Είναι γλυκό. Η κρέμα του με δροσίζει το καλοκαίρι. Η βάση του, τραγανή και άκρως απολαυστική έρχεται σε σύγκρουση με τη μαρμελάδα φράουλας στη κορυφή και σε καταστρέφει ολοκληρωτικά μέσα στο κόκκινο σιρόπι. Στο τέλος έρχεται η πίκρα, ένα μικρό ευχαριστώ για τον κόπο, τα λέμε στην επόμενη πιρουνιά.
Το είχα στο μυαλό μου σαν υπενθύμιση του λόγου που το κάνω αυτό. Ήταν το βραβείο μου, είχε πει ο Κάσπαρ, για τις υπηρεσίες μου. Αυτό συν η δωρεάν διαμονή σε ένα σπίτι γεμάτο αγνώστους. Εντάξει, δεν θα παραπονεθώ, έχω το δικό μου δωμάτιο. Δεν είναι και λίγο όταν τους ακούς να μαλώνουν μονίμως σαν τις κότες.
Μπήκα γεμάτη κρύο ιδρώτα στη ρεσεψιόν. Ο οίκος ευγηρίας ήταν σαν τον Βοτανικό κήπο και ευχαρίστησα με ένα νεύμα το κλιματιστικό για τον κρύο αέρα που έφερε στο τέλος του Αυγούστου. Ποιος πρότεινε ταξίδι στα βόρεια καλοκαίρι ενώ θα μπορούσαμε να είμαστε στις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας; Ξέρω ποιος, μόνο τέτοιες ιδέες είναι, συμφωνίες κάνει με τον Διάβολο πίσω από την πλάτη μου.
Λίγα βήματα πριν φτάσω το γραφείο της νεαρής ρεσεψιονίστ τσίμπησα τον εαυτό μου πολλές φορές για να μου βγουν τα κλάματα σε περίπτωση που χρειαζόταν. Με το άγχος που είχα, δεν ήταν δύσκολο.
«Καλησπέρα.» είπα με τη καλύτερη δυνατή βρετανική προφορά που δεν είχα. «Θα ήθελα να δω τη γιαγιά μου-»
«Λυπάμαι.» με διέκοψε η κοπέλα. «Οι ώρες επίσκεψης έχουν τελειώσει. Μπορείτε όμως να επιστρέψετε τη Δευτέρα.»
«Τη Δευτέρα;» έκανα ανήσυχη και γύρισα στον άνδρα της ζωής μου, μετανιώνοντας τις επιλογές μου. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα! Πρέπει να της πω τα νέα!»
«Ήσυχα αγάπη μου.» είπε σαν χωριάτης κρατώντας δύο Προφίσενσι στη κατοχή του. Όλα λάθος αυτός ο άνθρωπος. «Δεν μπορείτε να κάνετε μια εξαίρεση για εμάς; Η σύζυγός μου και εγώ κάναμε μεγάλο ταξίδι από την Αγγλία για να τη δούμε και σύντομα θα φύγουμε, καταλαβαίνετε.»
Δεν καταλάβαινε. «Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι. Είναι σημαντικό; Οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ πρέπει να ξεκουράζονται και να μην αναστατώνονται.»
«Θα σας πω.» ακούμπησα τον αγκώνα μου μπροστά της κρύβοντας το οπτικό της πεδίο με τον σύζυγο. «Αυτός ο ηλίθιος με κυνηγούσε μέσα στη βροχή στο Λονδίνο για να με πιάσει. Έπεσε στην άσφαλτο. Ξέρετε πόσα ράμματα έκανα στο γόνατο;»
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Η συνταγή της δυστυχίας | ✓
Любовные романыΟχτώ άγνωστοι. Οχτώ διαδρομές με το τρένο στην Ευρώπη. Οχτώ εβδομάδες μακριά από όλους και όλα όσα γνωρίζουν. Παρέα μόνο με οχτώ...συνταγές. Φτιαγμένοι διαφορετικά ο ένας από τον άλλον, σύντομα θα μάθουν πως αποτελούν τα βασικά υλικά μιας μοναδικής...