~yedi

263 39 46
                                    

~~

Sabah hazırlanıp Nilay'ın oturduğu mahalleye gittim. Bir haftadır görmüyordum ve çok özlemiştim. Geçen perşembe babaannesi vefat ettiği için Kayseri'ye gitmişlerdi.

Nilay beni mahallenin parkında bekliyordu. Onu görünce koşarak yanına gittim ve sıkıca sarıldık. Biraz parkta oturup sohbet ettik. Sonra Nilayların evine geçtik. Orada Sapık'tan bahsettim.

"Yani bilmiyorum. Bana pek güvenilir gelmedi. Sen dur, ben bunu bir sordurayım. Belki bir şeyler öğreniriz."

"Yok ya, Nilay. Bırakalım kendi istediğinde kim olduğunu söylesin. Hem güvenilecek çok bir yanı yok. Öylesine konuşuyoruz kötü bir hareketini görürsem konuşmayı keserim."

"Haklısın ya, seni dolandıracak değil ya."

~

Nilay'ın annesi bana zorla yemek yedirdikten sonra arabayla beni mahalleye kadar bıraktı. Dediğine göre bir işi varmış ve yol üzerinde beni bırakmak istemiş.

Eve girdiğimde annemlere selam verip odama geçtim. Ders çalışmaya başladım. Tabi ki bunu bölen telefonumun bildirim sesi oldu. Telefon ekranında saati görünce şok oldum. Saat 23.52'ydi. Aralıksız 7 saat ders çalışmışım. Şaka gibi. Bunu hiç fark etmeyişimi, uykumun gelmeyişini, sıkılmayışımı, yılmayışımı, her şeyi geçtim; annemler bu kız acaba öldü mü diye hiç mi merak etmemişlerdi yani?

Deve:

Evet, boyunu öğrendikten sonra 'sapıklıktan develiğe' terfi ettirdim kendisini

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Evet, boyunu öğrendikten sonra 'sapıklıktan develiğe' terfi ettirdim kendisini.

Zeynep: tabi efendim buyurun
Zeynep: benim yatağım neden var ki zaten

Deve: Çok kibar bir bayansınız

Zeynep: 7 saattir matematik çalışıyorum desem
Zeynep: inanır mısın

Deve: Sen aslında hamilesin desen
Deve: Ben yine sana inanırım
Deve: Ama dün yapamıyorum dedikten sonra 7 saat çalışmakta ne bileyim yani

Zeynep: bende çok şaşırdım
Zeynep: ama fark etmemişim bile
Zeynep: o kadar saat ne yaptım bilmiyorum

Deve: Bir şeyler anladın mı bari

Zeynep: şaşırtıcı bir şekilde evet

Deve: O zaman sana doğruyu söylemeliyim

Zeynep: ne doğrusu

Deve: Sana matematik çalışma ve anlama büyüsü yaptım

Zeynep: çok düşüncelisin çok teşekkür ederim 😳

Deve: Ya tatlı tatlı konuşma
Deve: Her seferinde düşüyorum

Zeynep: teşekkür ettim
Zeynep: etmiyim mi

Deve: İçim gidiyor sana

Zeynep: ya ne alaka şimdi

Deve: Şu an ne yaşıyorum bir bilsen

Zeynep: evet
Zeynep: keşke bilsem
Zeynep: anlam veremiyorum çünkü

Deve: Belki bir gün anlarsın
Deve: Neyse
Deve: Uyuyalım mı

Zeynep: yine aynı an mevzusu mu

Deve: Evet
Deve: Seninle aynı anda bir şeyler yapmak iyi hissettiriyor
Deve: Terapi gibi bir şey benim için

Zeynep: uykuya hazırlanmam lazım
Zeynep: yatağa geçince yazarım

Deve: Bekliyorum 😊

Telefonu yatağa fırlatıp masadaki kitapları topladım. Yarın Nilay ile birlikte erkenden kütüphaneye ders çalışmaya gideceğimiz için çantamı hazırladım. Eve geldiğimde kıyafetlerimi her yere saçmıştım. Onları da topladıktan sonra lavaboya gidip dişlerimi fırçaladım. Tam odama girecekken annemle karşılaştım.

"Kızım, yemek yemedin. Aç değil misin?"

"Nilay'ın annesi Kayseri'den bir sürü şey getirmişti. Hepsini zorla yedirtti. Hala tokum. Aaa! Sucuk göndermişti. Unuttum söylemeyi ya. Mutfak dolabına koymuştum. Gördün mü?"

"Yok, görmemiştim. Sağ olsun. Ne iyi kalpli şu kadın. Yarın görüşeceğiz zaten. Teşekkür ederim."

"Yarın neden görüşüyorsunuz?"

"Yarın, Fidan vardı ya hani mahalleye yeni taşınan. Eski mahallesinde sürekli yaptıkları günü burada da yapacakmış. Mahallenin bütün kadınlarını çağırmış. Dışarıdan da birkaç kişiyi çağırmış. WhatsApp grubumuz vardı ya. Ona almıştık. O da tatlı kadın. Yarın evini de görürüm. Temiz mi, zevkli mi, zengin mi öğreniriz artık."

"Mahhallecek rahatlarsınız artık. Bir aydır kadını çekiştirip duruyorsunuz."

"Selam sabah vermiyordu. Boşuna mı çekiştiriyorduk. Allah Allah. Ama bak, demek ki çekiniyormuş. Alıştı bize şimdi. Yarında iyice tanışırız. Sende gelsene."

"Yok, yarın Nilay ile kütüphaneye gideceğiz."

"Gidin tabi gidin. Profesör olacaksınız çünkü."

"Anne ya! Bütün motivasyonumu bozuyorsun."

"Çok vardı da ben bozdum."

"Of anne! İyi geceler."

"Hadi hadi. Sana da." Anneme oflayıp odama girdim. Yatağa geçince Telefonu elime aldım. Birkaç bildirim vardı.

Deve: Uykuya tam olarak nasıl hazırlanacaksın
Deve: Sen gelene kadar bende bunu düşüneyim
Deve: Yoksa meditasyon falan mı
Deve: Şimdiye kadar senden hiç böyle bir şey duymadım

Zeynep: masamı topladım
Zeynep: birde dişlerimi fırçaladım

Deve: Oh
Deve: Ferah ferah
Deve: Tam öpmelik

Zeynep: höst

Deve: Tamam tamam
Deve: Gece gece kaşındım yine
Deve: İyi geceler tatlı rüyalar
Deve:

Zeynep: seni rüyamda nasıl göreceksem artık 🤷Zeynep: ama neyse Zeynep: sana da iyi gecelerZeynep: Sende beni gör rüyanda

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zeynep: seni rüyamda nasıl göreceksem artık 🤷
Zeynep: ama neyse
Zeynep: sana da iyi geceler
Zeynep: Sende beni gör rüyanda

Deve: Hep görüyorum zaten 👉👈

~~
nasıl gidiyoor

keşke bizde Zeynep gibi 7 saat matematik çalışabilsek

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 25, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hey Pardon!   | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin