İyi Bir Yalan

Bölüm 6 " Farklı Düşünce "

Bölüm müziği; No.1 - Full Time Tragedy

Beni terslemişti yine, eskiden ve herzaman ki gibi...

Neyse dedim kendime, o zaten hep böyleydi.

Fırsattan istifade kokusunu çektim içime, kollarım hala aramızda yerli yerindeydi.

Sol elim öylece dururken, sağ elimin altında bir kalp atmaktaydı. Ve hızlı bir şekilde..

Ellerimi süt beyazı tenine dokundurup, vücudunu keşfetmek yerine sırtında birleştirip sımsıkı sarıldım ona..

Kıkırdamaya başladı bir süre sonra. Bunu titreyen göğüs kafesinden anlamıştım.

" Ne oldu be ?! " dedim çemkirerek.

Hala başım göğsüne deyiyordu. Kalp atışlarını şimdi kulağımda hissediyor ve gülümsüyordum sebepsiz.

Bir süre soruma cevap alamayınca -herzamanki gibi- sanki pes edermişcesine derin bir nefes alıp, bıraktım. Nefesim göğsünü gıdıklamıştı sanırım çünki baya gerilmiş, belime sardığı kollarını gevşetmiş , derin bir nefes bırakmıştı o da benim gibi.

" En son ne zaman böyle sarılmıştın bana, hiç hatırlamıyorum kardeşim. "

" Sanırım.." dedim ve devamı gelmedi.

Çünki ona hiç böylesine istekli, sanki güvendeymişcesine sarılmamıştım.

Kokusunu ciğerlerimin en ücra köşelerine kadar çekmiş, ve belkide ilk kez yanında rahattım.

Yaklaşık 25 dakika sonrasında , Afran'ın düzenli nefes alıp vermesinden dolayı uyuduğuna kanaat getirmiştim. Sıfır uykum olduğundan, ne uyuyabilmiş, ne de yorgunluk çökmüştü göz kapaklarıma.

Artık anneme de bakmam gerekiyordu. Malum kadın lavaboya bile tek başına gidemiyor, bir bardak suyu oturur pozisyon bile tek başına içemiyordu.

Zaten Afran'a sarıldığım kollarım ise iliklerime kadar işlevini yitirmişti. Uyumasının etkisinden olsa gerek biraz sola doğru kaymıştı. Ve bu sebepten kolum sırtının altında, az da olsa eziliyordu.Ayrıca Afran'ın başının tüm ağırlığı başımın üstündeydi.

Altından nasıl kalkarım diye düşünürken, kollarımı belinden çektim. Sanırım artık gitmek için yavaş olmam ve teker teker hareketlerimi geri çekmeliydim.

" Rahat dur kardeşim. "

Sesini duyduğum an hareketlenmemi kestim. Çünkü öyle bir tonda belirtmişti ki , anlatamadığım şekilde uysallık yapıp rahat durdum.

" Kolum uyuştu, abi. "

Ve derin sessizlik..

Tabiki de bana cevap verme girişiminde bulunmadı göt beyinli!

Madem yumuşacık yatak ve yumuşacık kolların (?) arasındaydım, sanırım anın keyfini çıkarıp uyumalıydım.

Derken/-/

Tüm düşüncelerim tanıdık gelen bir feryatla son bulmuştu.《◆》

{▪▪▪▪}

Bu kısmı { Emre Aydın - Ses Ver} ile dinleyin.

İçimdeki o kalp şuan kanlarının son demlerini dökerken, buna kızgın olan zemin" Daha fazla yaş dökme" dercesine sitem ediyordu.