Het verleden maakt de toekomst

Hoofdstuk 1

Pov Brigitte
De wekker liep af, het was zeven uur. Ik bleef nog even liggen om me dan klaar te maken voor werk. Ik deed na het douchen mijn haren snel in een staart en nam een boterham mee voor onderweg.
Eenmaal op het commissariaat aangekomen zag ik Tineke al zitten in de vergaderruimte. "Goedemorgen" goedemorgen zei ik terug en nam een flesje water en ging tegenover haar zitten. "En een beetje bekomen van gister" ja ja cava wel" reageerde ik. We hadden gister een personeels feest gehad met heel het korps. Het was er erg wild en toe gegaan die avond. Ik kon me de avond ook niet meer al te goed herinneren. Ondertussen stroomde de rest van het korps binnen. En kwam de chef de vergaderruimte binnen. "Mannekes allereerst het was een plezant feest gister en ik denk dat jullie nog wel wat moeten bekomen dus is het voor iedereen papierwerk". We dronken allemaal onze koffie op en liepen dan ieder naar ons bureau om te beginnen aan het vele papierwerk wat als stapels op onze bureaus lagen.
Na een enige stilte van concentratie begon Eric " wat er gister tussen ons gebeurt is, betekende dat iets voor jou?". Ik keek hem raar aan, maar na enige tijd wist ik weer wat er gebeurd was. Eric en ik hadden allebei wat op die avond en hadden ons verstand er niet meer helemaal bij gehad. Ik wist niet goed wat te antwoorden dus stelde ik dezelfde vraag aan hem. " ehh nee, alee ja niet bepaald denk ik" stotterde hij eruit. Ik glimlachte en vroeg aan hem "vergeten dan maar?" waarnaar hij lachte en een bevestigende knik gaf. En verder werkte aan de grote stapels papierwerk. Na een lange maar vooral saaie dag mochten we eindelijk naar huis. Ik zei iedereen gedag en nam dan me spullen om naar de auto te lopen.

Eenmaal thuis aangekomen deed ik mijn schoenen uit en plofte neer op de zetel. Ik had een raar gevoel, ik had een raar gevoel gekregen nadat Eric mij herinnerd had aan ons voorval van gisteravond en gevraagd had of het iets had betekend voor mij. En vooral nadat hij me had gezegd dat het voor hem niks betekende. Eric en ik waren naast collega's ook aller beste vrienden. Ik zou dat nooit willen verliezen. Maar aan de andere kant wil ik meer dan dat. Met die gedachten staarde ik voor mij uit. Alee Brigitte zet het uit u hoofd, je hebt het zelf gezegd "vergeten", zei ik hard op tegen mezelf. Na een tijdje besloot ik een pizza te bestellen en daarna het bed in te kruipen. Het duurde even voor ik de slaap kon vatten, maar na enige tijd viel ik in slaap.