iyi de yüzebilecekken neden boğdun kendini?
kimse görmez ama benim ayağıma prangalar bağlı.
ne demek bağlı, ne demek o?
hepsinin içerisinde umutsuzluk dolu, beni en dibe çekerler.
bak o da bıraktı beni, umutta beni teknesinden atarken ilerisini düşünmedi.
neden düşünsün? sen onu bırakmışken..
düşüncesiz olan bendim öyle mi?
ya ne olacaktı? şüphelerle dolu hayat, hayat mıdır sence? yanında yaşayana zarar değil midir söylesene?
hiddetlendi yine, köpükler dalgalarla beraber etrafta.
nedensizce içimde bir mutluluk var, hala boğulsam da.
nasıl anlatırım bilmiyorum ancak boğulurken yine o şarkı kulaklarımda.
ölürken yalnız olan ben, doğarken bile yalnızdım.
ağladım, ağladım.
öğrendim annemde beni bırakmış yalnız, şimdi ona kavuşabilmek varken neden hayatta kalayım?
ona sormam gereken hesaplar yok mudur?
bu yalnızlık kafesinde kilitlerken düşündü mü beni?
kaderimi, benliğimi.
düşünmedi ki.
o zaman neden onun yanına gideceğim?
sorularım var dedim ya!
hayır kendini avutma, tek istediğin intikam.
intikamı kendini öldürerek alamazdın, biliyordun.
o zaman çabala ve çık buradan!
yakala umudu, ne var ki umut seni ışığa kavuşturacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Chamber Of Reflection
Diversoskimsenin beni anlamadığının farkındayım, bu ne kadar umrumdaydı peki? yalnız olmak isteyişim kader miydi? sıcak yaz ikindilerine karşı özlemim boşuna mıydı? beni orada bir yerlerde bekleyen bir sevgili vardı.
