The Girl Who Can't Draw

Chapter 5- Half Sisters

Sabado na at hindi alam ni Jin ang susuotin niya. Kaya naman kinatok niya sa pinto ang stylist niyang Ate.

"Ate. I need your help."

Katok ng katok parin si Jin habang sa makatok niya ang noo nito.

"What the fuck Jin? Keep calm will ya?"

Masungit ngayon ang ate niya. Mukhang red days ngayon.

"Sorry Ate."

"Oh anong kailangan mo? "

"What should I wear right now? Pupunta kasi ako sa mga Cadavida."

Biglang nagliwanag ang mukha ng Ate niya. Naguluhan si Jin.

"Oh. Sosyal pala yung pupuntahan mo."

Ang iniisip ng Ate niya ay kina Melissa. Hindi alam ni Jin na client ng Ate niya si Melissa.

Nanghalungkat ng damit ang Ate niya at kumuha ng isang skinny jeans at Long sleeve. Pinahiraman din siya nito ng Doc Martens na maroon.

"Sigurado ka Ate?"

"Nag patulong ka pa sakin kung di mo rin ita try na suotin. " pagtataray ulit. "Oh pati yang buhok mo medyo taas taasan mo parang ganito."

Inayos ng Ate niya ang buhok niya na nag resulta sa pagiging mukhang badboy.

"Pero Ate hindi naman ako yung tipong badboy e."

"Ano ka ba naman. Uso ang ganyang hairstyles no. Pompadour ang tawag dyan."

Napabuntong hininga nalang si Jin.

"Okay fine. Pero wag mo namang baguhin ang itsura ko na halos di na ako makilala."

Hindi siya pinansin ng ate niya.

"Okay nevermind."

***

"Manang. May bisita po ako ngayon, unang kaibigan ko po."

"Aba nga naman! May kaibigan na etong si Emma! Oh sige magluluto ako ng masarap." masayang sabi ng katulong nila. "Eh sino ba yang kaibigan mo?"

"Si..."

Naputol ang sinabi ni Emma ng biglang sumigaw si Melissa.

"Yaya! I want creme brúlee! Now na!"

"Ah ok po Miss!"

Napa facepalm nalang sa isip si Emma. Umupo si Melissa sa countertop at tinitigan ng masama ang kapatid.

"May shopping spree kami ni Mom ngayon, I want to ask kung anong gusto mo at baka sabihin ni Dad na nagsasarili nanaman kami."

"Catfood. Yun nalang."

Binigyan ni Melissa si Emma ng disgusted face, inisip ni Melissa na bakit yun pa ang pinabili ni Emma sa dinami daming pwedeng ipabili.

"What?! Anong gagawin mo sa catfood? Kakainin mo?"

"Sino ba namang walang isip ang magtatanong niyan? May alaga ako kaya dun ko papakain."

Nagkaroon ng gulat na ekspresyon si Melissa dahil ngayon lang siya binara ni Emma. Sa side naman ni Emma, hindi niya sinasadya ang mga sinabi niya.

Nagpigil nalang si Melissa.

"Tss."

Humigpit ang kamao niya, isang peste lang si Emma sa buhay niya.

Habang kumakain siya ng dessert, nakita niyang nagtetext si Emma. Nakakapanibago dahil may katext na siya ngayon.

"Who's you're texting?" Iritadong tanong ni Melissa.

"Ah wala to. Wag mo akong intindihin."

"Hay! Alam mo pabebe ka minsan! Nakakasura ka! Akin na nga yan!"

Hinablot niya ang cellphone ni Emma.

Si Jin ang katext niya.

Sabi ni Jin na pupunta siya dito bukas.

Nagkaroon ng bakas ng ngiti sa mukha ni Melissa.

"Oh. I didn't know na ka flirt mo na siya? Pupunta siya dito, right? You'll stay in your room or else..."

Nagulat si Emma sa binanta sa kanya ng kapatid niya.

"Or else, I'll rip your Mom's portrait."

Pagkarinig niya nun, parang nabasag ang kalahati ng katawan niya.

Lalong dumoble ang paghihirap na dinaranas ni Emma. Wala siyang magagawa kundi sundin ang mga sinabi nito dahil wala siyang laban sa demonyita niyang kapatid.

More like Half Sisters.

"Bukas, ako ang magpapakita sa kanya but if he texted you kung nasaan ka sabihin mo nasa Tagaytay ka. Understood? Sinabi ko na sa iyo ang mangyayari diba? Don't tell Dad about this. You know what I can do."

"Sige Sis, pupunta muna ako sa kwarto at mag aayos. Bye~" pamamaalam ni Melissa.

Tumango nalang ni Emma. Naiinis siya sa sarili niya dahil hindi niya kayang ipaglaban ang sarili niya.

Naging mahina siya.

Umalis na si Melissa sa kitchen.

Saktong pag alis niya ang pagbagsak ng luha niya.

Nilapitan siya ni Manang Vi, isa sa malalapit na katulong ni Emma.

"Neng, bakit hindi mu man lang pagtanggol ang sarili mo uy?! Alam mu namang may sapi yang si Milissa. Hindi mu kailangang maging ganyan habang buhay."

Suminghot muna sa Emma bago magsalita.

"Alam niyo namang..mahina ako. Lalo na at pagdating to kay Mama. Manang, nawala ko ang sarili ko. Nahihirapan na akong bumalik dahil sariwa pa rin sa isip ko ang nangyari."

Niyakap ni Manang Vi si Emma. Awang awa ito sa bata dahil sa pinagdaanan niya.

"Shh. Imma wag ka nang umeyak. Nandeto si Manang Vi para sayo."

"Salamat Manang!" Sabay higpit ng yakap kay Manang Vi.

Hagulgol pa rin siya sa pag iyak.

Iniisip niyang sana nandito sa tabi niya ang Mama niya.

Sobrang miss na niya to. Sobrang sobra.

--------

I'm baaack! After 4668522 years! XD Sorry sa late update kahit wala akong active readers, para to sa mga future readers!

I've been so busy lately kase nga, ZERO BASE!

Till next update?

Bye~

Xoxo
Camille