto. Ang galing niya!
"Luca!" Sabay naming nilingon ni Luca kung sino yung tumawag sa kaniya. Yun pala ay grupo ni Flint. Nakatambay silang pito na magkakaibigan sa may poste.
"Ano samahan pa ba kita?" Tanong pa niya sa akin.
Weird akong tumingin sa kaniya. "Baliw! Beysic! D ko kailangan ng company mo no. Baka si Sophie may kelangan non," isa pang asar ko sa kaniya.
Humawak na naman siya sa buhok ko at gigil na ginulo ito bago ako pakawalan. Dumeretso naman ako sa classroom.
Nang makaupo ako ay biglang tumabi si Sophie sa akin. Nagulat na lang ako. Hindi tumatabi kahit kanino ang babaeng to liban kay Aly at sa mga boys lamang. Ano kinain niya ngayon?
Isang tanong ang binato siya sa akin. Full of curiousity and questions. "Anong meron sa inyo ni Luca?" She asked.
"What do you mean by that?"
Hindi ko masyadong makuha ang nais niyang ipunto sa kaniyang tanong.
"Kayo! Palagi kayong magkasama."
"Ha? Sa umaga lang kasi pareho kami ng daanan papunta dito sa school," I explained.
"No? Not just in the morning, minsan during free hours and even class hours," pagtatanggi niya.
"Ano? Of course kasi magkalapit kami ng upuan and that goes the same with you," saad ko. "See! Lapit lapit nating tatlo oh!"
"You dont get it do you?"
"It's you who don't get it Sophie. Look, wala kaming label ni Luca, we're just strangers. I don't even consider him as a friend."
"Dahil more than a friend ang turing mo."
Napangiwi ako. Naguguluhan ako sa babaeng to. "Look kung nagseselos ka, Nagseselos ka ba?
Don't! walang kami. Okay? Kahit pa angkinin mo siya. Iyong iyo na. I don't have any grudge! Or jealousy against that!"
"Kung ganon magpromise ka." Tumayo siya.
"Promise what?" Ngayon mas naguguluhan na tlaga ako.
"Promise to never interfere hanggat sa maging akin siya."
"What? Hanggat maging sayo siya?" Napatingala ako sa kaniya. Napahawak sa ulo ko. The audacity of this woman na magselos? Watdahek! "Hindi palang kayo?" I thought may relasyon na sila kaya panay ang pang aasar ko kay Luca simula pa last week.
"Soon kung papayag siya."
"Hindi pa siya pumayag Sophie! Then you dont have the right to get jealous!" Natatawa kong saad.
"What do you mean?"
"Nothing! I'm just. O my gosh!" Hindi ko alam kung paano iexplain ito in a way na maiintindihan niya. Maganda nga wala namang utak. Its as simple as that di pa niya maintindihan.
"No! So sinasabi mo na may dapat nga akong pagselosan sa inyo?" Ayan na naman. Diba't kasasabi ko lng?
I stood and walked away, baka masampal ko pa siya sa kitid ng utak niya. "You know what? Just tell him you love him and let him decide on that part kung sasagutin ka niya."
"Hindi yan ang sagot sa tanong ko, Kali."
"I told you wala! Bkit mo ba ipnagpipilitan?!"malakas lakas na ang boses ko. Naakit na ang iba sa sumbatan namin.
"Don't try me Kali dahil akin lang siya!!"
"Then he is yours!! I don't give a f*ck!!" Suddenly may humawak sa akin. He was the cause of this shouting and argument. "Don't touch me Luca!! Suyuin mo yang babae na ipinagpipilitan ka sa akin!"
Naglakad si Luca at namagitan sa amin. He popped his hands. " What is this? Pinag aawayan nio ako?" Natatawa pa siya. Buwesit pag di ka umayos jan Luca baka masampal kita!
"No I just misunderstood, maybe nagkamali lang ako," kalmadong saad ni Sophie.
"Nagkamali ka talaga Sophie. Walang kami ni Kali," paliwanag ni Luca and as soon as Sophie smiled. "At mas lalong hindi ko matatanggap ang pinagpipilitan mo na may relasyon tayo dahil walang tayu."
There you go Sophie. The answers that you need at last.
"Luca," medyo ilang si Sophie sa narinig.
"Totoo maganda ka Sophie pero pasensiya na dahil hindi kita gusto. Uulitin ko, HINDI KITA GUSTO," pagdidiin ni Luca sa bawat salita.
BINABASA MO ANG
Worth Remembering
RomanceKung ang chocolate ay walang konek sa medyas, o ang carrot ay orange pero ang orange ay hindi carrots? Mga taong nakikilig eh wala namang jowa. Naglalakad ka sa kalasada in the middle of the night tapos bigla biglang may yayakap sayo, pinned you aga...
