My Roommate The Badboy (niet af)

10. Kwik

*Luna*
Ik word wakker met knallende hoofdpijn. Jake ligt in het bed naast me. Ik zucht zachtjes. Ik hoop dat iedereen gister is vergeten. Ik ben vandaag de eerste 2 uur vrij. Ik moet naar Max toe om hem te helpen met zijn geheugenverlies. Ik draai me om en probeer verder te slapen.

8.45, ik stap uit bed en kleed me aan. Ik doe een beetje mascara op en kijk nog eens in de spiegel naar mezelf. Ik kan er mee door. Ik loop naar de motor van school. Ik mocht deze lenen. Ik stap op de motor en rijdt weg.

Ik loop Max zijn ziekenhuiskamer binnen. 'Hai, wie ben je?' Vraagt hij slaperig. 'Luna, herken je me niet?' Vraag ik zacht aan hem. Ik gooi mijn tas rustig op de grond en ga op een stoeltje naast het bed zitten. Max schudt zijn hoofd. 'Oke ik ga je het uitleggen hopelijk weet je het dan weer. Ik ben Luna, het nieuwe meisje, Jake wilt mij en jij ook. Ik weet dat jij en Jake daar ruzie over hebben gehad.' Zeg ik rustig. Max schudt even zijn hoofd. 'Wacht! Ik herken je weer! Luna Rommelse?' Zegt hij vrolijk. 'Ja! Oh god je weet het weer!' Schreeuw ik bijna uit. Ik moet lachen. Ik help Max nog wat meer met andere mensen op te halen in zijn geheugen.

Ik ben Max net aan het helpen met Rosa te herinneren terwijl er een jongen binnenloopt. Hij lijkt me erg aardig. Hij heeft zwart haar en lichtblauwe ogen. 'Hey Max! Maatje van me, hoe gaat tie?' Vraagt de jongen opgewonden. Max schudt zijn hoofd. 'Wie ben jij?' Vraagt hij zacht. 'Je bent vast vergeten dat Max aan geheugenverlies lijdt?' Zeg ik rustig tegen de jongen. 'Oh hallo, Luna was het toch?' Zegt de jongen terwijl hij me aankijkt. 'Inderdaad, en jij bent?' Vraag ik aan hem. Ik heb moeite met niet de hele tijd in zijn ogen staren. 'Jens. Ik ben Max zijn beste vriend. Ik zit op dezelfde school als jij en ik ben 17.' Zegt Jens snel achter elkaar. Hij lijkt wel nerveus. 'Hai Jens!' Zeg ik nu blij.
'Luna? Mag ik je iets vragen?' Vraagt Jens.

'Ja tuurlijk!' Ik loop de kamer uit achter Jens aan.

'Kijk ik ken je nog niet zo lang persoonlijk, maar heb veel over je gehoord. Je bent nog mooier in het echt dan ze vertellen. Zou je misschien, heel misschien, mijn vriendin willen zijn?' Zegt Jens in één hap adem.
Ik kijk hem even aan. Ik, zijn vriendin? Dat klinkt geweldig, maar zal ik dat wel doen? Straks is hij net als Daan. Oké Luna geen tijd om te denken. Zeg ja!
'Ja. Heel graag Jens.' Zeg ik rustig. Jens omhelst me. Ik kijk op mijn telefoon. 'shit, ik moet naar school! Zie je later!' Roep ik naar Jens en voor ik het weet zit ik weer op de motor, terug naar school.

Ik kom op school aan. Ugh eerst scheikunde. Ik loop naar het scheikunde lokaal en neem plaats op een stoel.

Het is een enorm saaie les. Tot iemand een flesje met kwik laat vallen. Het begint te roken en het stinkt. 'Iedereen de deur uit!' Roept de scheikunde docent. Iedereen rent het lokaal uit en de docent drukt op de brandknop. Kut, dit is echt gevaarlijk.

