gift ★ 3racha

12

selaaam!!! 🦋

***

gözlerimi açtığımda tanıdık tavan karşıladı beni. başım deli gibi ağrıyordu. soluma döndüğümde chan'ın endişeli yüzüyle karşılaştım.

bana anlattıkları olaylar kafamda cereyan ettiğinde başımın zonklaması artmıştı. ayağı kalktığımda sendelerken, aklıma olanlar dolunca sinirlerime hâkim olamayarak changbin'in komodininin üstündeki eşyaları devirdim.

"siktir git chan. yüzünü görmek istemiyorum." diyerek bağırıp chan'ın göğsünü yumruklamaya başladığımda ellerimden tutup beni sakinleştirmeye çalıştı.

"bebeğim yapma böyle, dur da konuşalım bir-"

"kes sesini." dedim hıçkırırken. sesim çatlamıştı.

"nasıl söylemezsin bana... eskiden evli olduğunu. kocanla gözümün önünde öpüştün sen amına koyayım!"

"sen de benim gözümün önünde onunla öpüştün jisung. ben bir şey dedim mi, hayır?"

"sen- ne?" changbin'le barda sarhoşken öpüştüğümüz anlar gözümün önüne gelince küfürü bastım.

"hasiktir, yeni hatırlıyorum. chan-"

"konuşma han jisung."

ilişkimiz ortak bir adam yüzünden boka gidiyordu ve gerçek olan şu ki sanırım ondan ikimizde hoşlanıyorduk.

"chan özür dilerim. ya o gece ben çok sarhoştum. ne sik yaptığımı bilmiyordum."

"dileme jisung. aynı şeyi ben de sana yaptım."

"peki şimdi ne yapacağız?" diyerek sordum usulca. pişman hissediyordum çokça. chan düşünür gözlerle izledi beni.

"sanırım ilişkimizi tekrardan tartıp düşünsek iyi olacak jisung."

birkaç saniye bekledikten sonra konuştu tekrar.

"sana changbin'den bahsetmediğim için üzgünüm. bana biraz süre ver, eğer bana geri gelmek istersen kabul edip çözüm yolu üretiriz ilişkimiz için. şimdilik uyuyup dinlensen iyi olacak." diyerek odadan çıkmıştı.

kafam karmakarışıktı. chan'le nasıl bu hale gelmiştik anlamıyordum. bana ondan neden bahsetmemişti ya da ben changbin'e karşı nasıl bir şeyler hissetmeye başladım anlayamıyordum. chan'ı, changbin'le aldatmıştım.

ve dudakları, dokunuşları ve beni sevmesi için changbin'e her şeyimi verirdim.

ama aynısı chan içinde geçerliydi. o benim her şeyimdi.

sevgili olduğumuz süre boyunca benimle çok güzel ilgilenmiş, bana tüm sevgisini vermişti. ama kalbim tek bir kişi için atmıyordu artık.

yatakta bu düşünceler ile bir yarım saat daha uyumaya çalıştıktan sonra artık uyuyamadığımı anladım. usulca yataktan çıkıp sessizce salona ilerledim. salonda kafalarını birbirine dayamış şekilde koltukta oturarak uyuyan changbin ve chan'a baktım, usulca üstlerine örtü örttüm. çünkü chan'ı bilirdim. o hava ne kadar sıcak olursa olsun uykusunda üşürdü.

bu yüzden geceleri hep sımsıkı sarılır, onu vücut sıcaklığımla ısıtırdım.

usulca uyuyan bedenine baktığımda onu ne kadar özlediğimi farkettim. hemen yanındaki changbin'e baktığımda ise beni ona inanılmaz derecede çeken hislerime engel olamıyordum. yavaşça ikisinin de saçlarını okşayıp alınlarına ufak bir öpücük bırakıp yattığım odaya geri döndüm ama ikisine de fazlasıyla kırgındım.

sanırım onlardan uzakta kalmam daha iyi olacaktı.

hızla changbin'in evinden çıktım ve otobüse binerek eve geri döndüm. bir süre koltuğa uzanıp tavanı izledikten sonra bay kim'in verdiği portre çizim ödevini yapmaya başladım ve kafamı dağıtması içinde bir yandan müzik açtım.

chan'ı çiziyordum ama ondan kaçıyordum, hah. komikmiş.

bir süre onlardan ayrı tek başıma kalmam, bazı şeyleri daha detaylı düşünmem için daha iyi olacaktı.

yani umarım.

***

agalar bos bi bölümdü özür dilerim :(

düsünceleriniz neler bu üclü hakkinda??

totisinizi optum yildiza basmayi unutmayin!! 🥺💞