Jungkook'la Taehyung bankta hiç konuşmadan yan yana otururken Jungkook'un telefonu çaldı. Cebinden çıkarıp arayan kişiye baktı, Jeongin arıyordu. "Efendim?" diye aramayı yanıtladı. Ardından ise hıçkırarak konuşan Jeongin'in sesi duyuldu. "Hyung! Çok korktum. Hyunjin deliye döndü meraktan. Babanlar yanımdaydı diye arayamadım da."
"Sorun değil Jeong, ağlamana son ver artık." Sesi haddinden fazla sakin çıkıyordu.
"Seni babandan da koruyamadım! Çok kötü bir arkadaşım değil mi?"
"Hayır değilsin. Düşünme şöyle şeyler." Taehyung sessizce küçüğe bakarak onları dinliyordu. Daha sonra onun rahatsız olabileceğini düşünerek onun tam tersi yönüne baktı. Bir adam gördü, öfkeden kulakları bile kıpkırmızı olmuş, öfkeyle soluyan bir adam onlara doğru geliyordu. Şüphelenip ayağa kalktı, Jungkook da o ayağa kalktığı için dikkatini ona verdi. Büyük olanın baktığı yere bakınca onlara doğru gelen babasını gördü. Hızla telefonu kapatıp o da ayağa kalktı.
Babası onlara yaklaşıp tam Jungkook'a vurmaya hazırlanmışken Taehyung küçüğün önüne geçip ona siper oldu. "Sen çekil." dedi sinirle adam.
Taehyung'un çekilmediğini görünce sesini yükselterek konuştu bu defa. "Ben onun babasıyım. Çekil!"
"Taehyung çekil." dedi Jungkook fısıldayarak. Babasının ona zarar vermesinden korkuyordu. Taehyung omzunun arkasından ona bakıp "Arkamdan ayrılma." dedi sert bir tonda. Babası ise bu duruma daha fazla sinirlendi. Daha sonra oğlunun öpüştüğü kişinin karşısında duran esmer çocuk olduğunu fark etti. Haberlerden görmüştü. Daha çok öfkelendiğini hissetti, sinirden gözü döndü ve sonrasını düşünmeden genç adamın yüzüne yumruğunu çaktı.
Taehyung daha ne olduğunun bile farkına varamadan Jungkook'un çığlığını duydu ve yanağındaki acıyla elini yanağına götürdü. Adama döndü. Hiçbir şey yapmadı. Kendisinden yaşça büyük olan bu adamın ona eninde sonunda vuracağını tahmin etmişti. Buraya tek ve plansız bir şekilde gelmemişti.
Çalıların ardında elinde kamerayla bekleyen Taehyun'a kısa bir bakış attı. Taehyun ise bu bakışın ne anlama geldiğini anlayıp elindeki kamerayı kapatıp onların yanına gitti. Taehyung'un hemen önüne geçti, şimdi Jungkook'un babasının karşısında Taehyun vardı. "Hemen gidin yoksa polisi çağıracağım."
"Sen kimsin lan, asıl ben polisi çağıracağım!"
"Bağırmayı kesin, şu an bir memura bağırıyorsunuz. Cezanız artacak." dediği ırada adam tam ağzını küfür etmek için açacaktı ki, polisler geldi.
Yaklaşık kırk dakika kadar bir süre karakolda gerekli şeylerle ilgilendikten sonra Jungkook Taehyun'a çokça teşekkür etti. Taehyung'la ise hâlâ konuşmamışlardı. Taehyun karakolda işleri olduğunu söylediğinde Jungkook ve Taehyung onunla vedalaşıp arabaya ilerlediler. İkisi de sessiz kaldı bir süre, ortamda gerici bir hava vardı. Sonunda Jungkook ağzını açabilmiş, gerici havayı biraz da olsa dağıtmaya çalışmıştı.
"Taehyun'la arkadaş mısınız?"
"Teyzemin oğlu, kuzeniz yani." Taehyung gözlerini yoldan çekmeden konuştuğunda Jungkook sadece "Hım," diye mırıldandı. "Gergin misin?" diye sordu bu defa Taehyung. Jungkook ise ona dönen bakışları fark ettiğinde gözlerini tam karşısına dikerek cevap verdi. "Evet, biraz." Ardından tekrar sessizlik oluştu. Ta ki küçük olan soru sormak isteyene dek. "Bir şey sorabilir miyim?" diye aslında soru sorduğunda Taehyung arabayı park etmeye çalışıyordu. Taehyun'un evine gelmişlerdi. Taehyung arabayı park ettikten sonra kemerini açıp yan koltukta oturan çocuğa döndü. "Sor tabii."
Dudağını ısırdı Jungkook. Bunu sormayı çok istiyordu fakat zorlanıyordu işte. "Beni öptüğüne pişman mısın? Yani bir sürü sorun çıkardım sana, özür dilerim..."
Hâlâ ona bakamayan küçüğünü çenesinden tutup nazikçe kendisine çevirdi. "Hayır Jungkook, seni öptüğüme asla pişman olmadım, olacağımı da sanmıyorum. Yine olsa yine öperim seni."
Yüzlerinin fazlasıyla yakın olduğunu ikisi de yeni fark ediyordu. Taehyung 'çekilsem mi acaba?' diye düşünürken Jungkook tekrardan konuştu. "Öpsene o zaman."
Taehyung şaşkınlıktan önce ondan biraz uzaklaştıktan sonra kendine gelip dolgun dudaklarını küçüğünün yumuşacık dudaklarına değdirdi. Bu defa ilkine nazaran gerçek bir öpüşmeydi bu, öpücük değildi.
-
Selamlar
Bu fic 1k oldu??? Sabah gördüm hala şaşkınım...
Her neyse, umarım bölüm hoşunuza gitmiştir. Ben kaçtım!!
