Koskoca dünyada kütlesi olmayan boş bir varlıktım ben,
Hiç fark etmezdin beni...
Hep karanlıktım hayatta,
Hayallerini bir çuvala doldurup taşıyamayacak kadar küçük,
Onları fırlatıp sonsuzluğa atacak kadar büyük.
Kendini fırtınaya bırakıp oradan oraya savrulan bir yeldim.
Zifiriydim umut ışığını kaybeden,
İntikamın zehirli suyunda yüzüp,
Kıyıdaki aşka ulaşmaya çalışan.
Benliğinden başka varlığı olmayan kara bir boşluk.
Yitik paramparça bir ruh...
Ben kim miyim?
Zümrüdü Anka misali küllerinden doğan,
Dünyanın karanlık boşluğunda
İntikamın zehirli suyundan içmiş,
Bir deli RÜZGAR...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Parçaları
PoesíaKaranlık boşlukta sallanan ruhumla sevdim seni Korlaşan kalbime, sonsuz çoraklara inat, Yıldızlar yağdırdın karanlığıma. Paramparça ruhumu birleştirecek kadar kor ateştin yüreğimde Bense sevgine sığınamayacak kadar korkak, Aşkına inanmayacak kadar a...
