Assistant || DNF [PL] ✌︎

Chp.12: gówno idfk

Obudził się i sprawdził godzinę.  Była 10:57, "cholera". 

Natychmiast wstał i pobiegł do swojej szafy. Chwycił parę czarnych dżinsów i bluzę, którą Dream dał mu chwilę na ich pierwszej randce, kiedy George zostawił kurtkę w samochodzie.

Była ciemnozielona i bardzo miękka w dotyku. Co najmniej bardzo mu się to podobało. „Zapach” Dream'a powoli zanikał po kilkukrotnym przejściu przez pralkę. 

George nosił ją wcześniej tylko kilka razy, głównie dlatego, że był zapracowaną osobą, która miała napięty harmonogram i rzadko mogła dostać się do prania.

Niezależnie od tego była jego ulubionym.

Kiedy zjadł śniadanie, wyszczotkował włosy i zęby, była dopiero około 11:20, a on i Elise planowali spotkać się około 11:40.  Chwycił telefon i kluczyki do samochodu i odczekał kilka minut, zanim wstał, by wyjść. 

Nie martwił się, że zdąży na czas, ponieważ mieszkał w pobliżu miejsca, w którym chcieli się spotkać.

Pojechał i zaparkował przed kocią kawiarnią, do której Elise naprawdę chciała się udać. 

Wszedł do środka i znalazł Elise

"George! Chodź, tutaj"

Brunetka podążyła za dziewczyną o czarnych włosach do kota, który ma futro podobne do koloru jej włosów. 

"Nazywa się Leo.", powiedziała z uśmiechem na twarzy.

Zaczęła wyjaśniać wszystko, czego dowiedziała się o kocie po tym, jak odwiedziła kawiarnię zaledwie kilka dni temu. 

Elise nigdy nie była kotem, ale myślę, że ludzie się zmieniają.

Bardzo kochała tego kota i wydawał się też kochać ją.  George patrzył, jak kot położył się na jej kolanach i zasnął. Oboje śmiali się z tego widoku, zanim podniosła Leo i położyła go na dywanie. 

Prawie poszedł ją podrapać, ale pogłaskała go po głowie, a on cofnął pazury i podszedł do małej dziewczynki stojącej z rodzicami.

Porozmawiali chwilę i wypili kawę przed wyjściem z kawiarni. Elise była załamana i spędziła dziesięć minut żegnając się z Leo, chociaż George powiedział jej, że zawsze może wrócić innego dnia. 

Będąc upartą osobą, podniosła Leo i poszła do wyjścia z zachwyconym kotem w ramionach.

„Elise, nie możesz tak po prostu tego zrobić!”, powiedział ze śmiechem George. 

„Pewnie, że mogę! Uważaj na mnie.” George czekał na zewnątrz przez około 8 minut i Elise wyszła trzymając Leo. 

"Co-"

"Mój wujek jest tutaj menadżerem, wszystko po prostu tak działa."

„Ok, jedna sekunda, Dream dzwoni do mnie”, powiedział George, wciąż trochę zdezorientowany całą sytuacją. 

„Oooo, twój chłopak?", odpowiedziała Elise.

„Och, zamknij się – kto ci powiedział?”

„Nie mówię. Chcesz tajemnic? Musisz zapłacić cenę”

„Jak co?”

„Przytrzymaj Leo, kiedy jesteśmy w samochodzie, on zachoruje na samochód”

„Umowa"

"Techno mi powiedział"

"Och. Zgodnie z oczekiwaniami. Zakładam, że zmusił cię do zapłaty?"

"Cicho, tajemnice wymagają zapłaty."
„Dobra okej – muszę na to odpowiedzieć, możesz wsiąść do samochodu”.

George powiedział wręczając Elise kluczyki do samochodu. 

George odbiera telefon „George proszę, pospiesz się”.