Yüreğimden kopup geldin sonsuz çığlığıma
Karanlıkta bağırdım duymadın
Aradım görmedin
Oysa ki bilirdin
Karanlıktan nasıl korktuğumu
Tek sığınağım oldu
Bir yerlerde olan varlığın
Biliyorum nefes alıyorsun ya
Oda yetiyor bana
Bir yazsan ya
'İyiyim' diye
Aklım kalmasa sende
Sürekli düşlerinde boğulmasam
Aynı bankta oturuyorum yine
Bizim parkımızda
Hani beni ilk öptüğün yer ve aynı saatte
Bu sefer yalnız
Elimde defter
Seni yazıyorum yine
Bari hayallerim kalsaydı bende
Beni bende bıraksaydın ya...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Parçaları
PoesíaKaranlık boşlukta sallanan ruhumla sevdim seni Korlaşan kalbime, sonsuz çoraklara inat, Yıldızlar yağdırdın karanlığıma. Paramparça ruhumu birleştirecek kadar kor ateştin yüreğimde Bense sevgine sığınamayacak kadar korkak, Aşkına inanmayacak kadar a...
