Leni's POV
We were supposed to visit her awhile back, nadala na ko ng excitement. Akala ko di-diresto na ko sakanya ito nanaman ako sa maling hinala. Nagsabay-sabay ang NGO, my duties here at Naga, then my insecurities, doubts, hopes and everything else boiled in one pot.
Ngayon ano? The moment I knew Ris, I adore her more than anyone in the world. I know that its difficult to love someone greater that yourself pero matagal ko nang ginagawa iyon, simula sa late husband ko, mga anak namin, ang Pilipinas... Mga tao. Sinagad ko na ang pasensya at kabaitan ko dahil alam kong kakayanin naming baguhin tong mundo kakayanin ko kasi kasama ko siya.
Siguro nga nakakapagod na ito. Siguro nga ako lang ang di sigurado sa kung ano kami.
—Risa's POV—
Di na ata matatapos 'to paulit-ulit nalang ni hindi malinaw kung ano kami, wala pa kong sagot na makuha sakanya. Bakit ko ba kailangan ipilit ang sarili ko sa taong di naman ako kayang panindigan? Bakit ba kasi siya pa ang minamahal neto pusong ito kahit paulit-ulit mong sinasaktan? Siya nalang lagi ang iniiyakan, kala mo naman kung sino ako sakanya. Pagod na ko, gusto ko rin mahalin siya ng walang takot pero siya yung takot. Gago! Nakakasama ng loob.
Kinuha ko ang susi ng kotse pero bago ko umalis tinignan ko muna ang paligid ng opisina ko, daming papel at folder meron pa sa sahig. Ang dami ko pangbabasahin pero kailangan ko ng San Mig. Dali-dali akong lumabas at binuksan ang gate sabay paharu-rot ng sasakyan, what if puntahan ko siya? Di magandang idea ako na nga naghintay ako pang maghahabol, ang swerte mo na saakin pero bakit parang ayaw mo pa rin. Saglit lang ng makarating ako sa 7/11, pagkapasok ko palang naramdaman ko na ang lamig ng aircon nakalimutan ko yung alampay ko pero dibale na kumuha ako agad ng Honey butter at San mig sabay bayad sa cashier. Nginitian ako ng cashier lagi ba naman akong nandito lately, pagkabayad dumiretso ako sa park. Dito na lumaki ang mga anak ko. Dito na sila natanggalan ng ngipin, nagasgasan ng tuhod kakatakbo or nauntog kung saan. Napangiti nalang ako sa mga naalala ko, sa maiksing oras ng pag upo ko dito pagmumuni-muni nakalimutan ko saglit si Leonor.
Si Leonor na walang personal na plano. Si Leonor nainiisip ang ibang tao. Si Leonor na kahit anong maling gawin saakin babalik-balikan ko pa rin. Hindi ko alam kung saan ko nakuha tong kagagahan na to, I've never been love crazy before.. napaka-difficult naman mahalin noon. She definitely made my heart sink, pinatulog niya ba naman ako. Ano bang meron siya?
Maalaga. Mabait. Matalino. Malambing. Sige dahil siya iyon kaya ko siya mahal pero napapagod rin akong paulit-ulit maghintay. Hindi kaya siya natatakot na mawala ako sakanya? Ayoko naman gawin yun pero lagi nalang kasi ganito. Kahit di malinaw kung ano man ang meron saamin hindi ko siya kayang iwan basta- basta kahit masakit na to para saakin.
YOU ARE READING
Dearest || Lnrs
RandomDisclaimer: Some parts of this story use words or language that are considered profane, vulgar, or offensive by some readers. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the auth...