ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုရဲ႕မနက္ခင္းေနေရာင္ေလးကတကယ္ကိုလွပလြန္းတယ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုကိုႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မယ္ေပါ့
အားလုံးအထုပ္ကိုယ္စီျပင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲပတ္ဂ်ီဟြန္းက"ဂြၽန္ဂယူမင္းႏႈတ္ခမ္းကဘာျဖစ္တာလဲ"
ဂ်ီဟြန္းစကားေၾကာင့္ဒိုေယာင္းနဲ႔႐ူတိုပါဂြၽန္ဂယူကိုၾကည့္လိုက္တယ္ ႐ူတိုကေတာ့ျပဳံးစိစိနဲ႔ဂယူႏႈတ္ခမ္းကိုၾကည့္ေနတာေပါ့သူေပးထားတဲ့အခ်စ္ဒဏ္ရာေလးကိုၾကည့္ၿပီးေက်နပ္ေနတယ္ေလ
"အာ ဒါက အပူကန္လို႔ျဖစ္မယ္"
ပါးေလးေတြနီရင္းေျဖေနတဲ့အေကာင္ေပါက္ေလးကိုၾကည့္ရင္း႐ူတိုျပဳံးမိတယ္
Jihoon:ဪ အကုန္ၿပီးရင္အျပင္ထြက္ရေအာင္ငါတို႔ကိုေစာင့္ေနၾကၿပီးထင္တယ္
Ruto:မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အရင္ထြက္ႏွင့္ငါဂြၽန္ဂယူကိုေျပာစရာ႐ွိလို႔
႐ူတိုစကားေၾကာင့္ဂ်ီဟြန္းနဲ႔ဒိုေယာင္းႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာျပဳံးရင္း"အိုေကအိုေကေအးေဆးေျပာၾကေနာ္ငါတို႔သြားၿပီး"
ဒိုေယာင္းတို႔ထြက္သြားေတာ့
"႐ူတိူဘာေျပာမလို႔လဲ"
"ဘာမွမေျပာဘူးဂယူႏႈတ္ခမ္းကိုေဆးလိမ္းေပးမလို႔ "
ေျပာရင္းႏႈတ္ခမ္းကိုလာနမ္းတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ဂြၽန္ဂယူပါးေလးေတြနီးရဲလာျပန္သည္
"နာေနေသးလား"
ေမးရင္းႏႈတ္ခမ္းကဒဏ္ရာကိုဖြဖြေလးကိုင္ၿပီးေဆးလိမ္းေပးေနတဲ့ေကာင္ေလး
"ဟင္အင့္နည္းနည္းပါဘဲ"
"ၿပီးရင္ျမန္ျမန္ထြက္ရေအာင္ဒိုေယာင္းတို႔ေစာင့္ေနၿပီး"
"အမ္ သြားမယ္"
ေျပာရင္း႐ုတ္တရက္လက္ကိုကိုင္လိုက္တဲ့႐ူတိုေၾကာင့္ဂြၽန္ဂယူေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဂယူ"
"လက္မကိုင္နဲ႔ဦးဒိုေယာင္းတို႔႐ွိတယ္ေလ"
ပါးေဖာင္းေဖာင္ေလးနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းဆူကာေျပာေနတဲ့အေကာင္ေပါက္ကေလးကိုၾကည့္ရင္း႐ူတိုအသဲယားလာတာေၾကာင့္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲညစ္မိလိုက္သည္
"ဟုတ္ပါၿပီးဗ်ာမကိုင္နဲ႔ဆိုလည္းမကိုင္ပါဘူး"
