Ağır Abi / bxb ☑️

7.

Masaya oturduğumuz an bendeki o ego birden bire kaybolmuştu ve utandığım için Kerem'in yüzüne bakamıyordum.

"Oh siz gelmeyince merak etmiştik ama görüyoruz ki birbirinize doyamıyorsunuz, biz de yeni evliyken böyleydik." Karşımdaki kıvırcık kızıl saçlı kadın konuşunca gülümsemekle yetinmiştim.

Şu durumda ağzımı açıp pek konuşabileceğimi sanmıyordum ama Kerem'in konuşmayacağını anladığım an olayı ben ele almak için hafifçe oturduğum yerde kendimi dikleştirmek adına kaymıştım.

-Eh yeni nişanlandık ve işlerden pek sık görüşemiyoruz, kusura bakmayın sizi de beklettik.

Naif sesim ile konuşunca Kerem'e bakmıştım, o da sesini çıkarmadan önündeki tabağa bakıyordu.

Benden bu hareketi beklemediği oldukça açıktı ve ben de ne yalan söyleyeyim kendimden bu hareketi beklemiyordum.

Şu an onun kafasından neler geçtiğini çok merak ediyordum ve tutup da soramamak canımı sıkıyordu.

"Bu yemek Tanışma yemeği olsun, Yarın sevgililer günü ve hafta sonuna denk geldiği için sizi otelimize 2 günlük tatil için davet etmek istiyorum. Bu arada baş başa vakit de geçirirsiniz. İtiraz kabul etmiyorum, size adresi mesaj atarım, sabah saat 8 de sizi mutlaka bekliyor olacağım. " Adam konuştuğunda başımı sallamakla yetindim.

Bu pislikler ile muhatap olmak istemiyordum ama buna mecburdum ve sevgililer gününde Kerem ile olmak...

Bütün vücudumu sıcaklık kaplarken bir şey demeden gülümsemek ile yetinmiştim.

Yiğit ile nişanlıydı ve kendisini bu konuda suçlu hissediyor olabilirdi.

Omuzlarıma çöken pişmanlık duygusu ile yüzüm düşmüş bir şekilde önümdeki salataya odaklanmıştım.

O pişman olmuştu ve ben de onun yüzünden şimdiden pişman olmuştum.

*****

Kaya

Kerem ile yok boyunca hiç konuşmamıştık ve bütün yemek sadece adamlar ile benim konuşmam ile geçmişti.

Kerem ile bütün rolleri değiştirmiştik ve bu sefer o ağzını açmamıştı.

Kerem, bana bakmadan evin kapısına vurduğu zaman sanki yiğit kapının kenarında pusuya yatmış gibi hemen açmıştı.

"Ay aşkım, hoş geldin. Gözüm yollarda kaldı." Yiğit, bana nispet yaparmış gibi göz ucu ile bana bakıp Kerem'in boynuna sarılması ile bakışlarımı kaçırıp bir şey demeden içeri geçip ayakkabılarımı çıkarmıştım.

Her gün onları böyle görmek artık sinirime gitmeye başlamıştı ve nedensizce sinirlenmeye başlıyordum...

Konuştukları şeyleri dinlememek için ayaklarımı yere çocuk gibi vura vura odama ilerlediğim sırada Yusuf'un evde olmadığını fark etmiştim.

Cidden bütün gece bu aşk kuşları ile aynı evde olacağıma inanmıyordum (!)