Tito El's point of view."Sir, I'm so sorry wala na po doon si sir danerie" ani ni James sa akin when he entered my room.
"Pa'no na'tin sa sabihin kay vee ito" I looked at James with a troubled face, pano ko sa sabihin kay vee ito? Mag hapon na siyang nag kukulong sa kwarto at umiiyak.
"Nasaan si leo?" Nag tatakang tanong ko.
"Sumabay po siya kay ma'am vee gamit yung kotse niya, pero po hindi po namin siya kasama sa accident." Pag papaliwanag niya.
"Dad? Are you there?" Leo knocked.
"Yes, come in"
He entered when james excuse his self and left.
"Ayaw ako papasukin ni vee sa kwarto niya... alam ko na rin po ang ng yari..." He said sadly.
"Pa'no na 'tin sa sabihin sa kapatid mo sa wala na si danerie? Masasaktan lang siya" tugon ko.
"Papa...... b-buhay po si danerie" gulat ko nang sabihin niya ang balitang iyon.
"A-ano?!"
It's been 1 month since danerie had an accident and until now vee still can't forget danerie and sabrina are having problems because danerie left something big with her and that is their....... child.
Sabrina's point of view.
"Congratulations Ms. Marquez! You're 4 weeks pregnant!" Pinakita sa'kin ni doc. Yung pregnancy test.
I gave my doctor a small smile. Pero paano na 'to? Wala na si Danerie it can't be!
"What the matter Ms. Marquez? Aren't you happy?" Doc. Asked me and I didn't answer right away.
"Ah nah i-i'm- please excuse me I'll just going to the bathroom" agad akong lumabas ng office ni doc. I was in a hurry to go to the bathroom and when I came in I didn't know what to do.
Dahil ba ito sa nangyari sa'min gabi nung birthday niya? It can't be! Wala na si danerie paano na'to? Ano nang gagawin ko? Ano nalang sa sabihin ko kayla mom? Nasisiraan na ako ng ulo kakaisip.
"Ano nang ga-gawin ko sayo? Wala na ang dad mo" tingin ko sa tiyan ko habang hinihimas ito.
"Paano ko to sa sabihin sa lola at lolo mo? That I'm pregnant." Umiiyak ko na ako habang hinihimas pa din ang aking tiyan.
"Fuck! This is all your fault danerie!"
Vee's point of view.
He's still my love.
"Danerie..... bakit mo ako iniwan agad? Hindi pa 'ko handa.... ba-bakit ngayon pa?" Kinakausap ko lang ako sarili ko habang umiiyak.
Nag mu-mukmuk sa kwarto it's already 6:04 am, ayoko man pumasok pero kailangan para rin sa future ko ito.
Nag ayos na ako at bumaba "Vee, kumain ka kahit konti lang anak sige na" pag pilit sakin ni papa habang nakaupo siya sila kuya at ate liana.
"Ayoko po mauuna na po ako" maikling tugon ko at sumakay na ng kotse.
I arrived sa university.
Sinalubong ako agad ni tori at nila edward alam na nilang lahat nakatulala lang ako at patuloy sa pag lalakad. ayoko sagutin yung mga nila kung Okay lang ba ako kasi hindi talaga ako okay.
Kumakain kami sa cafe nila tori tahimik hindi sila nag k-kwento nila oheb naka tingin lang sila sa akin at nakatulala pa din ako sa pag kain ko. Yumuko ako sa desk dahil wala talaga akong ka gana gana kumain o kahit tikman yung tuyo na inorder ni tori para sakin.
"Excuse me" tumayo ako at umalis sa table namin, para pumunta na sa class last na iyon ta-tapusin ko nalang yung mga plates ko duon para maka-uwi na.
"Vee! sabay na tayo umuwi gusto mo? O kaya ilibre kita Starbucks" pag aya sa'kin ni tori agad akong tumanggi sa inaalok niya at nag lakad na sa hallway pag labas ko ng university at papunta na sana sa parking kung saan naka park ang kotse ko.
Nakarating na ako kung saan naka park yung kotse ko at bu-buksan ko na sana yung driver's seat at bigla akong may narinig na iyak ng sanggol hinanap ko kung saan yon.
Nakita ko yung baby nasa likod sa ilalim ng kotse ko at may note.
Kinuha ko yung baby na nasa box "oh my god, sino mag iiwan ng baby dito sa parking area ng university?" Ani ko sa sarili ko habang hawak hawak yung baby na umiiyak.
Binasa ko din yung note na nasa tabi ng baby naka lagay don.
This is my 6 month old baby boy please take care of him, kung sino man po ang makaka kuha sa kanya hindi ko siya kayang bigyan ng magandang buhay.
Accident baby siya hindi siya sinasadiyang magawa iniwan na siya ng tatay niya.
Please bigyan mo siya ng magandang buhay hindi niya deserves ang isang ina na kagaya ko, sana'y mapalaki ninyo siya ng tama.
Thank you for adopting him.
Lumingon lingon ako kung saan saan, nag e-expect ako na baka andito pa yung mother ng baby na 'to pero wala akong nakita. I only see students na nag lalakad.
Wala na akong nagawa kasi naawa ako sa baby.
Agad ko siya inilagad sa passengers seat buti nalang may mga unan sa likod ng kotse ko para malambog yung hihigaan ng baby sa kotse ko at nag drive na ako umuwi.
Kinakabahan ako para sa baby na ito.
"Jusko dai sino ba yung ina mo bata ka kawawa ka naman" ani ko sa baby tumatawa pa ito at inaabot ang daliri ko.
Me and the baby arrived safely sa mansion agad ko siya kinuha sa passenger's seat pumasok sa loob ng mansion.
"Dad? Yaya? Kuya? Andiyan ba kayo?" Sinalubong ako ni yaya ella.
"Oh kaninong baby ito?" Nag aalala niya tanong sa 'kin hindi na ako kaagad naka sagot at bumaba na rin si papa mula sa taas.
Nakita niya akong may hawak na baby "Vee kanino yan?" This time naka sagot na ako dahil kinakabahan na ako dahil dito.
"his mother left him at the university's parking area"
"B-bakit mo kinuha? Baka balikan pa siya ng nanay niyan?" Kinuha muna ng mga maids namin yung baby na hawak ko at saka ako nag paliwanag kay papa.
"I don't know pa, n- na awa ako pa kasi iniwan niya sa ilalim ng kotse ko yung baby! Nag panic ako kasi kung iiwan ko lang siya duon baka mapaano yung baby pa" pag papaliwanag ko, I think na intindihan niya ako.
Inutusan niya agad sila James na bumili ng mga gamit ng baby kasabay naman nuon ay ang pag pasok ng nila kuya at ni ate liana na may malaking ngiti sa mgav muka.
"Dad, liana's pregnant" minamasahe muna ni papa yung muka niya bago may salita.
"James! Bumalik kayo! Dadagdag niyo pa yung mga gamit na para sa baby meron pang isa! Bilis!" Sigaw niya na mukang problemado na.
"W-what? Dagdagan? What's happening here pa?" Tanong ni kuya at kumunot ang noo.
"By the way liana's 2 weeks pregnant" Dagdag niya pa.
Umupo muna kami sa couch para I-explain ko lahat ng nangyari kanina. kung bakit may baby dito na inaasikaso ng mga maids namin.
___________________________________
Nakakaloka kayong lahat.
SORRY FOR THE GRAMMAR AND TYPO.
BINABASA MO ANG
Soulmate
RomanceThis story is about two person that destined to love each other. "We're still together in the future"