Ik loop snel door de gang. Ik let niet op tot ik tegen iemand aan loop. 'Sorry!' Roep ik hard om boven het alarm uit te komen. Het is Jane. 'Luna! Het spijt me! Ik wist niet dat die foto's onbedoeld waren. Ik dacht dat je ze expres stuurde. Sorry, ik was zo bang dat je net als mijn oude vriendin was. Vergeef me! Alsjeblieft!' Roept Jane nu boven het alarm. 'Niet nu Jane!' Zeg ik tegen Jane en ik trek haar het gebouw uit.

Iedereen staat buiten. Sommige mensen moesten naar het ziekenhuis. Bijvoorbeeld de scheikunde docent. Ik geef Jane zacht een knuffel. Ik heb Janes excuus geaccepteerd. Ik zag Moon daar staan, compleet in paniek. Ik liep snel op haar af en trok haar in een knuffel. Ik bedekte haar oren. Ik weet dat ze niet tegen harde geluiden kan. Ik weet dat ze getraumatiseerd is.

Zo blijf ik staan tot ik weg wordt getrokken bij Moon. Jens heeft me vast. 'Ik dacht dat je dood was.' Zei hij met tranen in zijn ogen. 'Tuurlijk niet. Ik red mezelf altijd wel.' Zeg ik zacht. Nu trekt Jens mij in een knuffel. Ik huil zachtjes. Ik denk aan mijn ouders en mijn vrienden. Ik duw Jens zachtjes van me af. 'Sorry Jens, maar ik moet echt voor Moon zorgen.' Zeg ik zacht tegen hem. Hij knikt begrijpend en ik loop naar Moon. 'Kom mee Moon.' Zeg ik zachtjes en we lopen naar een rustige plek.

*Jake*
Ik zag Luna daar net. Ze knuffelde een andere jongen. Het zal toch niet dat-, nee dat kan niet. Opeens zie ik Luna nergens meer. Andrew komt op me aflopen. 'Maat ik weet niet of je het al wist, maar Olive ligt in het ziekenhuis. Hij was te lang bij het kwik.' Zegt Andrew snel. 'Wat!' Roep ik net iets te hard. 'Dat kan niet, nee dat kan niet! Hij overleeft het toch wel?' Vraag ik nu iets zachter. 'Hij overleeft het wel, maar hij is niet binnen 1 dag weer helemaal topfit.' Zegt Andrew nu. Kut, dus ik verlies Luna en Olive. Nee dat kan niet gebeuren. Ik zucht en verman mezelf. 'Wanneer kunnen we hem bezoeken?' Vraag ik kil aan Andrew. 'Doe eens niet zo gevoelloos! Maat, je doet alsof het je heen flikker boeit!' Schreeuwt Andrew boos naar me. Ik zucht. Als hij alleen maar wist hoe ik me echt voelde.

We mochten weer naar onze kamers. Alles was veilig. Luna was niet op de kamer dus ik zat daar maar alleen. Waarschijnlijk was Luna bij haar vriendje of bij Moon. Ik zucht en laat me op het bed vallen. Na een paar minuten vallen mijn ogen dicht en lig ik in een ondiepe onrustige slaap.

Ik schrik wakker. Luna zit op het bed naast me. 'Luna!' Zeg ik net iets te hard. Luna schrikt op en lacht dan. 'Ook hallo slaapkop!' Zegt ze lachend. 'Is Jens je vriend?' Vraag ik gelijk. Ze trekt een serieus gezicht en glimlacht dan. 'Ja Jens is mijn vriend.' Antwoord ze glimlachend. Ik voel dat het me pijn doet. Hoe? Ik weet het niet. Ze was niet eens van mij. 'Mogen we wel nog knuffelen?' Vraag ik zacht aan haar. Luna knikt en tikt naast haar op het bed als teken dat ik naast haar moet komen zitten. Ik ga naast Luna zitten en samen kijken we film.

Anderhalf uur later lig ik te slapen met mijn armen om Luna heen. Ik hou haar stevig vast. Mijn...

Heyy! Wat vinden jullie van dit deel? Wie shippen jullie?:
Jake+Luna
Jens+Luna
Max+ Luna
Laat het weten!:)

Xx Veer