Sadece Tesadüf

17.Bölüm / Hastalık

Tüm anın içine şıçan telefonumu çıkardım . Oh My God . Abim mi ?
Hemen telefonu açtım .
- Efendim abi
-Nerdesin?
- Nerdemiyim ?
- Nerdesin dedim Eylül
- Sahildeyim abi
- Kiminlesin ?
- Ayça ile birlikteyim
- Yanındaki çocuk kim ?
- Yanımdaki çocuk mu kim?
- Eylül söylediklerimi tekrarlama
- Yanımda çocuk yok ki
- Eylül geçen akşamki çocuk yanında
- Geçen akşamki çocuk mu ?
- Eylüllll
- Sen bizi mi gördün ? 😳😳... abi ... şey ... ben yalan ... dıııt dıttt dıttt
Süper yüzüme kapattı . Nerde şimdi bu Doruk ? Kesin bir yerden beni izliyor . Aras " Ne oldu ? " Dedi . Ben " Yoyoyok bir şey " dedim ve devam ederek " Hemen gidelim çabuk abim yani Doruk buraya gelmeden gidelim " dedim . Aras bana anlamadım bakışları atarken kolun tutup " Hadi çabuk " dedim . O da bana uyarak yürümeye başladı . Hemen Ayçalara haber vererek yola çıktık .

Tam arabaya binecekken arkamdan biri beni kendine doğru çekti . "Yakalandın küçük hanım ", dedi. Arkamı yavaş yavaş dönerek "A..A...Abi " dedim. Abim bana ölümcül bakışlar atarak " Sen arabaya geç " dedi. Ben hemen çıkışarak " Hayır abi arabaya geçmicem " dedim . Yuh lan bu cesaret nerden geliyor böyle . Bu gidişle yarın helvamı yemeğe davetlisiniz. Abim yanıma gelip sert bir şekilde kolumu kavradı ve tıslayarak "Arabaya bin " dedi . Ben kolumu çekmeye çalışırken birden başım dönmeye başladı ve gözlerim karardı .

ARAS
Eylül birden önüme yığılınca o şokun etkisiyle hemen onu kucağıma aldım . Doruk kolumu tutarak " Eylül'ü bana ver " dedi . Ben " Doruk bu durumda kavga edemem " diye bağırdım . Hemen Eylül'ü arka koltuğa yatırıp tam gaz bastım .

Hastaneye vardığımız onu hemen bir odaya aldılar . Onun arkasından bakarken yavaş yavaş çömelip kafamı ellerimin arasına aldım . Ben ağladığımda en son on yaşındaydım herhalde ama şuan Eylül için ilk defa bir kız için ağlıyordum.İçimde sindiremediğim acıyı bir türlü içimden söküp atamıyorum . İçeride yatan Eylül'e bir ayda bu kadar bağlanmam tuhaftı , hemde çok . Ben Aras , galiba bir kıza aşık olacaktım . Bunu hiç düşünmemiştim. Ama Eylül farklıydı benim için . Tamam kabul ediyorum çok kötü bir çocuk değilim gece hayatımda olmadı ama ben sadece kızlarla takılan biriydim ama artık değilim . İçeride yatan bir kız için bu haldeydim . Bu garipti ama güzeldi . Eylül için şuan ne olacak ? Ne bitecek ? Neden bayıldı ? bunu herşeyden çok merak ediyorum. Ben düşüncelerime dalmışken biri beni dürttü . Kafamı ellerimin arasından çıkartarak beni dürten Doruk'a baktım . Yanıma aynı benim gibi oturup " Sana bir şey anlatabilirmiyim ?" diye sordu . Ben Bıkkın bir sesle " Anlat" diye cevap verdim . Doruk derin bir nefes alarak " Ben Eylül'ü canımdan bile çok seviyorum . Eylül benim herşeyim . Hep kavga ederiz . Ama ben yine de onu herşeyden çok severim . Onun bir gün evlenip gitmesi normal bir şey ama o sanki hiçbir zaman evlenemez hayatındaki tek erkek hep ben kalırım diye düşünmüştüm bu zamana kadar . Çok korumacı olmam sinir bozucu ama o daima benim gözümde uyuz küçük kardeşimdi. Ama sana nasıl baktığını gördüm . O an tüm gerçeklerle yüzleşmek zorunda kaldım . Onun hayatında benden yakın bir erkek daha olacağını o zaman anladım . Şuan içeride yatan kişi benim küçük kardeşim . Bu zamana kadar bu bayılmaları olmuştu . Genelde üzüldüğünde veya stres olduğu zamanlar oluyordu bu bayılmaları . Her seferinde çok üzülmüştüm ama şuan ki farklı çünkü buna ben sebep oldum . Benim yüzümden stres oldu . Benim yüzümden korktu ve bayıldı . Herşey benim çok kıskanç olmamdan kaynaklandı .Herşey benim yüzümden oldu lanet olsun . " Dedi yanındaki sandalyeye vurarak . Ben bunları dinlerken bir tarafım bunları Doruk'un söylemesi karşısında şoktan uyuşmuştu herhalde . Ben " Senin hiç bir suçun yok Doruk , kendin söyledin önceden de oluyormuş böyle şeyler . Takma kafana bu kadar, eminim ki bir şeyi yoktur ." dedim . Doruk tam gözlerimin içine bakarak " Eylül'ü seviyor musun ? " Dedi . Doruk'un sorduğu soru kafamda yankılandı . Acaba ben Eylül'ü seviyormuyum ?