"အင္း....တကယ့္ကို script writer ေကာင္း
တစ္ေယာက္ဆိုတာ မေျပာျပေတာင္ သိသာေနတာပဲ "
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
"ဒီလိုဇာတ္ေကာင္မ်ိဳးကို မင္းလိုလူကလြဲ
ဘယ္သူကေရးႏိုင္အုံးမွာလဲ "
ေရးသားထားတဲ့ စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ခ်င္းစီကို
ဖတ္လို႔ ေခါင္းတစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ pd ႀကီးက
ခ်ီးမႊန္းေနေလသည္ ။
"မဟုတ္တာေတြ ေျမႇာက္လြန္းေနပါၿပီ"
အဆုံးထိဖတ္ရႈေနရင္းကေခါင္းတစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ တစ္ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔မလို႔ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္လို႔ေျပာရမယ္ ။ ဘယ္လိုပဲ ေနရာတစ္ခုရထားၿပီးသားလူျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္အေပၚမွာေတာ့ ေလာဘႀကီးၿပီး အၿမဲတမ္းတိုးတက္ေနေစခ်င္တာ
မလို႔ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနမွာကို ေၾကာက္ရမိျပန္တယ္။
"အေကာင္းဆုံးပဲ ငါသေဘာက်တယ္ "
"Pdႀကီး"
"ဟမ္?"
"အလုပ္ေလးပါေလးေလ်ာ့လုပ္ပါအုံးဗ်ာ ေဆး႐ုံထိ
အလုပ္ႀကိဳးစားေနတာမဟုတ္ေသးဘူးမလား "
ကြၽန္ေတာ့္ေျပာစကားေၾကာင့္ Pdႀကီးက ေဆးသြင္းလ်က္ကေန ရွက္႐ြံ႕သဖြယ္ တစ္ဟားဟားရယ္သည္။
တစ္ခါတစ္ေလ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံအလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ အခုလိုမ်ိဳး ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူးေလ ။
အခုေတာ့လူနာလာေမးရင္းကေန အလုပ္ပါလုပ္ေနရတဲ့အျဖစ္ ....
"Sorry ပါ Tae Hyung ရာ ငါကလဲ အလုပ္မရွိရင္
မေနတတ္တဲ့သူမလို႔ မင္းကိုအပူကပ္ေနရတာ အခုလိုမ်ိဳး တကူးတကလာၿပီးအလုပ္လုပ္ေပးတာ
ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္ကြာ "
"မလိုပါဘူးဗ်ာ အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ "
သိမ္းစရာရွိတာသိမ္းၿပီး ျပန္ဖို႔လုပ္ေနတုန္း
Pdႀကီးကၿပဳံးစစႏွင့္ ဆိုသည္။
"ေတာ္ၾကာ ငါ့ေၾကာင့္နဲ႔ ခ်စ္သူေလးနဲ႔အတူကုန္ဆုံးရမယ့္အခ်ိန္ေတြ ေလ်ာ့ကုန္မွာဆိုးလို႔ပါကြ "
"Pdႀကီး ရန္စတာလား ဒီလိုေတြအလုပ္ရႈပ္ေနတာ
ဘယ္နားကရည္းစားက ထားဖို႔အခ်ိန္ရွိမလဲ မဟုတ္ရင္လဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားသြားတာၾကာၿပီ "
VOUS LISEZ
Vᴏᴘᴇ Dʀᴇᴀᴍʟᴀɴᴅ☘ (𝙾𝚗𝚎 𝚂𝚑𝚘𝚝𝚜 𝙲𝚘𝚕𝚕𝚎𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗)
Fanfictionယုံကြည်ရာလေးအတွက် ❤💚 ☘𝒘𝒓𝒊𝒕𝒕𝒆𝒏 𝒃𝒚 𝑬𝒗𝒐𝒍𝒆𝒕𝑱𝒖𝒏𝒈
