Adam ve Kadının Hikayesi

Beklentilerin yerine gelmemesi..

Adam ve Kadın karşılıklı oturmuşlar kahvenin gelmesini bekliyorlardı. İkisi de bir şekilde konuya girmek için caba göstermiş olsa da ikisine de kal gelmişti.

Kahveleri getiren garson bu sessizliği bozdu.

'Abi buyurun kahveleriniz bir ihtiyacınız olursa ben yakınlarda olacağım'

Adam kafasıyla teşekkür ettikten sonra kahvesinden bir yudum aldı. Tam konuşmaya başlayacaktı kadın araya girdi.

'Gerçekten garsonun söylediği kadar varmış,, ben her yerde sade kahve içmem ancak sizin zevkinize güvenerek sade kahve söylemiştim.'

Adam bu söze gülümsedi benim zevkimi sevmiş diye düşünerek;

'Ben uzun yıllar bu kafeye geliyorum benim nasıl kahve sevdiğimi biliyorlar dolayısı ile asla bana kötü kahve vermezler'

Kadın bu söz karşısında kahvesinden bir yudum alırken  'kendini ne kadar çok beğenmiş bir adam yani kendisi için özle kahve yapıyorlar sanki.'

'Sanıyorum siz alışkanlıklarından vazgeçemiyorsunuz pek. Bazı insanlarda bu vardır. Her zaman ayni mekânlara giderler yeniliklere alışık değillerdir.'

Adam bu cümleye biraz bozulmuştu ancak bunu belli etmeden gülümsedi.

'Yenilik demek belirsizliktir ben belirsizliği sevmem hayatımda, her şey net olmalı siyah ve beyaz gibi.'

Kadın hiç düşünmeden bu cümleye cevabını verdi.

'Aynı zamanda yenilik yeni umutlar, yeni insanlar ve beklentiler demektir. İnsan belirsiz olacak diye yeniliklerden uzak durursa; genelde siyahi çok mutsuz ve umutsuz bir hayat yaşamaz mı?'

Adam kadının bu tepkisine bir anlam verememişti.

'Ancak yeni umutlar; yeni hayal kırıklıklarını, yeni insanlar; yeni kalp kırıklıklarını ve yeni beklentilerde yeni mutsuzlukları getirir bana göre.'

Kadın bu söze çok sinirlenmişti. Adam şiirlerinde yazdığı duygularla şu anki adam arasında zerre benzerlik yoktu.

'Bir andır sadece hayat, onu yakaladığında bırakmayacaksın. Bu sözler size sanıyorum ki bir şeyleri hatırlatacaktır. O mısralar içinde ben umut beklenti ve yeni birisi ile tanışma isteği görüyorum.'

Adam bu söze gülümsedi.

'Doğrusu insan o anı bekler hanımefendi. Ancak o anın ne zaman geleceğini kim bilebilir. Sizin yazdığınız şiirde olduğu gibi ne demiştiniz; birisi gelir ve bütün anları anlamsızlaştırır. Buradan anlaşılacağı üzere sizi mutlu eden bir insan aynı zamanda mutsuzda edebilir.'

Kadın bu söz üzerine, fincanda kalan son kahveyi içti.

'Ancak o kişiyi hayatınıza almadan sizi mutlu ya da mutsuz edeceğini bilemezsiniz. Kimse müneccim değil bir defa mutsuz oldu diye hep mutsuz olacak diye bir kaide yok değil mi?'

Adam bu sırada fincanda kalan bütün kahveyi bitirmişti, su bardağını eline aldı bir yudum aldı.

'Biz bu suyu görüyoruz içince faydalarını biliyoruz değil mi? Evet insan müneccim değildir. Mutsuz etti birisi diye seni hep mutsuz olacaksın diye bir durum yok. Ancak kalp bu suyu içine alan bardak gibidir, dedikten sonra bardağı eliyle masadan aşağıya itti. Sonra konuşmasına devam etti.

Şimdi bak bakalım bardak kırıldı değil mi hanımefendi. Bir daha eski haline gelmez. İnsanın kalbi tıpkı bu bardak gibi hassastır kırılır. Güven duygusu bu kalbi çevreleyen cam gibidir bardak kırılınca nasıl o bardaktan bir daha su içemezsin. İnsan kalbi kırılınca yeniden nasıl aynı şekle gelecek.