Herkes kendi hayatının başrolü değil mi ama ben değilim herkes hayatımı yönetiyor kesinlikle bir ucubeyim kimsenin beni önemsediğini hissetmiyorum derslerim kötü olduğunda artık bir şey hissetmemeye başladım sadece müzik dinleyip uyumak istediğim bir dünyaya sahip olmak istiyorum sanırım bu biraz imkansız çünkü insanlar beni kölesi olarak görüyor. İnsanlara bir şey anlatmaya her zaman üşenmişimdir ya da insanların tepkisinden korkmuşumdur. Aslında ne yaparsanız yapın kendiniz için karar verin. Hiç bir zaman birisi için ağlamayın. Empati kurun. Bana bir şey olsaydı onun için ağladığım kişi benim için ağlar mıydı? Diye sorular yöneltin kendinize. Eğer kendinize bir hedef kurduysanız o hedeften asla vazgeçmeyin ve o hedef üstünde ilerleyin. Beni asla destekleyen bir ailem olmadı. Abim dil okuyor diye dil okumamı istemiyor ailem. Ama size tek tavsiyem var. Sizin için neyin en iyi olacağını biliyorsanız onun için çalışın ve kimseyi umursamayın. Bugünlük bu kadar yeterli yarın görüşürüz...
