Futbolun Kraliçesi

6. Bölüm

Uzun zaman sonra geri döndüm. Kitap kitlesini umarım kaybetmemiştir. Okuyanlar yorum yaparsa çok mutlu olurum. Sizin fikirleriniz ve tepkileriniz benim yazma isteğimi arttırıyor.

Nankatsu takımı beraberlik sonrası maçlara daha sıkı asılmıştı. Hiç maç kaybetmemeleri gerekiyordu. Karşılaştıkları ilk takımı 11-0 ikinci takımı 10-0 gibi bir skor ile yenmişlerdi. Maçları ardından arkalarından gelen Hanawa takımı ve ikizleri fark etti Nankatsu. Dün yendikleri takımı 10-0 yenmişlerdi. "Biz bir gol fazla attık." Dedi Ishizaki gururla. İkizler bozulmuş gibi durmuyorlardı yine de. İkizler onları yenmekle ilgili konuşup gitmişlerdi hemen. Nankatsu hemen ardından olan maçını da 9-0 gibi bir skorla kazanmıştı. Bu sırada Meiwa'nın bir beraberliği daha vardı ve bu takım Hanawa idi. Bu da Nankatsu'nun yarın yapacağı Hanawa maçından kesin bir galibiyet alması demekti. Maç sonucu beraberlik olamazdı çünkü sadece iki takım üst tura çıkacaktı.

"Yarın Hanawa'yı yeneceğiz." Lyra yurtta takımı gazlamak için bağırdı. Takımdan evet sesleri yükselirken kız mutluydu. Wakabayashi'ye verdiği sözü tutma imkânı vardı hâlâ. Akşamleyin koçlarıyla beraber toplanmış ve taktiklerini konuşmuşlardı. Lyra'nın zaten kafasında az çok bir fikir vardı. Koçla bu fikrini paylaştığında da koçları kızı onaylamıştı. Herkes yapması gerekeni öğrendiğinde ise takım dağılmıştı.

Lyra erkeklerle kalmıyordu, turnuvada oynayan tek kız olmasından dolayı ona diğer takımların menajerlerinin yanında bir oda vermişlerdi. Bu sebeple de Yayoi ile oldukça fazla sohbet etme imkânı bulmuştu. Bu akşam sadece birkaç saat uyuyabilmişti, aklı sürekli aldığı teklife gidiyordu. Tsubasa'nın ona teklif gelse dahi kabul etmeyeceğini biliyordu, kuzenini tanımıştı artık. Yine de Lyra Tsubasa'dan farklıydı, duygusaldı ama babası ona kariyerine neresi uygunsa o tarafa yönelmesi gerektiğini söylemişti. Yakınları ve arkadaşlarını bırakması gerekse bile.

Karl ile de hiçbir iletişime geçememişti hâlâ. Bu onu daha da üzüyordu, içten içe Karl'ın onu unuttuğunu düşünse de Karl'ın da aile hayatı pek iyi değildi ve Lyra'nın şimdilik bundan haberi yoktu. "Özledim seni İmparator." Özledim seni Kraliçe.

Lyra uyuyamayacağını anladığında odasından sessizce çıktı ve kimseyi uyandırmadan binadan ayrıldı. Yanına aldığı çantası ile antrenman sahasına gittiği oldukça belliydi. Saat zaten 4.30 5.00 civarındaydı. Lyra normalde 5.30 gibi uyanırdı zaten, bu yüzden sorun yoktu. Sahaya vardığında saha da birinin daha olduğunu gördü. Umursamadan sahaya ilerledi. "Bu saate sahaya gelecek tek salağın ben olduğumu sanıyordum." Karşısındaki çocuk güldü. "Sahada çok fazla bulunmuyorum. Oynamasam bile çimlerde olmak iyi geliyor." Dediğinde Lyra maçlarda 5 dakikadan fazla oynamadığını hatırladı. "Fark ettim, maçlarda 5 dakikadan fazla bulunmuyorsun." Dedi sesinde düşünceli bir ton vardı. "İçimden bir ses Yayoi'nin buraya geldiğini bilmediğini söylüyor." Misugi kafa salladı. "Büyük ihtimalle büyük fırça yerim." Lyra bunun üstüne kahkaha attı. "Sana bir soru sormak istiyorum. Dürüstçe cevapla ama." Dedi kız. Misugi kafasını salladığında içinden oyunlarda neden bulunmaması ile ilgili soru sormamasını umdu. "Şu an bulunduğun yerden çok daha iyi bir okuldan teklif alsan ne yapardın?" diye sordu. Aslında karşısındaki çocuğa bunu sorması saçmaydı. O da en iyi okullardan birindeydi ve oldukça zengindi. "Kendi imkanlarım dışında düşünürsem sanırım kabul ederdim." Dedi Misugi. "Sanırım bir teklif aldın ve ne yapacağını bilemiyorsun?" Lyra onu onayladı. "Kuzenime ve takımdakilere alıştım ama o okul sayesinde Avrupa'ya tekrar dönmem mümkün."

"Sanırım birini tekrar görmek istiyorsun." Dedi çocuk. "Evet..." o kadar kısık sesle söylemişti ki kendisi bile zor duymuştu sesini. "Almanya'nın genç İmparator'u ve Kraliçe'sini duydum." Dedi Misugi. "Eğer arkadaşından haber alamıyorsan şu habere baksan iyi olur." Telefonunu çıkarttığında Lyra hızlıca haberi okudu. Karl'ın evine yapılan taraftar baskınından bahsediliyordu. Babası demek ki istenilen oyuncuyu hâlâ yedeklerde tutmaya devam etmişti. "Bunu tahmin etmeliydim." Dedi kendi kendisine. "Teşekkür ederim Misugi. Bana çok yardımcı oldun." İki çocukta oturdukları çalılardan kalkmışlardı. "Her zaman Lyra." Kız gülümsedi. "Bir sorunun olursa bana gelmekten çekinme." Dedi ve sahadan ayrıldı Lyra.