Byler

1

Önümdeki çocuk yine domuza bağlamışcasına yemeğini yerken olmayan iştahımın daha fazla gittiğini hissedebiliyordum.

"Dustin hadi ama biraz daha yavaş ye."

"Hadi ama Will eti nasıl yememi bekliyorsun."

"Daha az iştah düşürücü şekilde."

"Ughh peki öyle olsun."

Dustin, Lucas, Mike ve ben yemeğimizi yerken yine gözlerim benden izinsiz Mike'a doğru kayıyordu. Yavaşca yüzümün yandığını hissederken gözlerimi ondan ayırmak için irademi zorlamaya başladım. Neden böyle olduğumu anlamıyordum. Lucas veya Dustin'e bakarken böyle hissetmiyordum ancak konu Mike olduğunda yüzüm kızarıyordu ve kalp atışlarım hızlanıyordu. Yine fazla düşündüğümü fark edip gözlerimi ondan ayırıp muhabbete katıldım. Mike:

"Eee cuma günü d&d ye varmısınız?"

Dustin:

"Nerde buluşuyoruz?"

Mike:

"Bizim eve gelin."

Will:

"Bana uyar."

Dustin ve Lucas:

"Bizede uyar."

"O zaman cuma günü saat 7 de bizim evde buluşalım."

"Tamamdır."

Zil çalınca hemen sınıflara gittik. Mike ile yan yana oturuyorduk ders boyunca her zaman olduğu gibi ona bakmaya başladım. Neden bu kadar tapılası duruyorduki. En yakın arkadaş olmamıza rağmen şuan öyle hissedemiyordum. Bir anda kafasını bana çevirince aceleyle tahtaya döndüm. Umarım ona baktığımı fark etmemiştir. Yüzümün stresten kızardığına emindim. Mike yavaşca yaklaşıp;

"Dostum iyimisin yüzün kızarmış ateşinmi var?" diyip elini alnıma koyup ateşime bakmaya başladı.
Oh tabi dostum derdi zaten. Neden istemsiz başka bir beklentiye girdiğimi anlamıyordum.

"Ah hayır bir şeyim yok."

"Oh peki."

diyip tekrar derse döndü. Ama ben neden böyle hissediyordum. Duygularımı anlamıyordum. Ancak anladığım bir şey varsa oda ondan
hoşlandığımdı.

Bu uzun zaman sonraki ilk hikayem umarım güzel oluyordur. Destek için lütfen yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın. Yeni bölümler kafam estiğince gelicek. İnş güzel olur.