|•| Hiraeth |•| rosékook

0.4

Gece çoktan çökmüştü. Avusturya'nın sıcak sabahlarının aksine serin geceleri, tembel rüzgarların üzerinden süzülüp geldiği denizin de etkisiyle hoş bir esinti yaratıyordu. Ben de dev sahilin tepesinde, neredeyse boşalmış bir kafede otururken omuzlarıma sardığım şalla bugün içtiğim bilmem kaçıncı soğuk kahveyi yudumluyor, uzun masadaki arkadaşlarım birbirleriyle şakalaşıp gülerken onları izliyordum.

Sessizdim çünkü bir travmaya sahip olmanın tam eşiğindeydim. Sabah maceralı yüzme serüvenimde neredeyse boğuluyordum ve Jungkook beni çıkardığından beri kuma adımımı dahi atmamıştım. Başımda sebebini çok şeyle bağdaştırabileceğim bir ağrı vardı ve bedenim hayli yorgundu. Eve gitmek istiyordum.

"Rosé, neşelen biraz, güzelim!"

Jaehyun, masadaki dev kaseden kaptığı bir çikolata paketini usulca bana atıp büzdüğü dudaklarıyla konuştuğunda, tatlı olmaya karışık suçlu ifadesine karşılık gözlerimi kısarak ona baktım. Bir kere, o tren çoktan kaçmıştı. Bu sinsi hainlerle hala bir kan davam vardı. Sabahtan akşama dek sahilde flörtleşmedik kız bırakmamışlardı, o yüzden bu numaraları hiç yemezdim.

"O neşeyi senin-"

Başlamakta olduğum küfürüm ağzımı kapatan Joy'la yalnızca bir mırıltıya döndüğünde sarsılmış görünen Jaehyun, şokla açtığı gözleriyle bana bakıyordu. Az öncesine kadar kendi yaptığı esprisine anıran Yugyeom da Jaehyun'u vurmak üzere olan fırtınanın kendisine esecek olan rüzgarından ötürü açtığı ağzını kapatmıştı ve şimdi hepsi gergindi. Yalnızca masada çaprazımda oturan, nemli ve dalgalı saçları uçuşurken çehresinde umursamaz bir ifadeyle dudaklarını büzmüş, neredeyse keyifli gözlerle bizi izleyen Jeon Jungkook tümüyle kayıtsızdı. Koyu gözleri hafiften uykuluydu ve buğday teni gecenin altında hoş bir şekilde parlıyordu. Üzerinde beyaz, düz bir tişört ve gri  bir basketbolcu şortu vardı, baştan aşağıya sinir bozucu erkek izlenimine sahipti.

Koyu kahveleri onun üzerindeki bakışlarımı hissederek bana döndüğünde, içimdeki dil çıkarma isteğine karşılık büyük bir karşıt savunma olduğunu fark ederek dudaklarımı dişledim. Bu sabahtan ötürü Jungkook'la bulunduğumuz rollerde bir değişiklik yaşamıştık; artık ondan nefret etsem de bunu belirtemezdim çünkü ona ciddi anlamda borçluydum. Beni denizden çıkarıp tuzlu sudan arıtana dek olan tüm süreçte benimle o ilgilenmişti. Son anda zaten kontrolü salıverdiğimden beni kucağına almak zorunda kalmıştı ama olumsuz bir homurdanma bile duymamıştım. Sonra buz gibi suyun altında benimle ıslanmayı göze alarak arınmama yardım etmiş ve beni bir havluya sardıktan sonra alıp bu kafeye oturtmuştu. Sinir bozuculuğu bir sıkıntı olmaktan çok uzaktı şimdi, artık aramızda bir hoşgörü ipi vardı.

Bir anda anın konusundan çokça saptığımı fark ederek gözlerimi saniyelerdir diktiğim gözlerinden ani bir şekilde ayırdım ve boğazımı temizleyerek Joy'un dudaklarımın üzerine kapattığı elini ittirdim. Hani anlamıyordum, neden bu kadar tuhaf bakmak zorundaydı ki? Ben gözlerimi kaçırana dek katiyen gözlerini kaçırmıyordu ve bilirsiniz, bu sık sık sabahki olanları zihnimde döndürüp duruyordu.

"Ağzınızı açmasanız iyi edersiniz," diye homurdandım, aniden kuruyan boğazım için soğuk kahvemden büyük yudumlar alırken. Yugyeom gergince boğazını temizlediğinde gözlerimi ona çevirmemiştim, şu an biraz dikkatim dağılmıştı.

"Peki," diye konuştuğunu duydum Yugyeom'un, çekingen bir sesle. "Şişe çevirmece oynasak? Hım, olur mu?"

Yugyeom'un ortamdaki havayı yumuşatma çabası Lisa'nın destekleyici çığlığıyla etkin bir hale geldiğinde, Joy ve Jaehyun da onların neşesine katılarak boşalmış bir bira kutusunu oturduğumuz masanın ortasına koydular ve hepsi anında moda girerken ben de bir nefes verip Jaehyun'un bana attığı çikolata paketini elime aldım. Bu insanlarla bulunduğum ortamda hava öyle hızlı değişiyordu ki artık buna karşı özel bir adaptasyon geliştirmiştim. Evet, onlara hala hain muamelesi yapmaya devam edecektim ama şimdi anın güzelliğinden hiç vazgeçesim yoktu, dolayısıyla çikolatamı yerken olduğum yerde doğrularak oyuna katıldım.