" Blueberry Cigarette " [Uncomplete]

┨Chapter 7├

سرگرد که هر لحظه بیشتر از قبل خشمگین می شد، تکون محکمی به مرد بین دست هاش داد و با صدای بلند غرید: معلوم هست چت شد یهو؟ من الان کسی ام که باید شاکی باشم. خودت رو زدی به اون راه؟ داری دست پیش می گیری که پس نیفتی؟

سروان تقلا کرد خودش رو از بین دست های جونگین آزاد کنه و اخم رو روی تک به تک اجزای صورتش نشوند.

_دارم بهت میگم من دوست پسرت نیستم عوضی. چی داری واسه خودت زر زر می کنی؟

+ با من درست حرف بزن دو کیونگسو‌ .اگه می خوای دیگه دوست پسرم نباشی، باشه ولی حق نداری فحش...

مرد که بالاخره خودش رو از شر حصار دست های قویش نجات داده بود، بین حرفش پرید: خفه شو بابا نفهم. دارم میگم رلت یکی دیگه اس. من دی اوئم. من اصلا نمی دونم به چه دلیل فاکی ای تو اینجایی.

با همین حرف از جلوی در کنار رفت و به سمت اتاق خوابش رفت.

جونگین گیج از شنیده های چند دقیقه ی اخیرش، مبهوت همونجا ایستاد.

چه بلایی سر کیونگسوش اومده بود؟ اون مطمئن بود همین دقائقی قبل پسری که بغلش کرده بود، دوست پسر خودش بود ولی حالا.‌‌.. این برخورد؟!؟ ماجرا چی بود؟!؟

هیچی به فکرش نمی رسید به جز اینکه کیونگ از دستش ناراحت بود یا برای عوض کردن بحث، دست به لجبازی زده بود. این اولین بار بود که جونگین این روی لجباز دوست پسرش رو می دید. تنها چیزی که می دونست این بود که توی این موقعیت نباید کنار بکشه اما نباید هم خشن برخورد کنه.

نفس عمیقی کشید تا به خودش مسلط بشه... راهی که همیشه برای سروان دو جواب می داد، عشق و محبت بود. "بوسه" گزینه خوبی بود ولی چون مطمئن بود الان پس زده میشه، باید سریع انجامش می داد تا مثل همیشه بدن کیونگسو بین دست هاش سست بشه و گاردش رو پایین بیاره.

با قدم های بلند خودش رو به اتاق رسوند و با شتاب به سمت پسری که روی تخت نشسته و زیرچشمی نگاهش می کرد، خیز برداشت.

دو دستش رو روی شونه هاش گذاشت و به عقب هول داد تا روی تخت بیفته. در مقابل اون چشم ها شوکه، خودش هم روش خیمه زد و بی مکث لب هاش رو به اون لب های صورتی دوست پسرش رسوند.

دی او تا متوجه ی موقعیت شد همونطور که سعی می کرد سرش رو بچرخونه تا لب هاش از دسترس خارج بشن، دست هاش رو روی سینه مرد فشار می داد تا بلندش کنه که با زوری که سرگرد برای کنترلش به خرج می داد فقط چند سانت جا به جا شد.

در یک تصمیم ناگهانی پای راستش رو که وسط دو پای جونگ قرار داشت، بالا آورد و با تمام قدرت بوسیله زانوش ضربه ای نثار وسط پاهاش کرد.

لب های جونگین از درد باز موندن و بدون خارج شدن صدایی ازش، عین یه عروسک بی جون کنار اون پسر بی رحم افتاد. با همه ی انرژی باقی موندش دست هاش رو روی ناحیه آسیب دیده گذاشت و پلک هاش رو محکم روی هم فشار داد تا اون درد کمرشکن رو تاب بیاره!