Gitme benden öteye
Sen gidersen solar güneş
Ay kaybeder karanlığa aydınlık ışığını
Bulamam yolumu zifiride
Bulutlar ağlar ah'ı feveran ederek
Çakar şimşeklerini acımla eş
Gitme benden öteye
Solar gülümsemeler
Çocuklar kadar şen kalbim kaybeder ümitlerini
Gecelere atılan şen kahkahalar
Derin bir ağıta dönüşür mağtemin eşsiz karanlığında
Gitme benden öteye
Durur zaman, akarsular temizlemez hiç bir kiri
Gündüzüm gece olur, kalmaz zerre ışık
Bir zamanlar aşk akan kalemimden kan damlar beyaz sayfalara
Gitme benden öteye
Yada belki de git, ne bileyim
Yüreğim sana tutsak olsa da
Dilinden dökülen her nağmeye ömrüm feda olsa da
Belki zamanın ilacın da demlenir yüreğim
Hani derler ya; gözden ırak gönülden ırak diye
İçim yansa da yine, kavrulsa da tüm bedenim ateşler de
Sen en iyisi git benden öteye...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Parçaları
PoesíaKaranlık boşlukta sallanan ruhumla sevdim seni Korlaşan kalbime, sonsuz çoraklara inat, Yıldızlar yağdırdın karanlığıma. Paramparça ruhumu birleştirecek kadar kor ateştin yüreğimde Bense sevgine sığınamayacak kadar korkak, Aşkına inanmayacak kadar a...
