Kerem yanıma geldiğinde sinirle ona döndüm ama dönmemle ağzım açık kalmıştı.
Çünkü aşırı derecede tatlı görünüyordu ve benim ona aldığım kıyafetleri giymişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eh ben de böyle soft giyinmeyi tercih edecektim ama siyahlar
daha çok ilgimi çekmişti, hem Kerem de siyah giyseydi boğucu bir hava hakim olabilirdi ve bu isteyeceğim son şey olabilirdi.
Kış ayına yeni yeni giriyorduk ve Hollanda da hava o kadar soğuk değildi, henüz değildi...
Kerem ellerimi ellerinin arasına aldığında kalbim ağzımda atmaya başlamıştı. Yiğit'e ihanet ediyormuşum gibi geliyordu ve ben bundan aşırı derecede rahatsızlık duyuyordum.
Kerem nefesini boynuma üfleyip dibime doğru girdiğinde kafamı kaldırmadan başka yöne bakmaya başlamıştım.
"Eh yarın sevgililer günü, bana ne alacaksın?" Sıcak nefesimi kulağıma doğru üflediğinde gözlerimi kapatmıştım.
Ondan etkilrniyordum ama bu yanlıştı, o yiğit ile nişanlıydı ve ondan etkilenmem sonum olurdu.
Ondan ellerimi çekmeye çalışsam da daha sıkı tutmaya başlamıştı.
"Sakin ol geliyorlar, bana ayak uydur."Boşta kalan sol elini belime koyup beni yan tarafa döndürdüğünde avımızı görmüştüm.
Yanlarımıza geldiklerinde Kerem'in elini fark etmeden oldukça sıkı tutmaya başlamıştım ki belimi okşamasıyla kendime gelmiştim.
Her şeyi batırmaktan oldukça çok korkuyordum ve en önemlisi de Yiğit'e karşı suçluluk duygusu canımı acıtıyordu.
İkisi bize gülümseyip içeri geçtiklerinde gözlerimi devirdim.
Kerem içeri doğru beni sürüklediğinde zar zor durmasını sağladım.
-Ben yapamayacağım.
Kaşlarını çatarak bana baktığında şirince gülümsedim.
-Kaya mal mısın?
-Evet?
Verdiğim cevabı beklemediği için yüzünde oluşan ifadeye gülesim gelmişti.
-Ya bak Yiğit'e ihanet ediyormuşum gibi geliyor ve ben şu an hiç rahat değilim.
Bakışları yumuşadığında bir adım atarak dibime girmişti, ben ondan uzak kalmaya çalıştıkça hiçbir şey olmamış gibi bana yanaşmasını anlamıyordum...
"İnan bana ortada da ihanet edilecek bir durum yok, lütfen daha fazla kendini yıpratma ve bana da zorluk çıkarma. İçeride bizi bekliyorlar ve senin yüzünden şüphelenecekler." Kafamı Kerem'in arkasına doğru civciv gibi uzattığımda dediği gibi masada oturmuş bizi izleyip aralarında konuşuyorlardı.
Belki çok abartıyordum ve biraz daha burada dikilmeye devam edersek de kıllanacaklardı...
İşi batırırsam Yusuf da beni bir güzel batırırdı ve bu isteyeceğim en son şeydi.
Masadakiler ile göz göze geldiğimde şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme verip tekrar Kerem'e baktım.
Bu yapacağım şeyden her ne kadar iğrensem de operasyonu batırmak üzereydim ve Yusuf bundan sonra beni hiçbir saha görevine yollamazdı.
Kerem'in gözlerinin içine bakıp yutkundum, ela gözleri beni benden alıyordu.
