Het verleden maakt de toekomst

Hoofdstuk 9

Pov Brigitte
Sinds ik mijn zwangerschap had aangekondigd mocht ik niet meer de baan op. Wat logisch was aangezien niemand wou dat er ook maar iets gebeurde met het eerste kindje van ons korps. Alleen hierdoor duurde de dagen voor mij wel enorm lang. In de ochtend had ik me nog geamuseerd met Ines en Eric, maar die waren in de namiddag vertrokken op patrouille net zoals de rest van het korps. Ik besloot even weg te gaan van de stapels papierwerk en voor even mijn ogen ergens anders op te richten dan op een laptop. Ik liep ons kantoor uit en besloot naar de keuken te lopen voor een kop thee. Toen ik de keuken binnen kwam zag ik Patrick staan. "Word je al gek?" Zei hij met een glimlach. "Je moest eens weten." Zei ik en begon mee te lachen. Dit is echt niets voor mij en ik zou op dit moment ook echt niet weten hoe ik dit nog zo lang ga moeten uithouden. "Hoe is het met je, ben je nog erg ziek?" Vroeg Patrick terwijl hij naar mijn buik wees. "Ik begin me steeds beter te voelen en ik heb binnen een week de eerste echo, dus ik hoop dat alles oké is." Zei ik aan een stuk door. Hij glimlachte vriendelijk en schonk mij een kop thee in. Ik bedankte hem en liep dan weer terug naar mijn kantoor om verder te werken aan de talloze stapels papier werk. Waar maar geen eind aan leek te komen.

Na een lange werkdag plofte ik neer op de zetel en nam mijn gsm. Ik zat nog geen vijf minuten totdat ik de bel hoorde. Ik stond op en liep dan rechtdoor naar de deur. "Huh, wat doe jij hier?" Vroeg ik verbaasd toen ik zag wie er voor de deur stond. "Ik kan ook wel weer weggaan hoor." Zei Eric met een ondeugende grijns op zijn gezicht en maakte aanstalten om weer weg te lopen. Ik trok hem aan zijn arm tot dicht bij mij en keek hem diep in zijn ogen aan. Ik kon echt uren zo blijven staan al was het wel koud zo in de deur opening. Voordat ik het goed en wel besefte duwde Eric mij naar achter en maakte hij met zijn voet de deur dicht. Hij duwde mij tegen de muur en kuste mij intens. Van het één kwam het ander en voor ik het goed en wel besefte legde ik mij vermoeid naast Eric neer. Ik weet niet waarom, maar ik voelde mij zo goed met hem in mijn buurt. Altijd hadden wij al een goede band gehad. Daarom was ik ook zo bang dat onze ene misstap zoveel kapot zou maken. Alleen evenmin had dat het gedaan. Het had een weg geopend die we anders misschien wel nooit belopen hadden.
Ik vroeg aan Eric hoe laat het was. Hij gaf een blik op de digitale wekker die naast het bed stond "21 uur" zei hij dan. Ik zette mijn hand op Eric zijn borst en zette mij zo snel als ik kon recht in bed en keek Eric in paniek aan. "Wat is er?" Vroeg Eric in shock van mijn reactie. "Ik heb om 21 uur met Floor en Tineke afgesproken die kunnen hier ieder moment zijn." Zei ik in één stuk door terwijl ik mijn kleren bij elkaar zocht. Eric keek mij met grote ogen aan en ook hij begon zich aan te kleden en aanstalten te maken om weg te gaan. Net dat ik mijn broek aan wou doen hoorde ik de deurbel gaan. Ik liep snel naar beneden en kwam onderweg nog enkele kledingstukken van ons tegen die we in de weg naar boven verloren waren. Ik schopte de kledingstukken snel onder de bank en liep door naar de deur. Ik maakte de deur open terwijl ik nog net de laatste knoopjes van mijn blouse dicht knopte. "Kom binnen" zei ik vrolijk en maakte met mijn handen duidelijk dat ze binnen mochten komen. "Zo wat heb jij gedaan" zei Floor lachend terwijl ze wees naar mijn haar. Ik keek in de spiegel die in de hal hing en zag dat het inderdaad best wild zat. Ik legde het snel goed en liep dan door naar de woonkamer. Aangezien Floor en Tineke nog in de gang hun schoenen uit aan het doen waren besloot ik van die tijd gebruik te maken en snel Eric's kleren die nog benden lagen via de trap in de woonkamer omhoog te gooien. Lusten jullie wat te drinken vroeg ik beleefd als een echte gastvrouw en gaf hun het gewenste drankje. We begonnen te kletsen en al snel begon het gesprek nergens op te slaan en kregen we de slappe lach over alles. Even was er een kleine stilte tussen ons, totdat ik ineens de douche hoorde lopen "stom kieke dat het is" dacht ik bij mezelf. Ik kon me geen reden bedenken hoe hij het een goed idee had gevonden zich te gaan douche wetende dat Floor en Tineke hier beneden zaten. "Loopt uwe douche nou." Zei Tineke die teken deed dat we allemaal stil moesten zijn. "Ehh ja Eric's badkamer wordt verbouwd dus kwam hij net voor jullie bij mij aanbellen om te vragen of die bij mij mocht douche." Floepte ik eruit terwijl ik onder de indruk was dat mijn brein in staat was om zo snel een leugen te verzinnen. Floor en Tineke leken mij leugen te geloven en vroegen verder niet meer door. Na een tijdje kwam Eric de trap afgelopen ik keek hem niet-begrijpend aan, omdat ik nog steeds niet had gesnapt waarom hij zich was gaan douche net op dit moment. "Hey dames" zei hij en begroete Floor en Tineke. "Hey, wordt uw badkamer verbouwd?" vroeg Floor en gaf Eric een tik op zijn arm. "Nee hoezo" antwoorden Eric droog. Ik zuchtte en sloeg beide handen voor mijn gezicht. " ohh mijn badkamer. Ja, die, ja wordt verbouwd ja" zei hij stotterend waardoor iedereen in deze kamer al wist dat hij niet de waarheid sprak. Tineke keek mij met een verbaasde blik aan wat aangaf dat haar Frank gevallen was. En dat Eric hier niet alleen was geweest om te douche. Ook Floor begon na een tijdje raar naar ons te kijken "jullie doen raar." Zei ze terwijl ze haar wijsvinger op en neer bewoog van Eric naar mij. "Ik doe niks" zei Eric en deed zijn armen onschuldig in de lucht. Floor begon hard te glimlachen.
Na nog een plezante avond gehad te hebben besloot iedereen op eigen voet naar huis te vertrekken. Na alle vaat in de afwasmachine gezet te hebben besloot ik naar boven te gaan en me klaar te maken voor bed.